< ایّوب 21 >

پس ایوب در جواب گفت: ۱ 1
约伯回答说:
«بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد. ۲ 2
你们要细听我的言语, 就算是你们安慰我。
با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید. ۳ 3
请宽容我,我又要说话; 说了以后,任凭你们嗤笑吧!
و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟ ۴ 4
我岂是向人诉冤? 为何不焦急呢?
به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید. ۵ 5
你们要看着我而惊奇, 用手捂口。
هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد. ۶ 6
我每逢思想,心就惊惶, 浑身战兢。
چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟ ۷ 7
恶人为何存活, 享大寿数,势力强盛呢?
ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان. ۸ 8
他们眼见儿孙, 和他们一同坚立。
خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید. ۹ 9
他们的家宅平安无惧; 神的杖也不加在他们身上。
گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید. ۱۰ 10
他们的公牛孳生而不断绝; 母牛下犊而不掉胎。
بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند. ۱۱ 11
他们打发小孩子出去,多如羊群; 他们的儿女踊跃跳舞。
با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند. ۱۲ 12
他们随着琴鼓歌唱, 又因箫声欢喜。
روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585) ۱۳ 13
他们度日诸事亨通, 转眼下入阴间。 (Sheol h7585)
و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم. ۱۴ 14
他们对 神说:离开我们吧! 我们不愿晓得你的道。
قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم. ۱۵ 15
全能者是谁,我们何必事奉他呢? 求告他有什么益处呢?
اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد. ۱۶ 16
看哪,他们亨通不在乎自己; 恶人所谋定的离我好远。
«بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند. ۱۷ 17
恶人的灯何尝熄灭? 患难何尝临到他们呢? 神何尝发怒,向他们分散灾祸呢?
مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند. ۱۸ 18
他们何尝像风前的碎秸, 如暴风刮去的糠秕呢?
خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست. ۱۹ 19
你们说: 神为恶人的儿女积蓄罪孽; 我说:不如本人受报,好使他亲自知道。
چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید. ۲۰ 20
愿他亲眼看见自己败亡, 亲自饮全能者的忿怒。
زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟ ۲۱ 21
他的岁月既尽, 他还顾他本家吗?
آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند. ۲۲ 22
神既审判那在高位的, 谁能将知识教训他呢?
یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است. ۲۳ 23
有人至死身体强壮, 尽得平靖安逸;
قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است. ۲۴ 24
他的奶桶充满, 他的骨髓滋润。
و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد. ۲۵ 25
有人至死心中痛苦, 终身未尝福乐的滋味;
اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند. ۲۶ 26
他们一样躺卧在尘土中, 都被虫子遮盖。
اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید. ۲۷ 27
我知道你们的意思, 并诬害我的计谋。
زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟ ۲۸ 28
你们说:霸者的房屋在哪里? 恶人住过的帐棚在哪里?
آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود، ۲۹ 29
你们岂没有询问过路的人吗? 不知道他们所引的证据吗?
که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند. ۳۰ 30
就是恶人在祸患的日子得存留, 在发怒的日子得逃脱。
کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟ ۳۱ 31
他所行的,有谁当面给他说明? 他所做的,有谁报应他呢?
که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد. ۳۲ 32
然而他要被抬到茔地; 并有人看守坟墓。
کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند. ۳۳ 33
他要以谷中的土块为甘甜; 在他以先去的无数, 在他以后去的更多。
پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!» ۳۴ 34
你们对答的话中既都错谬, 怎么徒然安慰我呢?

< ایّوب 21 >