پیدایش 34

۱ 1 پس دینه، دختر لیه، که او را برای یعقوب زاییده بود، برای دیدن دختران آن ملک بیرون رفت.

肋阿給雅各伯生的女兒狄納，要去看看當地的女人。

۲ 2 و چون شکیم بن حمورحوی که رئیس آن زمین بود، او را بدید، او را بگرفت و با او همخواب شده، وی را بی‌عصمت ساخت.

當地酋長希威人哈摩爾的兒子舍根看見她，就抓住她，強姦了她，玷辱了她。

۳ 3 و دلش به دینه، دختر یعقوب، بسته شده، عاشق آن دختر گشت، و سخنان دل آویز به آن دختر گفت.

他的心迷戀雅各伯的女兒狄納，深愛這少女，說寬慰她心的話。

۴ 4 و شکیم به پدر خود، حمورخطاب کرده، گفت: «این دختر را برای من به زنی بگیر.»

事後，舍根向自己的父親哈摩爾說：「請給我娶這少女為妻。」

۵ 5 و یعقوب شنید که دخترش دینه رابی عصمت کرده است. و چون پسرانش با مواشی او در صحرا بودند، یعقوب سکوت کرد تا ایشان بیایند.

雅各伯聽見舍根污辱了女兒狄納，但因他的兒子們那時正在鄉間看守他的牲畜，所以沒有作聲，等他們回來。

۶ 6 و حمور، پدر شکیم نزد یعقوب بیرون آمد تا به وی سخن گوید.

舍根的父親哈摩爾前來見雅各伯，與他商議。

۷ 7 و چون پسران یعقوب این را شنیدند، از صحرا آمدند و غضبناک شده، خشم ایشان به شدت افروخته شد، زیرا که بادختر یعقوب همخواب شده، قباحتی دراسرائیل نموده بود و این عمل، ناکردنی بود.

那時雅各伯的兒子已由鄉間回來，一聽見這消息，就人人憤恨，非常惱怒，因為有人對以色列做出了這樣的醜事：竟與雅各伯的女兒同臥；這是不應該做的。

۸ 8 پس حمور ایشان را خطاب کرده، گفت: «دل پسرم شکیم شیفته دختر شماست؛ او را به وی به زنی بدهید.

哈摩爾與他們商議說：「我兒舍根的心迷戀你們的女兒，請你們將她嫁給他為妻。

۹ 9 و با ما مصاهرت نموده، دختران خود را به ما بدهید و دختران ما را برای خودبگیرید.

你們可與我們互通婚姻：將你們的女兒嫁給我們，你們也可娶我們的女兒；

۱۰ 10 و با ما ساکن شوید و زمین از آن شماباشد. در آن بمانید و تجارت کنید و در آن تصرف کنید.»

這樣你們可同我們住在一起，本地都擺在你們面前，你們可在其中居住、行動、置業。」

۱۱ 11 و شکیم به پدر و برادران آن دختر گفت: «در نظر خود مرا منظور بدارید و آنچه به من بگویید، خواهم داد.

舍根也對狄納的父親和她的兄弟們說：「只要我在你們眼中蒙恩，凡你們要求的，我必依從。

۱۲ 12 مهر و پیشکش هر قدرزیاده از من بخواهید، آنچه بگویید، خواهم دادفقط دختر را به زنی به من بسپارید.»

任憑你們向我要多少聘金和禮品，我必照你們提出的交付，只要你們將這少女給我為妻。」

۱۳ 13 اما پسران یعقوب در جواب شکیم و پدرش حمور به مکرسخن‌گفتند زیرا خواهر ایشان، دینه رابی عصمت کرده بود.

雅各伯的兒子因為舍根污辱了他們的妹妹狄納，就用欺詐的話答覆舍根和他父親哈摩爾，

۱۴ 14 پس بدیشان گفتند: «این کار را نمی توانیم کرد که خواهر خود را به شخصی نامختون بدهیم، چونکه این برای ما ننگ است.

說：「將我們的妹妹嫁給一個沒有受割損的人，為我們實是一大恥辱，我們不能這樣作。

۱۵ 15 لکن بدین شرط با شما همداستان می‌شویم اگر چون ما بشوید، که هر ذکوری ازشما مختون گردد.

除非有這個條件，我們不能同意：你們都應和我們一樣，使你們中所有的男子都受割損；

۱۶ 16 آنگاه دختران خود را به شما دهیم و دختران شما را برای خود گیریم و باشما ساکن شده، یک قوم شویم.

以後我們可將我們的女兒嫁給你們，我們也可娶你們的女兒；我們與你們住在一起，成為一個民族。

۱۷ 17 اما اگر سخن ما را اجابت نکنید و مختون نشوید، دختر خود رابرداشته، از اینجا کوچ خواهیم کرد.»

