کارهای رسولان 3

۱ 1 و در ساعت نهم، وقت نماز، پطرس و یوحنا با هم به هیکل می‌رفتند.

One day, as Peter and John were going up into the Temple Courts for the three o’clock Prayers,

۲ 2 ناگاه مردی را که لنگ مادرزاد بود می‌بردند که او را هرروزه بر آن در هیکل که جمیل نام داردمی گذاشتند تا از روندگان به هیکل صدقه بخواهد.

a man, who had been lame from his birth, was being carried by. This man used to be set down every day at the gate of the Temple called “the Beautiful Gate,” to beg of those who went in.

۳ 3 آن شخص چون پطرس و یوحنا رادید که می‌خواهند به هیکل داخل شوند، صدقه خواست.

Seeing Peter and John on the point of entering, he asked them to give him something.

۴ 4 اما پطرس با یوحنا بر وی نیک نگریسته، گفت: «به ما بنگر.»

Peter fixed his eyes on him, and so did John, and then Peter said, ‘Look at us.’

۵ 5 پس بر ایشان نظرافکنده، منتظر بود که از ایشان چیزی بگیرد.

The man was all attention, expecting to get something from them;

۶ 6 آنگاه پطرس گفت: «مرا طلا و نقره نیست، اماآنچه دارم به تو می‌دهم. به نام عیسی مسیح ناصری برخیز و بخرام!»

but Peter added, ‘I have no gold or silver, but I give you what I have. In the name of Jesus Christ of Nazareth, get up and walk.’

۷ 7 و دست راستش راگرفته او را برخیزانید که در ساعت پایها و ساقهای او قوت گرفت

Grasping the lame man by the right hand, Peter lifted him up. Instantly the man’s feet and ankles became strong,

۸ 8 و برجسته بایستاد وخرامید و با ایشان خرامان و جست و خیزکنان وخدا را حمدگویان داخل هیکل شد.

and, leaping up, he stood and began to walk about, and then went with them into the Temple Courts, walking, and leaping, and praising God.

۹ 9 و جمیع قوم او را خرامان و خدا راتسبیح خوانان دیدند.

All the people saw him walking about and praising God;

۱۰ 10 و چون او را شناختند که همان است که به در جمیل هیکل بجهت صدقه می‌نشست، به‌سبب این امر که بر او واقع شد، متعجب و متحیر گردیدند.

and, when they recognised him as the man who used to sit begging at the Beautiful Gate of the Temple, they were utterly astonished and amazed at what had happened to him.

۱۱ 11 و چون آن لنگ شفایافته به پطرس و یوحنا متمسک بود، تمامی قوم در رواقی که به سلیمانی مسمی است، حیرت زده بشتاب گرد ایشان جمع شدند.

While the man still clung to Peter and John, the people all quickly gathered round them in the Colonnade named after Solomon, in the greatest astonishment.

۱۲ 12 آنگاه پطرس ملتفت شده، بدان جماعت خطاب کرد که «ای مردان اسرائیلی، چرا از این کار تعجب دارید و چرا بر ما چشم دوخته‌اید که گویا به قوت و تقوای خود این شخص را خرامان ساختیم؟

On seeing this, Peter said to the people, ‘People of Israel, why are you surprised at this? And why do you stare at us, as though we, by any power or piety of our own, had enabled this man to walk?

۱۳ 13 خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب، خدای اجداد ما، بنده خود عیسی را جلال داد که شما تسلیم نموده، او را در حضور پیلاطس انکارکردید، هنگامی که او حکم به رهانیدنش داد.

The God of Abraham, Isaac, and Jacob, the God of our ancestors, has done honour to his servant Jesus – him whom you gave up and disowned before Pilate, when he had decided to set him free.

۱۴ 14 اما شما آن قدوس و عادل را منکر شده، خواستید که مردی خون ریز به شما بخشیده شود.

You, I say, disowned the holy and righteous one, and asked for the release of a murderer!

۱۵ 15 و رئیس حیات را کشتید که خدا او را ازمردگان برخیزانید و ما شاهد بر او هستیم.

The guide to life you put to death! But God raised him from the dead – and of that we are ourselves witnesses.

۱۶ 16 و به‌سبب ایمان به اسم او، اسم او این شخص را که می‌بینید و می‌شناسید قوت بخشیده است. بلی آن ایمانی که به وسیله اوست این کس را پیش روی همه شما این صحت کامل داده است.

And it is by faith in the name of Jesus, that this man, whom you all see and know, has – by his name – been made strong. Yes, it is the faith inspired by Jesus that has made this complete cure of the man, before the eyes of you all.

۱۷ 17 «و الحال‌ای برادران، می‌دانم که شما وچنین حکام شما این را به‌سبب ناشناسایی کردید.

And yet, my friends, I know that you acted as you did from ignorance, and your rulers also.

۱۸ 18 و لیکن خدا آن اخباری را که به زبان جمیع انبیای خود، پیش گفته بود که مسیح باید زحمت بیند، همینطور به انجام رسانید.

But it was in this way that God fulfilled all that he had long ago foretold, as to the sufferings of his Christ, by the lips of all the prophets.

۱۹ 19 پس توبه وبازگشت کنید تا گناهان شما محو گردد و تا اوقات استراحت از حضور خداوند برسد.

Therefore, repent and turn so that your sins may be wiped away; so that happier times may come from the Lord himself,

۲۰ 20 و عیسی مسیح را که از اول برای شما اعلام شده بودبفرستد،

and so that he may send you, in Jesus, your long-appointed Christ.

۲۱ 21 که می‌باید آسمان او را پذیرد تا زمان معاد همه‌چیز که خدا از بدوعالم به زبان جمیع انبیای مقدس خود، از آن اخبار نمود. (aiōn g165)

But heaven must be his home, until the days of the Universal Restoration, of which God has spoken by the lips of his holy prophets from the very first. (aiōn g165)

۲۲ 22 زیراموسی به اجداد گفت که خداوند خدای شما نبی مثل من، از میان برادران شما برای شما برخواهدانگیخت. کلام او را در هر‌چه به شما تکلم کندبشنوید؛

Moses himself said – “The Lord your God will raise up from among yourselves a prophet, as he raised me. To him you will listen whenever he speaks to you.

۲۳ 23 و هر نفسی که آن نبی را نشنود، از قوم منقطع گردد.

And it will be that should anyone among the people not listen to that prophet, he will be utterly destroyed.”

۲۴ 24 و جمیع انبیا نیز از سموئیل وآنانی که بعد از او تکلم کردند از این ایام اخبارنمودند.

Yes, and all the prophets from Samuel onwards, and all their successors who had a message to deliver, told of these days.

۲۵ 25 شما هستید اولاد پیغمبران و آن عهدی که خدا با اجداد ما بست، وقتی که به ابراهیم گفت از ذریت تو جمیع قبایل زمین، برکت خواهند یافت

You yourselves are the heirs of the prophets, and heirs, too, of the covenant which God made with your ancestors, when he said to Abraham – “In your descendants will all the nations of the earth be blessed.”

۲۶ 26 برای شما اولا خدا بنده خودعیسی را برخیزانیده، فرستاد تا شما را برکت دهدبه برگردانیدن هر یکی از شما از گناهانش.»

For you, first, God raised up his servant, and sent him to bless you, by turning each one of you from his wicked ways.’

Peter and John at the Beautiful Gate