مرقس 9

۱ 1 و بدیشان گفت: «هرآینه به شما می‌گویم بعضی از ایستادگان در اینجا می‌باشند که تاملکوت خدا را که به قوت می‌آید نبینند، ذائقه موت را نخواهند چشید.»

‘I tell you,’ he added, ‘that some of those who are standing here will not know death until they have seen the kingdom of God come in power.’

۲ 2 و بعد از شش روز، عیسی پطرس و یعقوب و یوحنا را برداشته، ایشان را تنها بر فراز کوهی به خلوت برد و هیاتش در نظر ایشان متغیر گشت.

Six days later, Jesus took with him Peter, James, and John, and led them up a high mountain alone by themselves. There his appearance was transformed before their eyes,

۳ 3 و لباس او درخشان و چون برف بغایت سفید گردید، چنانکه هیچ گازری بر روی زمین نمی تواند چنان سفید نماید.

and his clothes became whiter than any launderer in the whole world could bleach them.

۴ 4 و الیاس با موسی بر ایشان ظاهر شده، با عیسی گفتگو می‌کردند.

And Elijah appeared to them, in company with Moses; and they were talking with Jesus.

۵ 5 پس پطرس ملتفت شده، به عیسی گفت: «ای استاد، بودن ما در اینجا نیکو است! پس سه سایبان می‌سازیم، یکی برای تو و دیگری برای موسی و سومی برای الیاس!»

‘Rabbi,’ said Peter, interposing, ‘it is good to be here; let us make three tents, one for you, one for Moses, and one for Elijah.’

۶ 6 از آنرو که نمی دانست چه بگوید، چونکه هراسان بودند.

For he did not know what to say, because they were much afraid.

۷ 7 ناگاه ابری بر ایشان سایه انداخت و آوازی از ابردر‌رسید که «این است پسر حبیب من، از اوبشنوید.»

Then a cloud came down and enveloped them; and from the cloud there came a voice – ‘This is my dearly loved son; listen to him.’

۸ 8 در ساعت گرداگرد خود نگریسته، جزعیسی تنها با خود هیچ‌کس را ندیدند.

And suddenly, on looking round, they saw that there was now no one with them but Jesus alone.

۹ 9 و چون از کوه به زیر می‌آمدند، ایشان راقدغن فرمود که تا پسر انسان از مردگان برنخیزد، از آنچه دیده‌اند کسی را خبر ندهند.

As they were going down the mountainside, Jesus cautioned them not to relate what they had seen to anyone, until after the Son of Man had risen from the dead.

۱۰ 10 و این سخن را در خاطر خود نگاه داشته، از یکدیگرسوال می‌کردند که برخاستن از مردگان چه باشد.

They seized on these words and discussed with one another what this “rising from the dead” meant.

۱۱ 11 پس از او استفسار کرده، گفتند: «چرا کاتبان می‌گویند که الیاس باید اول بیاید؟»

‘How is it,’ they asked Jesus, ‘that our teachers of the Law say that Elijah has to come first?’

۱۲ 12 او درجواب ایشان گفت که «الیاس البته اول می‌آید وهمه‌چیز را اصلاح می‌نماید و چگونه درباره پسرانسان مکتوب است که می‌باید زحمت بسیارکشد و حقیر شمرده شود.

‘Elijah does indeed come first,’ answered Jesus, ‘and re-establish everything; and does not scripture speak, with regard to the Son of Man, of his undergoing much suffering and being utterly despised?

۱۳ 13 لیکن به شمامی گویم که الیاس هم آمد و با وی آنچه خواستندکردند، چنانچه در حق وی نوشته شده است.»

But I tell you that Elijah has come, and people have treated him just as they pleased, as scripture says of him.’

۱۴ 14 پس چون نزد شاگردان خود رسید، جمعی کثیر گرد ایشان دید و بعضی از کاتبان را که باایشان مباحثه می‌کردند.

When they came to the other disciples, they saw a great crowd round them, and some teachers of the Law arguing with them.

۱۵ 15 در ساعت، تمامی خلق چون او را بدیدند در حیرت افتادند و دوان دوان آمده، او را سلام دادند.

But, as soon as they saw Jesus, all the people, in great astonishment, ran up and greeted him.

۱۶ 16 آنگاه از کاتبان پرسید که «با اینها چه مباحثه دارید؟»

‘What are you arguing about with them?’ Jesus asked.

