< سوگنامه 3 >
من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیدهام. | ۱ 1 |
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
او مرا رهبری نموده، به تاریکی درآورده است و نه به روشنایی. | ۲ 2 |
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ 3 |
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ 4 |
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ 5 |
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
مرا مثل آنانی که از قدیم مردهاند در تاریکی نشانیده است. | ۶ 6 |
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ 7 |
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
و نیز چون فریاد و استغاثه مینمایم دعای مرا منع میکند. | ۸ 8 |
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ 9 |
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود میباشد. | ۱۰ 10 |
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ 11 |
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ 12 |
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ 13 |
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شدهام. | ۱۴ 14 |
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ 15 |
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ 16 |
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ 17 |
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ 18 |
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ 19 |
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ 20 |
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ 21 |
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بیزوال است. | ۲۲ 22 |
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
آنها هر صبح تازه میشود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ 23 |
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
و جان من میگوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ 24 |
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را میطلبند نیکو است. | ۲۵ 25 |
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ 26 |
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ 27 |
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ 28 |
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ 29 |
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ 30 |
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ 31 |
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
زیرا اگرچه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ 32 |
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ 33 |
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ 34 |
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ 35 |
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ 36 |
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ 37 |
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ 38 |
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
پس چرا انسان تا زنده است و آدمی بهسبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ 39 |
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ 40 |
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ 41 |
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
(و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ 42 |
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ 43 |
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ 44 |
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
ما را در میان امتها فضله و خاکروبه گردانیدهای.» | ۴۵ 45 |
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ 46 |
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ 47 |
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
بهسبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم میریزد. | ۴۸ 48 |
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ 49 |
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ 50 |
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا میرنجاند. | ۵۱ 51 |
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
آنانی که بیسبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب مینمایند. | ۵۲ 52 |
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر منانداختند. | ۵۳ 53 |
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ 54 |
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
آنگاهای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ 55 |
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ 56 |
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ 57 |
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نمودهای! | ۵۸ 58 |
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیدهای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ 59 |
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیدهای. | ۶۰ 60 |
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیدهای! | ۶۱ 61 |
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانستهای ). | ۶۲ 62 |
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شدهام. | ۶۳ 63 |
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ 64 |
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ 65 |
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ 66 |
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!