< سوگنامه 5 >

ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین. ۱ 1
Muista, Herra, kuinka meille tapahtui: katso ja näe meidän ylönkatsettamme.
میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است. ۲ 2
Meidän perintömme on muukalaisten osaksi tullut, ja huoneemme ulkonaisten omaksi.
ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند. ۳ 3
Me olemme orvot ilman isää, ja äitimme ovat niinkuin lesket.
آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود. ۴ 4
Vettä, joka meidän omamme oli, me joimme rahalla, omat halot me ostimme hinnalla.
تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم. ۵ 5
kaulallamme me vaivaa kärsimme; ja ehkä me jo väsyneet olimme, ei kuitenkaan meille lepoa annettu.
با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم. ۶ 6
Meidän piti Egyptin ja Assyrian alle meitämme antaman, että me sittekin leipää ravinnoksemme saaneet olisimme.
پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم. ۷ 7
Meidän isämme ovat syntiä tehneet, ja ei enään ole käsissä; ja meidän pitää heidän pahoja tekojansa nautitseman.
غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد. ۸ 8
Orjat meitä vallitsevat; ja ei ole kenkään, joka meitä heidän käsistänsä pelastaa.
از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم. ۹ 9
Meidän pitää hakeman leipämme hengen paolla, miekan edessä korvessa.
پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است. ۱۰ 10
Meidän ihomme on poltettu, niinkuin pätsissä, hirmuisen nälän tähden.
زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا. ۱۱ 11
He ovat vaimot Zionissa raiskanneet ja neitseet Juudan kaupungeissa.
سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. ۱۲ 12
Ruhtinaat he ovat hirttäneet, ja vanhimpia ei he kunnioittaneet.
جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند. ۱۳ 13
Nuorukaiset piti jauhaman, ja piskuisten täytyi puita kantaissansa kompastua.
مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش. ۱۴ 14
Vanhat puuttuivat porteista, ja nuorukaiset ei enään kanteletta soita.
شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید. ۱۵ 15
Meidän sydämemme ilo loppui, meidän tanssimme on kääntynyt murheeksi.
تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم. ۱۶ 16
Meidän päästämme on kruunu pudonnut; voi nyt meitä, että me niin olemme syntiä tehneet!
از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. ۱۷ 17
Sentähden on myös sydämemme murheissansa; niiden tähden ovat meidän silmämme pimenneet;
یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند. ۱۸ 18
Zionin vuoren tähden, että se niin hävitetty on, että ketut hänessä juoksentelevat.
اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود. ۱۹ 19
Mutta sinä Herra, joka ijankaikkisesti olet, ja istuimes ijästä ikään!
پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای. ۲۰ 20
Miksis meidät ijankaikkisesti unohdat, ja niin kauvan meitä peräti hylkäät?
‌ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن. ۲۱ 21
Palauta, Herra, meitä jälleen sinun tykös, että me taas palaisimme; uudista meidän päivämme niinkuin ne alusta olivat.
و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای. ۲۲ 22
Oletkos meitä peräti heittänyt pois, ja sangen suuresti vihastunut meidän päällemme?

< سوگنامه 5 >