ایّوب 39

۱ 1 «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

¿ Do you know [the] time of [the] bringing forth of mountain goats of rock [the] giving birth of does do you watch?

۲ 2 آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

Will you count? [the] months [which] they complete and do you know? [the] time of bringing forth they.

۳ 3 خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

They kneel down young their they cleave open labor-pains their they send forth.

۴ 4 بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

They become strong young their they grow in the open they go forth and not they return to them.

۵ 5 کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

Who? did he let loose [the] wild donkey free and [the] fetters of [the] wild ass who? did he loosen.

۶ 6 که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

Which I appointed [the] desert plain home its and dwelling-places its [the] saltiness.

۷ 7 به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

It laughs to [the] tumult of a town [the] shouting of a driver not it hears.

۸ 8 دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

It explores mountains pasture its and after every green plant it searches.

۹ 9 آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

¿ Is it willing a wild ox to serve you or? will it pass [the] night at feeding trough your.

۱۰ 10 آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

¿ Will you bind [the] wild ox in a furrow rope its or? will it harrow valleys behind you.

۱۱ 11 آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

¿ Will you trust in it for [is] great strength its so you may leave? to it toil your.

۱۲ 12 آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

¿ Will you trust in it that (it will bring back *QK) seed your and threshing floor your it will gather.

۱۳ 13 «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

[the] wing of Ostriches it flaps joyously if a pinion a stork and plumage.

۱۴ 14 زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

For it abandons to the ground eggs its and on [the] dust it keeps [them] warm.

۱۵ 15 و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

And it has forgotten that a foot it will crush it and [the] animal of the field it will trample it.

۱۶ 16 با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

It treats roughly young its to not [belonging] to it [is] to emptiness labor its not fear.

۱۷ 17 زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

For he has made forget it God wisdom and not he gave a share to it in understanding.

۱۸ 18 هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

About the time on the height it flaps it laughs to the horse and to rider its.

۱۹ 19 «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

¿ Do you give to the horse strength ¿ do you clothe neck its a mane.

۲۰ 20 آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

¿ Do you make leap it like locust [the] majesty of snorting its [is] terror.

۲۱ 21 در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

They paw in the valley so it may rejoices in strength it goes forth to meet weaponry.

۲۲ 22 برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

It laughs to fear and not it is dismayed and not it turns back from before a sword.

۲۳ 23 ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

On it it rattles a quiver [the] blade of a spear and a javelin.

۲۴ 24 با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

With shaking and excitement it swallows [the] ground and not it stands firm for [the] sound of a horn.

۲۵ 25 وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

In [the] sufficiency of a horn - it says aha! and from a distance it smells battle [the] thunder of commanders and [the] battle-cry.

۲۶ 26 آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

¿ From understanding your does it soar a falcon does it spread out? (wings its *QK) to [the] south.

۲۷ 27 آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

Or? on mouth your does it make high [its flight] an eagle and that it sets on high nest its.

۲۸ 28 بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

A rock it dwells and it may pass [the] night on [the] tooth of a rock and a stronghold.

۲۹ 29 از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

From there it spies out food from afar eyes its they look.

۳۰ 30 بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»

(And young ones its *QK) they drink blood and at where [those] slain [are] [is] there it.