如果你們不肯聽從我們而受割損，我們就帶著我們的女兒離去。」

۱۸ 18 و سخنان ایشان بنظر حمور و بنظر شکیم بن حمور پسند افتاد.

哈摩爾和他的兒子舍根認為他們的建議很好。

۱۹ 19 و آن جوان در کردن این کار تاخیر ننمود، زیرا که شیفته دختر یعقوب بود، و او از همه اهل خانه پدرش گرامی تر بود.

這少年毫不遲延地要照這建議進行，因為他喜愛雅各伯的女兒，更何況他還是他父親全家族中最重要的人物。

۲۰ 20 پس حمور و پسرش شکیم به دروازه شهرخود آمده، مردمان شهر خود را خطاب کرده، گفتند:

哈摩爾和自己的兒子舍根於是來到城門口，向本城的人提議說：「

۲۱ 21 «این مردمان با ما صلاح اندیش هستند، پس در این زمین ساکن بشوند، و در آن تجارت کنند. اینک زمین از هر طرف برای ایشان وسیع است؛ دختران ایشان را به زنی بگیریم و دختران خود را بدیشان بدهیم.

這些人對我們很和善，讓他們住在本地內，在這裏活動；本地原很廣闊，足夠容納他們。我們可娶他們的女兒為妻，也可將我們的女兒嫁給他們。

۲۲ 22 فقط بدین شرط ایشان باما متفق خواهند شد تا با ما ساکن شده، یک قوم شویم که هر ذکوری از ما مختون شود، چنانکه ایشان مختونند.

但是，這些人只有一個條件，才同意與我們住在一起，形成一個民族：就是我們中所有的男子都應受割損，如同他們受了割損一樣。

۲۳ 23 آیا مواشی ایشان و اموال ایشان و هر حیوانی که دارند، از آن ما نمی شود؟ فقط با ایشان همداستان شویم تا با ما ساکن شوند.»

這樣，他們的家畜和財產，以及一切牲口，豈不都歸了我們! 只要我們同意，他們就肯同我們住在一起。」

۲۴ 24 پس همه کسانی که به دروازه شهر اودرآمدند، به سخن حمور و پسرش شکیم رضادادند، و هر ذکوری از آنانی که به دروازه شهر اودرآمدند، مختون شدند.

凡由城門出入的人，都聽從了哈摩爾和他的兒子舍根的話；由城門出入的男子，都受了割損。

۲۵ 25 و در روز سوم چون دردمند بودند، دو پسر یعقوب، شمعون و لاوی، برادران دینه، هر یکی شمشیر خود را گرفته، دلیرانه بر شهر آمدند و همه مردان را کشتند.

第三天他們正疼痛難忍時，雅各伯的兩個兒子，狄納的哥哥西默盎和肋未，各自拿了一把刀，不慌不忙進了城，殺了所有的男子；

۲۶ 26 وحمور و پسرش شکیم را به دم شمشیر کشتند، ودینه را از خانه شکیم برداشته، بیرون آمدند.

又用刀殺了哈摩爾和他的兒子舍根，由舍根房內領出狄納而去。

۲۷ 27 وپسران یعقوب بر کشتگان آمده، شهر را غارت کردند، زیرا خواهر ایشان را بی‌عصمت کرده بودند.

雅各伯其餘的兒子因了自己的妹妹受污，乘人被殺就前來洗劫城邑，

۲۸ 28 و گله‌ها و رمه‌ها و الاغها و آنچه در شهرو آنچه در صحرا بود، گرفتند.

奪去了他們的羊群、牛群和驢，並城內和鄉間所有的一切。

۲۹ 29 و تمامی اموال ایشان و همه اطفال و زنان ایشان را به اسیری بردند. و آنچه در خانه‌ها بود تاراج کردند.

凡是他們的財物，連他們所有的孩子和婦女都擄了去；凡屋內所有的一切，都奪了去。

۳۰ 30 پس یعقوب به شمعون و لاوی گفت: «مرا به اضطراب انداختید، و مرا نزد سکنه این زمین، یعنی کنعانیان و فرزیان مکروه ساختید، و من در شماره قلیلم، همانا بر من جمع شوند و مرا بزنند و من با خانه‌ام هلاک شوم.»

雅各伯事後對西默盎和肋未說：「你們害了我，使我在本地的居民，即客納罕人和培黎齊人中，成了個可恨的人。我的人數少，如果他們聯合起來反對我，攻擊我，那末我和我全家就必同歸於盡。」

۳۱ 31 گفتند: «آیا او با خواهر ما مثل فاحشه عمل کند؟»

他們回答說：「難道人應待我們的妹妹如同一個妓女﹖」