ایّوب 28

۱ 1 «یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند.

The siluer surely hath his veyne, and ye gold his place, where they take it.

۲ 2 آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد.

Yron is taken out of the dust, and brasse is molten out of the stone.

۳ 3 مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.

God putteth an end to darkenesse, and he tryeth the perfection of all things: he setteth a bond of darkenesse, and of the shadowe of death.

۴ 4 کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند.

The flood breaketh out against the inhabitant, and the waters forgotten of the foote, being higher then man, are gone away.

۵ 5 از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود.

Out of the same earth commeth bread, and vnder it, as it were fire is turned vp.

۶ 6 سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.

The stones thereof are a place of saphirs, and the dust of it is golde.

۷ 7 آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،

There is a path which no foule hath knowen, neyther hath the kites eye seene it.

۸ 8 وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده.

The lyons whelpes haue not walked it, nor the lyon passed thereby.

۹ 9 دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند.

He putteth his hand vpon the rockes, and ouerthroweth the mountaines by the rootes.

۱۰ 10 نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند.

He breaketh riuers in the rockes, and his eye seeth euery precious thing.

۱۱ 11 نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند.

He bindeth the floods, that they doe not ouerflowe, and the thing that is hid, bringeth he to light.

۱۲ 12 اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟

But where is wisdome found? and where is the place of vnderstanding?

۱۳ 13 انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.

Man knoweth not the price thereof: for it is not found in the land of the liuing.

۱۴ 14 لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد.

The depth sayth, It is not in mee: the sea also sayth, It is not with me.

۱۵ 15 زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد.

Golde shall not be giuen for it, neyther shall siluer be weighed for the price thereof.

۱۶ 16 به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود.

It shall not be valued with the wedge of golde of Ophir, nor with the precious onix, nor the saphir.

۱۷ 17 با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود.

The golde nor the chrystall shall be equall vnto it, nor the exchange shalbe for plate of fine golde.

۱۸ 18 مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است.

No mention shall be made of coral, nor of the gabish: for wisedome is more precious then pearles.

۱۹ 19 زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد.

The Topaz of Ethiopia shall not be equall vnto it, neither shall it be valued with the wedge of pure gold.

۲۰ 20 پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟

Whence then commeth wisedome? and where is the place of vnderstanding,

۲۱ 21 ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد.

Seeing it is hid from the eyes of all the liuing, and is hid from the foules of the heauen?

۲۲ 22 ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم.

Destruction and death say, We haue heard the fame thereof with our eares.

۲۳ 23 خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند.

But God vnderstandeth the way thereof, and he knoweth the place thereof.

۲۴ 24 زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند.

For he beholdeth the endes of the world, and seeth all that is vnder heauen,

۲۵ 25 تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.

To make the weight of the windes, and to weigh the waters by measure.

۲۶ 26 هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد،

When he made a decree for the rayne, and a way for the lightening of the thunders,

۲۷ 27 آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود.

Then did he see it, and counted it: he prepared it and also considered it.

۲۸ 28 و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.»

And vnto man he said, Behold, the feare of the Lord is wisedome, and to depart from euil is vnderstanding.