کارهای رسولان 20
| و بعد از تمام شدن این هنگامه، پولس شاگردان را طلبیده، ایشان را وداع نمودو به سمت مکادونیه روانه شد. | ۱ 1 |
When the uproar had ceased, Paul sent for the disciples, and, with encouraging words, bade them goodbye, and started on his journey to Macedonia.
| و در آن نواحی سیر کرده، اهل آنجا را نصیحت بسیار نمود و به یونانستان آمد. | ۲ 2 |
After going through those districts and speaking many encouraging words to the disciples, he went into Greece, where he stayed three months.
| و سه ماه توقف نمود و چون عزم سفر سوریه کرد و یهودیان در کمین وی بودند، اراده نمود که از راه مکادونیه مراجعت کند. | ۳ 3 |
He was about to sail to Syria, when he learned that a plot had been laid against him by several of the Jewish leaders; so he decided to return by way of Macedonia.
| و سوپاترس از اهل بیریه و ارسترخس وسکندس از اهل تسالونیکی و غایوس از دربه وتیموتاوس و از مردم آسیا تیخیکس و تروفیمس تا به آسیا همراه او رفتند. | ۴ 4 |
He was accompanied by Sopater the son of Pyrrhus, of Beroea, Aristarchus and Secundus from Thessalonica, Gaius of Derbe, and Timothy, as well as by Tychicus and Trophimus of Roman Asia.
| و ایشان پیش رفته، درترواس منتظر ما شدند. | ۵ 5 |
These people went to Troas and waited for us there;
| و اما ما بعد از ایام فطیراز فیلپی به کشتی سوار شدیم و بعد از پنج روز به ترواس نزد ایشان رسیده، در آنجا هفت روزماندیم. | ۶ 6 |
while we ourselves sailed from Philippi after the Passover, and joined them five days later at Troas, where we stayed for a week.
| و در اول هفته چون شاگردان بجهت شکستن نان جمع شدند و پولس در فردای آن روز عازم سفر بود، برای ایشان موعظه می‌کرد و سخن او تانصف شب طول کشید. | ۷ 7 |
On the first day of the week, when we had met for the breaking of bread, Paul, who was intending to leave the next day, began to address those who were present, and prolonged his address until midnight.
| و در بالاخانه‌ای که جمع بودیم چراغ بسیار بود. | ۸ 8 |
There were a good many lamps in the upstairs room, where we had met;
| ناگاه جوانی که افتیخس نام داشت، نزد دریچه نشسته بود که خواب سنگین او را درربود و چون پولس کلام راطول می‌داد، خواب بر او مستولی گشته، از طبقه سوم به زیر افتاد و او را مرده برداشتند. | ۹ 9 |
and a young man named Eutychus, sitting at the window, was gradually overcome with great drowsiness, as Paul continued his address. At last, quite overpowered by his drowsiness, he fell from the third story to the ground, and was picked up for dead.
| آنگاه پولس به زیر آمده، بر او افتاد و وی را در آغوش کشیده، گفت: «مضطرب مباشید زیرا که جان اودر اوست.» | ۱۰ 10 |
But Paul went down, threw himself on him, and put his arms round him. ‘Do not be alarmed,’ he said, ‘he is still alive.’
| پس بالا رفته و نان را شکسته، خورد و تا طلوع فجر گفتگوی بسیار کرده، همچنین روانه شد. | ۱۱ 11 |
Then he went upstairs; and, after breaking and partaking of the bread, he talked with them at great length until daybreak, and then left.
| و آن جوان را زنده بردند وتسلی عظیم پذیرفتند. | ۱۲ 12 |
Meanwhile they had taken the lad away alive, and were greatly comforted.
| اما ما به کشتی سوار شده، به اسوس پیش رفتیم که از آنجا می‌بایست پولس را برداریم که بدینطور قرار داد زیرا خواست تا آنجا پیاده رود. | ۱۳ 13 |
We started first, went on board ship, and sailed for Assos, intending to take Paul on board there. This was by his own arrangement, as he intended to go by land himself.
| پس چون در اسوس او را ملاقات کردیم، او رابرداشته، به متیلینی آمدیم. | ۱۴ 14 |
So, when he met us at Assos, we took him on board and went on to Mitylene.
| و از آنجا به دریاکوچ کرده، روز دیگر به مقابل خیوس رسیدیم وروز سوم به ساموس وارد شدیم و در تروجیلیون توقف نموده، روز دیگر وارد میلیتس شدیم. | ۱۵ 15 |
The day after we had sailed from there, we arrived off Chios, touched at Samos the following day, and the next day reached Miletus;
| زیرا که پولس عزیمت داشت که از محاذی افسس بگذرد، مبادا او را در آسیا درنگی پیداشود، چونکه تعجیل می‌کرد که اگر ممکن شود تاروز پنطیکاست به اورشلیم برسد. | ۱۶ 16 |
for Paul had decided to sail past Ephesus, so as to avoid spending much time in Roman Asia. He was making haste to reach Jerusalem, if possible, by the Festival at the close of the Harvest.
| پس از میلیتس به افسس فرستاده، کشیشان کلیسا را طلبید. | ۱۷ 17 |
From Miletus, however, he sent to Ephesus and invited the church elders to meet him;
| و چون به نزدش حاضر شدند، ایشان را گفت: «بر شما معلوم است که از روز اول که وارد آسیا شدم، چطور هر وقت با شما بسرمی بردم؛ | ۱۸ 18 |
and, when they came, he said to them, ‘You know well the life that I always led among you from the very first day that I set foot in Roman Asia,
| که با کمال فروتنی و اشکهای بسیار وامتحانهایی که از مکاید یهود بر من عارض می‌شد، به خدمت خداوند مشغول می‌بودم. | ۱۹ 19 |
serving the Lord, as I did, in all humility, amid the tears and trials which fell to my lot through the plots of some of the Jewish leaders.