۱۷ 17 یکی ازآن میان در جواب گفت: «ای استاد، پسر خود رانزد تو آوردم که روحی گنگ دارد،

‘Teacher,’ answered a man in the crowd, ‘I brought my son to see you, as he has a spirit in him that makes him mute;

۱۸ 18 و هر جا که او را بگیرد می‌اندازدش، چنانچه کف برآورده، دندانهایم بهم می‌ساید و خشک می‌گردد. پس شاگردان تو را گفتم که او را بیرون کنند، نتوانستند.»

and, wherever it seizes him, it dashes him down; he foams at the mouth and grinds his teeth, and he is pining away. I asked your disciples to drive the spirit out, but they failed.’

۱۹ 19 او ایشان را جواب داده، گفت: «ای فرقه بی‌ایمان تا کی با شما باشم و تا چه حدمتحمل شما شوم! او را نزد من آورید.»

‘Faithless generation!’ exclaimed Jesus. ‘How long must I be with you? How long must I have patience with you? Bring the boy to me.’

۲۰ 20 پس اورا نزد وی آوردند. چون او را دید، فور آن روح او را مصروع کرد تا بر زمین افتاده، کف برآورد وغلطان شد.

They brought him to Jesus; but no sooner did the boy see him than the spirit threw him into convulsions; and he fell on the ground, and rolled about, foaming at the mouth.

۲۱ 21 پس از پدر وی پرسید: «چند وقت است که او را این حالت است؟» گفت: «ازطفولیت.

‘How long has he been like this?’ Jesus asked the boy’s father.

۲۲ 22 و بارها او را در آتش و در آب انداخت تا او را هلاک کند. حال اگر می‌توانی بر ماترحم کرده، ما را مدد فرما.»

‘From his childhood,’ he answered. ‘It has often thrown him into fire and into water to put an end to his life; but, if you can possibly do anything, take pity on us, and help us!’

۲۳ 23 عیسی وی راگفت: «اگر می‌توانی‌ایمان آری، مومن را همه‌چیزممکن است.»

‘Why say “possibly”?’ Jesus replied. ‘Everything is possible for one who has faith.’

۲۴ 24 در ساعت پدر طفل فریادبرآورده، گریه‌کنان گفت: «ایمان می‌آورم‌ای خداوند، بی‌ایمانی مرا امداد فرما.»

The boy’s father immediately cried out, ‘I have faith; help my want of faith!’

۲۵ 25 چون عیسی دید که گروهی گرد او به شتاب می‌آیند، روح پلید را نهیب داده، به وی فرمود: «ای روح گنگ و کر من تو را حکم می‌کنم از او در آی ودیگر داخل او مشو!»

But, when Jesus saw that a crowd was quickly collecting, he rebuked the foul spirit, ‘Deaf and dumb spirit, it is I who command you. Come out from him and never enter him again.’

۲۶ 26 پس صیحه زده و او رابشدت مصروع نموده، بیرون آمد و مانند مرده گشت، چنانکه بسیاری گفتند که فوت شد.

With a loud cry the spirit threw the boy into repeated convulsions, and then came out from him. The boy looked like a corpse, so that most of them said that he was dead.

۲۷ 27 اما عیسی دستش را گرفته، برخیزانیدش که برپاایستاد.

But Jesus took his hand, and lifted him; and he stood up.

۲۸ 28 و چون به خانه در‌آمد، شاگردانش درخلوت از او پرسیدند: «چرا ما نتوانستیم او رابیرون کنیم؟»

When Jesus had gone indoors, his disciples asked him privately, ‘Why couldn’t we drive it out?’

۲۹ 29 ایشان را گفت: «این جنس به هیچ وجه بیرون نمی رود جز به دعا.»

‘A spirit of this kind,’ he said, ‘can be driven out only by prayer.’

۳۰ 30 و از آنجا روانه شده، در جلیل می‌گشتند ونمی خواست کسی او را بشناسد،

Leaving that place, Jesus and his disciples went on their way through Galilee; but he did not wish anyone to know it,

۳۱ 31 زیرا که شاگردان خود را اعلام فرموده، می‌گفت: «پسرانسان به‌دست مردم تسلیم می‌شود و او راخواهند کشت و بعد از مقتول شدن، روز سوم خواهد برخاست.»

for he was instructing his disciples, and telling them – ‘The Son of Man is being betrayed into the hands of his fellow men, and they will put him to death, but, when he has been put to death, he will rise again after three days.’

۳۲ 32 اما این سخن را درک نکردند و ترسیدند که از او بپرسند.

But the disciples did not understand his meaning and were afraid to question him.

۳۳ 33 و وارد کفرناحوم شده، چون به خانه درآمد، از ایشان پرسید که «در بین راه با یک دیگرچه مباحثه می‌کردید؟»

They came to Capernaum. When Jesus had gone into the house, he asked them, ‘What were you discussing on the way?’

۳۴ 34 اما ایشان خاموش ماندند، از آنجا که در راه با یکدیگر گفتگومی کردند در اینکه کیست بزرگتر.

