ایّوب 21

۱ 1 پس ایوب در جواب گفت:

Allora Giobbe rispose e disse:

۲ 2 «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد.

“Porgete bene ascolto alle mie parole, e sia questa la consolazione che mi date.

۳ 3 با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید.

Sopportatemi, lasciate ch’io parli, e quando avrò parlato tu mi potrai deridere.

۴ 4 و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟

Mi lagno io forse d’un uomo? E come farei a non perder la pazienza?

۵ 5 به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید.

Guardatemi, stupite, e mettetevi la mano sulla bocca.

۶ 6 هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد.

Quando ci penso, ne sono smarrito, e la mia carne e presa da raccapriccio.

۷ 7 چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟

Perché mai vivono gli empi? Perché arrivano alla vecchiaia ed anche crescon di forze?

۸ 8 ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان.

La loro progenie prospera, sotto ai loro sguardi, intorno ad essi, e i lor rampolli fioriscon sotto gli occhi loro.

۹ 9 خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید.

La loro casa è in pace, al sicuro da spaventi, e la verga di Dio non li colpisce.

۱۰ 10 گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید.

Il loro toro monta e non falla, la loro vacca figlia senz’abortire.

۱۱ 11 بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند.

Mandan fuori come un gregge i loro piccini, e i loro figliuoli saltano e ballano.

۱۲ 12 با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند.

Cantano a suon di timpano e di cetra, e si rallegrano al suon della zampogna.

۱۳ 13 روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585)

Passano felici i loro giorni, poi scendono in un attimo nel soggiorno dei morti. (Sheol h7585)

۱۴ 14 و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم.

Eppure, diceano a Dio: “Ritirati da noi! Noi non ci curiamo di conoscer le tue vie!

۱۵ 15 قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم.

Che è l’Onnipotente perché lo serviamo? che guadagneremo a pregarlo?”

۱۶ 16 اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد.

Ecco, non hanno essi in mano la loro felicita? (lungi da me il consiglio degli empi!)

۱۷ 17 «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند.

Quando avvien mai che la lucerna degli empi si spenga, che piombi loro addosso la ruina, e che Dio, nella sua ira, li retribuisca di pene?

۱۸ 18 مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند.

Quando son essi mai come paglia al vento, come pula portata via dall’uragano?

۱۹ 19 خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست.

“Iddio”, mi dite, “serba castigo pei figli dell’empio”. Ma punisca lui stesso! che lo senta lui,

۲۰ 20 چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید.

che vegga con gli occhi propri la sua ruina, e beva egli stesso l’ira dell’Onnipotente!

۲۱ 21 زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟

E che importa all’empio della sua famiglia dopo di lui, quando il numero dei suoi mesi e ormai compiuto?

۲۲ 22 آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند.

S’insegnerà forse a Dio la scienza? a lui che giudica quelli di lassù?

۲۳ 23 یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است.

L’uno muore in mezzo al suo benessere, quand’è pienamente tranquillo e felice,

۲۴ 24 قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است.

ha i secchi pieni di latte, e fresco il midollo dell’ossa.

۲۵ 25 و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد.

L’altro muore con l’amarezza nell’anima, senz’aver mai gustato il bene.

۲۶ 26 اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند.

Ambedue giacciono ugualmente nella polvere, e i vermi li ricoprono.

۲۷ 27 اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید.

Ah! li conosco i vostri pensieri, e i piani che formate per abbattermi!

۲۸ 28 زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟

Voi dite: “E dov’è la casa del prepotente? dov’è la tenda che albergava gli empi?”

۲۹ 29 آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود،

Non avete dunque interrogato quelli che hanno viaggiato? Voi non vorrete negare quello che attestano;

۳۰ 30 که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند.

che, cioè, il malvagio è risparmiato nel dì della ruina, che nel giorno dell’ira egli sfugge.

۳۱ 31 کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟

Chi gli rimprovera in faccia la sua condotta? Chi gli rende quel che ha fatto?

۳۲ 32 که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد.

Egli è portato alla sepoltura con onore, e veglia egli stesso sulla sua tomba.

۳۳ 33 کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند.

Lievi sono a lui le zolle della valle; dopo, tutta la gente segue le sue orme; e, anche prima, una folla immensa fu come lui.

۳۴ 34 پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!»

Perché dunque m’offrite consolazioni vane? Delle vostre risposte altro non resta che falsità”.