مرقس 3

۱ 1 و باز به کنیسه درآمده، در آنجا مرد دست خشکی بود.

On another occasion Jesus went in to a synagogue, where there was a man whose hand was withered.

۲ 2 و مراقب وی بودند که شاید او را در سبت شفا دهد تا مدعی او گردند.

And they watched Jesus closely, to see if he would cure the man on the Sabbath, so that they might have a charge to bring against him.

۳ 3 پس بدان مرد دست خشک گفت: «در میان بایست!»

‘Stand out in the middle,’ Jesus said to the man with the withered hand;

۴ 4 و بدیشان گفت: «آیا در روز سبت کدام جایز است؟ نیکویی‌کردن یا بدی؟ جان رانجات دادن یا هلاک کردن؟» ایشان خاموش ماندند.

and to the people he said, ‘Is it allowable to do good at the Sabbath – or harm? To save a life, or destroy it?’

۵ 5 پس چشمان خود را بر ایشان باغضب گردانیده، زیرا که از سنگدلی ایشان محزون بود، به آن مرد گفت: «دست خود رادراز کن!» پس دراز کرده، دستش صحیح گشت.

As they remained silent, Jesus looked round at them in anger, grieving at the hardness of their hearts, and said to the man, ‘Stretch out your hand.’ The man stretched it out; and his hand had become sound.

۶ 6 در ساعت فریسیان بیرون رفته، با هیرودیان درباره او شورا نمودند که چطور او را هلاک کنند.

Immediately on leaving the synagogue, the Pharisees and the Herodians united in laying a plot against Jesus, to put him to death.

۷ 7 و عیسی با شاگردانش به سوی دریا آمد وگروهی بسیار از جلیل به عقب او روانه شدند،

Then Jesus went away with his disciples to the sea, followed by a great number of people from Galilee.

۸ 8 واز یهودیه و از اورشلیم و ادومیه و آن طرف اردن و از حوالی صور و صیدون نیز جمعی کثیر، چون اعمال او را شنیدند، نزد وی آمدند.

A great number, hearing of all that he was doing, came to him from Judea, from Jerusalem, from Edom, from beyond the Jordan, and from the country round Tyre and Sidon.

۹ 9 و به شاگردان خود فرمود تا زورقی به‌سبب جمعیت، بجهت او نگاه دارند تا بر وی ازدحام ننمایند،

So Jesus told his disciples to keep a small boat close by, so that the crowd would not crush him.

۱۰ 10 زیرا که بسیاری را صحت می‌داد، بقسمی که هر‌که صاحب دردی بود بر او هجوم می‌آورد تااو را لمس نماید.

For he had cured many of them, and so people kept crowding around him, so all who were sick might touch him.

۱۱ 11 و ارواح پلید چون او رادیدند، پیش او به روی در‌افتادند و فریادکنان می‌گفتند که «تو پسر خدا هستی.»

The foul spirits, too, whenever they caught sight of him, flung themselves down before him, and screamed out, ‘You are the Son of God’!

۱۲ 12 و ایشان را به تاکید بسیار فرمود که او را شهرت ندهند.

But he repeatedly warned them not to make him known.

۱۳ 13 پس بر فراز کوهی برآمده، هر‌که راخواست به نزد خود طلبید و ایشان نزد او آمدند.

Jesus made his way up the hill, and called those whom he wished; and they went to him.

۱۴ 14 و دوازده نفر را مقرر فرمود تا همراه او باشند وتا ایشان را بجهت وعظ نمودن بفرستد،

He appointed twelve – whom he also named “apostles” – so that they might be with him, and that he might send them out as his messengers, to preach,

۱۵ 15 وایشان را قدرت باشد که مریضان را شفا دهند ودیوها را بیرون کنند.

and with power to drive out demons.

۱۶ 16 و شمعون را پطرس نام نهاد.

So he appointed the Twelve – Peter (which was the name that Jesus gave to Simon),

۱۷ 17 و یعقوب پسر زبدی و یوحنا برادریعقوب؛ این هر دو را بوانرجس یعنی پسران رعد نام گذارد.

