امثال 14
| هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید. | ۱ 1 |
Visdom bygger sig Hus, Daarskabs Hænder river det ned.
| کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید. | ۲ 2 |
Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som gaar Krogveje, agter ham ringe.
| در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود. | ۳ 3 |
I Daarens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise staar Læberne Vagt.
| جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود. | ۴ 4 |
Naar der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
| شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند. | ۵ 5 |
Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
| استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است. | ۶ 6 |
Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
| از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت. | ۷ 7 |
Gaa fra en Mand, som er en Taabe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
| حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است. | ۸ 8 |
Den kloge i sin Visdom er klar paa sin Vej, men Taabers Daarskab er Svig.
| احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است. | ۹ 9 |
Med Daarer driver Skyldofret Spot, men Velvilje raader iblandt retsindige.
| دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد. | ۱۰ 10 |
Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
| خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد. | ۱۱ 11 |
Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt staar i Blomst.
| راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است. | ۱۲ 12 |
Mangen Vej synes Manden ret, og saa er dens Ende dog Dødens Veje.
| هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است. | ۱۳ 13 |
Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
| کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است. | ۱۴ 14 |
Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
| مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید. | ۱۵ 15 |
Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
| مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد. | ۱۶ 16 |
Den vise ængstes og skyr det onde, Taaben buser sorgløs paa.
| مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند. | ۱۷ 17 |
Den hidsige bærer sig taabeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
| نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود. | ۱۸ 18 |
De tankeløse giver Daarskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
| بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، وشریران نزد دروازه های عادلان می‌ایستند. | ۱۹ 19 |
Onde maa bukke for gode, gudløse staa ved retfærdiges Døre.
| همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، امادوستان شخص دولتمند بسیارند. | ۲۰ 20 |
Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
| هرکه همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی‌که بر فقیران ترحم نماید. | ۲۱ 21 |
Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
| آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود. | ۲۲ 22 |
De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Naade og Trofasthed.
| از هر مشقتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد. | ۲۳ 23 |
Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
| تاج حکیمان دولت ایشان است، اماحماقت احمقان حماقت محض است. | ۲۴ 24 |
De vises Krone er Kløgt, Taabers Krans er Daarskab.
| شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هرکه به دروغ تنطق می‌کند فریب محض است. | ۲۵ 25 |
Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
| در ترس خداوند اعتماد قوی است، وفرزندان او را ملجا خواهد بود. | ۲۶ 26 |
Den stærkes Tillid er HERRENS Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
| ترس خداوند چشمه حیات‌است، تا ازدامهای موت اجتناب نمایند. | ۲۷ 27 |
HERRENS Frygt er en Livsens Kilde, derved undgaas Dødens Snarer.
| جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، وشکستگی سلطان از کمی مردم است. | ۲۸ 28 |
At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist paa Folk er Fyrstens Fald.
| کسی‌که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، وکج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد. | ۲۹ 29 |
Den sindige er rig paa Indsigt, den heftige driver det vidt i Daarskab.
| دل آرام حیات بدن است، اما حسدپوسیدگی استخوانها است. | ۳۰ 30 |
Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
| هرکه بر فقیر ظلم کند آفریننده خود راحقیر می‌شمارد، و هرکه بر مسکین ترحم کند اورا تمجید می‌نماید. | ۳۱ 31 |
At kue den ringe er Haan mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
| شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد. | ۳۲ 32 |
Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
| حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، امادر اندرون جاهلان آشکار می‌گردد. | ۳۳ 33 |
Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Taabers Indre kendes den ikke.
| عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است. | ۳۴ 34 |
Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
| رضامندی پادشاه بر خادم عاقل است، اماغضب او بر پست فطرتان. | ۳۵ 35 |
En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.