| وچگونه چیزی را از آنچه برای شما مفید باشد، دریغ نداشتم بلکه آشکارا و خانه به خانه شما رااخبار و تعلیم می‌نمودم. | ۲۰ 20 |
I never shrank from telling you anything that could be helpful to you, or from teaching you both in public and in private.
| و به یهودیان ویونانیان نیز از توبه به سوی خدا و ایمان به خداوند ما عیسی مسیح شهادت می‌دادم. | ۲۱ 21 |
I earnestly pointed both Jews and Greeks to the repentance that leads to God, and to faith in Jesus, our Lord.
| واینک الان در روح بسته شده، به اورشلیم می‌روم و از آنچه در آنجا بر من واقع خواهد شد، اطلاعی ندارم. | ۲۲ 22 |
And now, under spiritual constraint, I am here on my way to Jerusalem, not knowing what will happen to me there,
| جز اینکه روح‌القدس در هر شهرشهادت داده، می‌گوید که بندها و زحمات برایم مهیا است. | ۲۳ 23 |
except that in town after town the Holy Spirit plainly declares to me that imprisonment and troubles await me.
| لیکن این چیزها را به هیچ می‌شمارم، بلکه جان خود را عزیز نمی دارم تادور خود را به خوشی به انجام رسانم و آن خدمتی را که از خداوند عیسی یافته‌ام که به بشارت فیض خدا شهادت دهم. | ۲۴ 24 |
But I count my life of no value to myself, if only I may complete the course marked out for me, and the task that was allotted me by the Lord Jesus – which was to declare the good news of the love of God.
| و الحال این رامی دانم که جمیع شما که در میان شما گشته و به ملکوت خدا موعظه کرده‌ام، دیگر روی مرانخواهید دید. | ۲۵ 25 |
And now, I tell you, I know that none of you will ever see my face again – you among whom I have gone about proclaiming the kingdom.
| پس امروز از شما گواهی می‌طلبم که من از خون همه بری هستم، | ۲۶ 26 |
Therefore I declare to you this day, that my conscience is clear in regard to the fate of any of you,
| زیراکه از اعلام نمودن شما به تمامی اراده خداکوتاهی نکردم. | ۲۷ 27 |
for I have not shrunk from announcing the whole purpose of God regarding you.
| پس نگاه دارید خویشتن وتمامی آن گله را که روح‌القدس شما را بر آن اسقف مقرر فرمود تا کلیسای خدا را رعایت کنیدکه آن را به خون خود خریده است. | ۲۸ 28 |
Be watchful over yourselves, and over the whole flock, of which the Holy Spirit has placed you in charge, to shepherd the church of God, which he won for himself at the cost of his life.
| زیرا من می‌دانم که بعد از رحلت من، گرگان درنده به میان شما درخواهند آمد که بر گله ترحم نخواهند نمود، | ۲۹ 29 |
I know that, after my departure, merciless wolves will get in among you, who will not spare the flock;
| و از میان خود شما مردمانی خواهندبرخاست که سخنان کج خواهند گفت تا شاگردان را در عقب خود بکشند. | ۳۰ 30 |
and from among yourselves, too, people will arise, who will teach perversions of truth, so as to draw away the disciples after them.
| لهذا بیدار باشید و به یاد آورید که مدت سه سال شبانه‌روز از تنبیه نمودن هر یکی از شما با اشکها باز نایستادم. | ۳۱ 31 |
Therefore, be on your guard, remembering how for three years, night and day, I never ceased, even with tears, to warn each one of you.
| والحال‌ای برادران شما را به خدا و به کلام فیض اومی سپارم که قادر است شما را بنا کند و در میان جمیع مقدسین شما را میراث بخشد. | ۳۲ 32 |
And now I commend you to the Lord and to the message of his love – a message which has the power to build up your characters, and to give you your place among all those who have become Christ’s people.
| نقره یاطلا یا لباس کسی را طمع نورزیدم، | ۳۳ 33 |
I have never coveted anyone’s gold or silver or clothing.
| بلکه خودمی دانید که همین دستها در رفع احتیاج خود ورفقایم خدمت می‌کرد. | ۳۴ 34 |
You, yourselves, know that these hands of mine provided not only for my own wants, but for my companions also.
| این همه را به شمانمودم که می‌باید چنین مشقت کشیده، ضعفا رادستگیری نمایید و کلام خداوند عیسی را به‌خاطر دارید که او گفت دادن از گرفتن فرخنده‌تراست.» | ۳۵ 35 |
I left nothing undone to show you that, labouring as I laboured, you ought to help the weak, and to remember the words of the Lord Jesus, how he said himself – “It is more blessed to give than to receive.”’
| این بگفت و زانو زده، با همگی ایشان دعاکرد. | ۳۶ 36 |
When Paul had finished speaking, he knelt down and prayed with them all.
| و همه گریه بسیار کردند و بر گردن پولس آویخته، او را می‌بوسیدند. | ۳۷ 37 |
All were in tears; and throwing their arms round Paul’s neck, they kissed him again and again,
| و بسیار متالم شدندخصوص بجهت آن سخنی که گفت: «بعد از این‌روی مرا نخواهید دید.» پس او را تا به کشتی مشایعت نمودند. | ۳۸ 38 |
grieving most of all over what he had said – that they would never see his face again. Then they escorted him to the ship.