James, the son of Zebedee, and his brother John (to whom he gave the name of Boanerges, which means the Thunderers),

۱۸ 18 و اندریاس و فیلپس و برتولما و متی و توما و یعقوب بن حلفی و تدی وشمعون قانوی،

Andrew, Philip, Bartholomew, Matthew, Thomas, James the son of Alphaeus, Thaddaeus, Simon the Zealot,

۱۹ 19 و یهودای اسخریوطی که او راتسلیم کرد.

and Judas Iscariot, the man who betrayed him.

۲۰ 20 و چون به خانه درآمدند، باز جمعی فراهم آمدند بطوری که ایشان فرصت نان خوردن هم نکردند.

Jesus went into a house; and again a crowd collected, so that they were not even able to eat their food.

۲۱ 21 و خویشان او چون شنیدند، بیرون آمدند تا او را بردارند زیرا گفتند بی‌خود شده است.

When his relatives heard of it, they went to take charge of him, for they said that he was out of his mind.

۲۲ 22 و کاتبانی که از اورشلیم آمده بودند، گفتند که بعلزبول دارد و به یاری رئیس دیوها، دیوها را اخراج می‌کند.

The teachers of the Law, who had come down from Jerusalem, said, ‘He has Beelzebul in him! He drives the demons out by the help of their chief.’

۲۳ 23 پس ایشان را پیش طلبیده، مثلها زده، بدیشان گفت: «چطور می‌تواندشیطان، شیطان را بیرون کند؟

So Jesus called them to him, and answered them in parables, ‘How can Satan drive out Satan?

۲۴ 24 و اگر مملکتی برخلاف خود منقسم شود، آن مملکت نتواندپایدار بماند.

When a kingdom is divided against itself, it cannot last;

۲۵ 25 و هرگاه خانه‌ای به ضد خویش منقسم شد، آن خانه نمی تواند استقامت داشته باشد.

and when a household is divided against itself, it will not be able to last.

۲۶ 26 و اگر شیطان با نفس خود مقاومت نمایدو منقسم شود، او نمی تواند قائم ماند بلکه هلاک می‌گردد.

So, if Satan is in revolt against himself and is divided, he cannot last – his end has come!

۲۷ 27 و هیچ‌کس نمی تواند به خانه مردزورآور درآمده، اسباب او را غارت نماید، جزآنکه اول آن زورآور را ببندد و بعد از آن خانه اورا تاراج می‌کند.

‘No man who has broken into a strong man’s house can carry off his goods, without first tying him up; and not until then will he plunder his house.

۲۸ 28 هرآینه به شما می‌گویم که همه گناهان از بنی آدم آمرزیده می‌شود و هر قسم کفر که گفته باشند،

I tell you that people will be forgiven everything – their sins, and all the slanders that they utter;

۲۹ 29 لیکن هر‌که به روح‌القدس کفر گوید، تا به ابد آمرزیده نشود بلکه مستحق عذاب جاودانی بود.» (aiōn g165, aiōnios g166)

but whoever slanders the Holy Spirit remains unforgiven to the end; he has to answer for an enduring sin.’ (aiōn g165, aiōnios g166)

۳۰ 30 زیرا که می‌گفتند روحی پلید دارد.

This was said in reply to the charge that he had a foul spirit in him.

۳۱ 31 پس برادران و مادر او آمدند و بیرون ایستاده، فرستادند تا او را طلب کنند.

His mother and his brothers came, and stood outside, and sent to ask him to come to them.

۳۲ 32 آنگاه جماعت گرد او نشسته بودند و به وی گفتند: «اینک مادرت و برادرانت بیرون تو را می‌طلبند.»

There was a crowd sitting round Jesus, and some of them said to him, ‘Look, your mother and your brothers are outside, asking for you.’

۳۳ 33 در جواب ایشان گفت: «کیست مادر من وبرادرانم کیانند؟»

‘Who is my mother? And my brothers?’ was his reply.

۳۴ 34 پس بر آنانی که گرد وی نشسته بودند، نظر افکنده، گفت: «اینانند مادر وبرادرانم،

Then he looked around on the people sitting in a circle round him, and said, ‘Here are my mother and my brothers!

۳۵ 35 زیرا هر‌که اراده خدا را به‌جا آردهمان برادر و خواهر و مادر من باشد.»

Whoever does the will of God is my brother and sister and mother.’

Jesus Preaches in the Synagogue