ایّوب 20

۱ 1 پس صوفر نعماتی در جواب گفت:

Allora Tsofar di Naama rispose e disse:

۲ 2 «از این جهت فکرهایم مرا به جواب دادن تحریک می‌کند و به این سبب، من تعجیل می نمایم.

“Quel che tu dici mi spinge a risponderti e ne suscita in me il fervido impulso.

۳ 3 سرزنش توبیخ خود را شنیدم، و ازفطانتم روح من مرا جواب می‌دهد.

Ho udito rimproveri che mi fanno oltraggio; ma lo spirito mio mi darà una risposta assennata.

۴ 4 آیا این را ازقدیم ندانسته‌ای، از زمانی که انسان بر زمین قرارداده شد،

Non lo sai tu che in ogni tempo, da che l’uomo è stato posto sulla terra,

۵ 5 که شادی شریران، اندک زمانی است، و خوشی ریاکاران، لحظه‌ای؟

il trionfo de’ malvagi è breve, e la gioia degli empi non dura che un istante?

۶ 6 اگر‌چه شوکت اوتا به آسمان بلند شود، و سر خود را تا به فلک برافرازد.

Quando la sua altezza giungesse fino al cielo ed il suo capo toccasse le nubi,

۷ 7 لیکن مثل فضله خود تا به ابد هلاک خواهد شد، و بینندگانش خواهند گفت: کجااست؟

l’empio perirà per sempre come lo sterco suo; quelli che lo vedevano diranno: “Dov’è?”

۸ 8 مثل خواب، می‌پرد و یافت نمی شود. ومثل رویای شب، او را خواهند گریزانید.

Se ne volerà via come un sogno, e non si troverà più; dileguerà come una visione notturna.

۹ 9 چشمی که او را دیده است دیگر نخواهد دید، ومکانش باز بر او نخواهد نگریست.

L’occhio che lo guardava, cesserà di vederlo, e la sua dimora più non lo scorgerà.

۱۰ 10 فرزندانش نزد فقیران تذلل خواهند کرد، و دستهایش دولت او را پس خواهد داد.

I suoi figli si raccomanderanno ai poveri, e le sue mani restituiranno la sua ricchezza.

۱۱ 11 استخوانهایش از جوانی پر است، لیکن همراه او در خاک خواهد خوابید.

Il vigor giovanile che gli riempiva l’ossa giacerà nella polvere con lui.

۱۲ 12 اگر‌چه شرارت در دهانش شیرین باشد، و آن را زیر زبانش پنهان کند.

Il male è dolce alla sua bocca, se lo nasconde sotto la lingua,

۱۳ 13 اگر‌چه او را دریغ داردو از دست ندهد، و آن را در میان کام خود نگاه دارد.

lo risparmia, non lo lascia andar giù, lo trattiene sotto al suo palato:

۱۴ 14 لیکن خوراک او در احشایش تبدیل می‌شود، و در اندرونش زهرمار می‌گردد.

ma il cibo gli si trasforma nelle viscere, e gli diventa in corpo veleno d’aspide.

۱۵ 15 دولت را فرو برده است و آن را قی خواهد کرد، و خدا آن را از شکمش بیرون خواهد نمود.

Ha trangugiato ricchezze e le vomiterà; Iddio stesso gliele ricaccerà dal ventre.

۱۶ 16 اوزهر مارها را خواهد مکید، و زبان افعی او راخواهد کشت.

Ha succhiato veleno d’aspide, la lingua della vipera l’ucciderà.

۱۷ 17 بر رودخانه‌ها نظر نخواهندکرد، بر نهرها و جویهای شهد و شیر.

Non godrà più la vista d’acque perenni, né di rivi fluenti di miele e di latte.

۱۸ 18 ثمره زحمت خود را رد کرده، آن را فرو نخواهد برد، وبرحسب دولتی که کسب کرده است، شادی نخواهد نمود.

Renderà il frutto delle sue fatiche, senza poterlo ingoiare. Pari alla sua ricchezza sarà la restituzione che ne dovrà fare, e così non godrà dei suoi beni.

۱۹ 19 زیرا فقیران را زبون ساخته وترک کرده است. پس خانه‌ای را که دزدیده است، بنا نخواهد کرد.

Perché ha oppresso e abbandonato il povero, s’è impadronito di case che non avea costruite;

۲۰ 20 «زیرا که در حرص خود قناعت را ندانست. پس از نفایس خود، چیزی استرداد نخواهد کرد.

perché la sua ingordigia non conobbe requie, egli non salverà nulla di ciò che ha tanto bramato.

۲۱ 21 چیزی نمانده است که نخورده باشد. پس برخورداری او دوام نخواهد داشت.

La sua voracità non risparmiava nulla, perciò il suo benessere non durerà.

۲۲ 22 هنگامی که دولت او بی‌نهایت گردد، در تنگی گرفتار می‌شود، و دست همه ذلیلان بر او استیلاخواهد یافت.

Nel colmo dell’abbondanza, si troverà in penuria; la mano di chiunque ebbe a soffrir tormenti si leverà contro lui.

۲۳ 23 در وقتی که شکم خود را پرمی کند، خدا حدت خشم خود را بر او خواهدفرستاد، و حینی که می‌خورد آن را بر او خواهدبارانید.

Quando starà per riempirsi il ventre, ecco Iddio manderà contro a lui l’ardor della sua ira; gliela farà piovere addosso per servirgli di cibo.

۲۴ 24 از اسلحه آهنین خواهد گریخت وکمان برنجین، او را خواهد سفت.

Se scampa alle armi di ferro, lo trafigge l’arco di rame.

۲۵ 25 آن رامی کشد و از جسدش بیرون می‌آید، و پیکان براق از زهره‌اش درمی رود و ترسها بر او استیلامی یابد.

Si strappa il dardo, esso gli esce dal corpo, la punta sfolgorante gli vien fuori dal fiele, lo assalgono i terrori della morte.

۲۶ 26 تمامی تاریکی برای ذخایر او نگاه داشته شده است. و آتش ندمیده آنها را خواهدسوزانید، و آنچه را که در چادرش باقی است، خواهد خورد.

Buio profondo è riservato a’ suoi tesori; lo consumerà un fuoco non attizzato dall’uomo, che divorerà quel che resta nella sua tenda.

۲۷ 27 آسمانها عصیانش را مکشوف خواهد ساخت، و زمین به ضد او خواهدبرخاست.

Il cielo rivelerà la sua iniquità, e la terra insorgerà contro di lui.

۲۸ 28 محصول خانه‌اش زایل خواهد شد، و در روز غضب او نابود خواهد گشت.

Le rendite della sua casa se n’andranno, portate via nel giorno dell’ira di Dio.

۲۹ 29 این است نصیب مرد شریر از خدا و میراث مقدر او ازقادر مطلق.»

Tale la parte che Dio riserba all’empio, tale il retaggio che Dio gli destina”.