مزامیر 105
| یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. | ۱ 1 |
Lodate il Signore e invocate il suo nome, proclamate tra i popoli le sue opere. Alleluia.
| او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. | ۲ 2 |
Cantate a lui canti di gioia, meditate tutti i suoi prodigi.
| در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. | ۳ 3 |
Gloriatevi del suo santo nome: gioisca il cuore di chi cerca il Signore.
| خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. | ۴ 4 |
Cercate il Signore e la sua potenza, cercate sempre il suo volto.
| کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. | ۵ 5 |
Ricordate le meraviglie che ha compiute, i suoi prodigi e i giudizi della sua bocca:
| ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! | ۶ 6 |
voi stirpe di Abramo, suo servo, figli di Giacobbe, suo eletto.
| یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. | ۷ 7 |
E' lui il Signore, nostro Dio, su tutta la terra i suoi giudizi.
| عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. | ۸ 8 |
Ricorda sempre la sua alleanza: parola data per mille generazioni,
| آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. | ۹ 9 |
l'alleanza stretta con Abramo e il suo giuramento ad Isacco.
| و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. | ۱۰ 10 |
La stabilì per Giacobbe come legge, come alleanza eterna per Israele:
| و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. | ۱۱ 11 |
«Ti darò il paese di Cànaan come eredità a voi toccata in sorte».
| هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. | ۱۲ 12 |
Quando erano in piccolo numero, pochi e forestieri in quella terra,
| و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. | ۱۳ 13 |
e passavano di paese in paese, da un regno ad un altro popolo,
| او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود | ۱۴ 14 |
non permise che alcuno li opprimesse e castigò i re per causa loro:
| که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. | ۱۵ 15 |
«Non toccate i miei consacrati, non fate alcun male ai miei profeti».
| پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، | ۱۶ 16 |
Chiamò la fame sopra quella terra e distrusse ogni riserva di pane.
| و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. | ۱۷ 17 |
Davanti a loro mandò un uomo, Giuseppe, venduto come schiavo.
| پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد | ۱۸ 18 |
Gli strinsero i piedi con ceppi, il ferro gli serrò la gola,
| تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. | ۱۹ 19 |
finché si avverò la sua predizione e la parola del Signore gli rese giustizia.
| آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت. | ۲۰ 20 |
Il re mandò a scioglierlo, il capo dei popoli lo fece liberare;
| او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. | ۲۱ 21 |
lo pose signore della sua casa, capo di tutti i suoi averi,
| تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. | ۲۲ 22 |
per istruire i capi secondo il suo giudizio e insegnare la saggezza agli anziani.
| پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. | ۲۳ 23 |
E Israele venne in Egitto, Giacobbe visse nel paese di Cam come straniero.
| و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. | ۲۴ 24 |
Ma Dio rese assai fecondo il suo popolo, lo rese più forte dei suoi nemici.
| لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. | ۲۵ 25 |
Mutò il loro cuore e odiarono il suo popolo, contro i suoi servi agirono con inganno
| بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. | ۲۶ 26 |
Mandò Mosè suo servo e Aronne che si era scelto.
| کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. | ۲۷ 27 |
Compì per mezzo loro i segni promessi e nel paese di Cam i suoi prodigi.
| ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. | ۲۸ 28 |
Mandò le tenebre e si fece buio, ma resistettero alle sue parole.
| آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. | ۲۹ 29 |
Cambiò le loro acque in sangue e fece morire i pesci.
| زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. | ۳۰ 30 |
Il loro paese brulicò di rane fino alle stanze dei loro sovrani.
| او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. | ۳۱ 31 |
Diede un ordine e le mosche vennero a sciami e le zanzare in tutto il loro paese.
| تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. | ۳۲ 32 |
Invece delle piogge mandò loro la grandine, vampe di fuoco sul loro paese.
| موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. | ۳۳ 33 |
Colpì le loro vigne e i loro fichi, schiantò gli alberi della loro terra.
| او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. | ۳۴ 34 |
Diede un ordine e vennero le locuste e bruchi senza numero;
| و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. | ۳۵ 35 |
divorarono tutta l'erba del paese e distrussero il frutto del loro suolo.
| وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. | ۳۶ 36 |
Colpì nel loro paese ogni primogenito, tutte le primizie del loro vigore.
| و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. | ۳۷ 37 |
Fece uscire il suo popolo con argento e oro, fra le tribù non c'era alcun infermo.
| مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. | ۳۸ 38 |
L'Egitto si rallegrò della loro partenza perché su di essi era piombato il terrore.
| ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. | ۳۹ 39 |
Distese una nube per proteggerli e un fuoco per illuminarli di notte.
| سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. | ۴۰ 40 |
Alla loro domanda fece scendere le quaglie e li saziò con il pane del cielo.
| صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. | ۴۱ 41 |
Spaccò una rupe e ne sgorgarono acque, scorrevano come fiumi nel deserto,
| زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. | ۴۲ 42 |
perché ricordò la sua parola santa data ad Abramo suo servo.
| و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. | ۴۳ 43 |
Fece uscire il suo popolo con esultanza, i suoi eletti con canti di gioia.
| وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند. | ۴۴ 44 |
Diede loro le terre dei popoli, ereditarono la fatica delle genti,
| تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه! | ۴۵ 45 |
perché custodissero i suoi decreti e obbedissero alle sue leggi. Alleluia.
