سوگنامه 5

۱ 1 ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین.

Молитва Иеремии пророка. Помяни, Господи, что бысть нам: призри и виждь укоризну нашу:

۲ 2 میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است.

достояние наше обратися к чуждим и домы нашя ко иноплеменником:

۳ 3 ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند.

сири быхом, несть отца, матери нашя яко вдовы.

۴ 4 آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود.

Воду нашу за сребро пихом, дрова наша за цену куповахом:

۵ 5 تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم.

на выя нашя гоними быхом, трудихомся, не почихом.

۶ 6 با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم.

Египет даде руку, Ассур в насыщение их.

۷ 7 پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم.

Отцы наши согрешиша, и несть их, мы же беззакония их подяхом.

۸ 8 غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد.

Раби обладаша нами, избавляющаго несть от руку их.

۹ 9 از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم.

В душах наших носихом хлеб наш, от лица меча в пустыни.

۱۰ 10 پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است.

Кожа наша аки пещь обгоре, разседошася от лица бурей глада.

۱۱ 11 زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا.

Жен в Сионе смириша, девиц во градех Иудиных.

۱۲ 12 سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند.

Князи в руках их повешени быша, старейшины не прославишася.

۱۳ 13 جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند.

Избраннии плачь подяша, и юноши в кладе изнемогоша.

۱۴ 14 مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش.

И старцы от врат оскудеша, избраннии от песней своих умолкоша.

۱۵ 15 شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید.

Разсыпася радость сердец наших, обратися в плачь лик наш,

۱۶ 16 تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم.

спаде венец со главы нашея: горе нам, яко согрешихом.

۱۷ 17 از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است.

О сем смутися сердце наше, о сем померкнуша очи наши.

۱۸ 18 یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند.

На горе Сионе, яко погибе, лисицы ходиша.

۱۹ 19 اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود.

Ты же, Господи, во веки вселишися, престол Твой в род и род.

۲۰ 20 پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای.

Вскую во веки забываеши нас, оставиши ли нас в продолжение дний?

۲۱ 21 ‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن.

Обрати ны, Господи, к Тебе, и обратимся, и вознови дни нашя якоже прежде.

۲۲ 22 و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای.

Яко отревая отринул еси нас, разгневался еси на ны зело.