But they were silent; for on the way they had been arguing with one another which was the greatest.

۳۵ 35 پس نشسته، آن دوازده را طلبیده، بدیشان گفت: «هر‌که می‌خواهد مقدم باشد موخر و غلام همه بود.

Sitting down, Jesus called the Twelve and said, ‘If anyone wishes to be first, he must be last of all, and servant of all.’

۳۶ 36 پس طفلی را برداشته، در میان ایشان بر پا نمودو او را در آغوش کشیده، به ایشان گفت:

Then Jesus took a little child, and placed it in the middle of them. Taking it in his arms, he said to them,

۳۷ 37 «هرکه یکی از این کودکان را به اسم من قبول کند، مراقبول کرده است و هر‌که مرا پذیرفت نه مرا بلکه فرستنده مرا پذیرفته باشد.

‘Anyone who, for the sake of my name, welcomes even a little child like this is welcoming me, and anyone who welcomes me is welcoming not me, but him who sent me as his messenger.’

۳۸ 38 آنگاه یوحنا ملتفت شده، بدو گفت: «ای استاد، شخصی را دیدیم که به نام تو دیوها بیرون می‌کرد و متابعت ما نمی نمود؛ و چون متابعت مانمی کرد، او را ممانعت نمودیم.»

‘Teacher,’ said John, ‘we saw a man driving out demons by using your name, and we tried to prevent him, because he did not follow us.’

۳۹ 39 عیسی گفت: «او را منع مکنید، زیرا هیچ‌کس نیست که معجزه‌ای به نام من بنماید و بتواند به زودی درحق من بد گوید.

‘None of you must prevent the man,’ answered Jesus, ‘for no one will use my name in working a miracle, and yet find it easy to speak evil of me.

۴۰ 40 زیرا هر‌که ضد ما نیست باماست.

He who is not against us is for us.

۴۱ 41 و هر‌که شما را از این‌رو که از آن مسیح هستید، کاسه‌ای آب به اسم من بنوشاند، هرآینه به شما می‌گویم اجر خود را ضایع نخواهد کرد.

If anyone gives you a cup of water because you belong to Christ, I tell you, he will assuredly not lose his reward.

۴۲ 42 و هر‌که یکی از این کودکان را که به من ایمان آورند، لغزش دهد، او را بهتر است که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته، در دریا افکنده شود.

‘And, if anyone puts temptation in the way of one of these little ones who believe in me, it would be far better for him if he had been thrown into the sea with a great millstone round his neck.

۴۳ 43 پس هرگاه دستت تو را بلغزاند، آن را ببرزیرا تو را بهتر است که شل داخل حیات شوی، ازاینکه با دو دست وارد جهنم گردی، در آتشی که خاموشی نپذیرد؛ (Geenna g1067)

If your hand causes you to sin, cut it off. It would be better for you to enter the life maimed, than to have both your hands and go into Gehenna, into the fire that cannot be put out. (Geenna g1067)

۴۴ 44 جایی که کرم ایشان نمیرد وآتش، خاموشی نپذیرد.

۴۵ 45 و هرگاه پایت تو رابلغزاند، قطعش کن زیرا تو را مفیدتر است که لنگ داخل حیات شوی از آنکه با دو پا به جهنم افکنده شوی، در آتشی که خاموشی نپذیرد؛ (Geenna g1067)

If your foot causes you to sin, cut it off. It would be better for you to enter the life lame, than to have both your feet and be thrown into Gehenna. (Geenna g1067)

۴۶ 46 آنجایی که کرم ایشان نمیرد و آتش، خاموش نشود.

۴۷ 47 و هر گاه چشم تو تو را لغزش دهد، قلعش کن زیرا تو را بهتر است که با یک چشم داخل ملکوت خدا شوی، از آنکه با دو چشم درآتش جهنم انداخته شوی، (Geenna g1067)

If your eye causes you to sin, tear it out. It would be better for you to enter the kingdom of God with only one eye, than to have both eyes and be thrown into Gehenna, (Geenna g1067)

۴۸ 48 جایی که کرم ایشان نمیرد و آتش خاموشی نیابد.

where their worm does not die, and the fire is not put out.

۴۹ 49 زیرا هرکس به آتش، نمکین خواهد شد و هر قربانی به نمک، نمکین می‌گردد.

For it is by fire that everyone will be salted.

۵۰ 50 نمک نیکو است، لیکن هر گاه نمک فاسد گردد به چه چیز آن را اصلاح می‌کنید؟ پس در خود نمک بدارید و با یکدیگرصلح نمایید.»

Salt is good, but, if the salt should lose its saltiness, what will you use to season it? You must have salt in yourselves, and live at peace with one another.’

Jesus Preaches to the Multitude