اول قرنتیان 10

۱ 1 زیرا‌ای برادران نمی خواهم شما بی خبر باشید از اینکه پدران ما همه زیرابر بودند و همه از دریا عبور نمودند

I want you to bear in mind, friends, that all our ancestors were beneath the cloud, and all passed through the sea;

۲ 2 و همه به موسی تعمید یافتند، در ابر و در دریا؛

that in the cloud and in the sea they all underwent baptism as followers of Moses;

۳ 3 و همه همان خوراک روحانی را خوردند

and that they all ate the same supernatural food,

۴ 4 و همه همان شرب روحانی را نوشیدند، زیرا که می‌آشامیدنداز صخره روحانی که از عقب ایشان می‌آمد و آن صخره مسیح بود.

and all drank the same supernatural water, for they used to drink from a supernatural rock which followed them, and that rock was the Christ.

۵ 5 لیکن از اکثر ایشان خداراضی نبود، زیرا که در بیابان انداخته شدند.

Yet with most of them God was displeased; for they were struck down in the desert.

۶ 6 و این امور نمونه‌ها برای ما شد تا ماخواهشمند بدی نباشیم، چنانکه ایشان بودند؛

Now these things happened as warnings to us, to teach us not to long for evil things as our ancestors longed.

۷ 7 ونه بت‌پرست شوید، مثل بعضی از ایشان، چنانکه مکتوب است: «قوم به اکل و شرب نشستند وبرای لهو و لعب برپا شدند.»

Do not become idolaters, as some of them became. Scripture says – “The people sat down to eat and drink, and stood up to dance.”

۸ 8 و نه زنا کنیم چنانکه بعضی از ایشان کردند و در یک روزبیست و سه هزار نفر هلاک گشتند.

Nor let us act immorally, as some of them acted, with the result that twenty-three thousand of them fell dead in a single day.

۹ 9 و نه مسیح راتجربه کنیم، چنانکه بعضی از ایشان کردند و ازمارها هلاک گردیدند.

Nor let us try the patience of the Lord too far, as some of them tried it, with the result that they were, one after another, destroyed by snakes.

۱۰ 10 و نه همهمه کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک کننده ایشان را هلاک کرد.

And do not murmur, as some of them murmured, and so were destroyed by the angel of death.

۱۱ 11 و این همه بطور مثل بدیشان واقع شد وبرای تنبیه ما مکتوب گردید که اواخر عالم به ما رسیده است. (aiōn g165)

These things happened to them by way of warning, and were recorded to serve as a caution to us, in whose days the close of the ages has come. (aiōn g165)

۱۲ 12 پس آنکه گمان برد که قایم است، باخبر باشد که نیفتد.

Therefore let the person who thinks that they stand take care that they do not fall.

۱۳ 13 هیچ تجربه جز آنکه مناسب بشر باشد، شما را فرو نگرفت. اما خداامین است که نمی گذارد شما فوق طاقت خودآزموده شوید، بلکه باتجربه مفری نیز می‌سازد تایارای تحمل آن را داشته باشید.

No temptation has come upon you that is not common to all humanity. God will not fail you, and he will not allow you to be tempted beyond your strength; but, when he sends the temptation, he will also provide the way of escape, so that you may have strength to endure.

۱۴ 14 لهذا‌ای عزیزان من از بت‌پرستی بگریزید.

Therefore, my dear friends, shun the worship of idols.

۱۵ 15 به خردمندان سخن می‌گویم: خود حکم کنیدبرآنچه می‌گویم.

I speak to you as man of discernment; form your own judgment about what I am saying.

۱۶ 16 پیاله برکت که آن را تبرک می‌خوانیم، آیا شراکت در خون مسیح نیست؟ ونانی را که پاره می‌کنیم، آیا شراکت در بدن مسیح نی؟

In the cup of blessing which we bless, is not there a sharing in the blood of the Christ? And in the bread which we break, is not there a sharing in the body of the Christ?

۱۷ 17 زیرا ما که بسیاریم، یک نان و یکتن می‌باشیم چونکه همه از یک نان قسمت می‌یابیم.

The bread is one, and we, though many, are one body; for we all partake of that one bread.

۱۸ 18 اسرائیل جسمانی را ملاحظه کنید! آیاخورندگان قربانی‌ها شریک قربانگاه نیستند؟

Look at the people of Israel. Do not those who eat the sacrifices share with the altar?

۱۹ 19 پس چه گویم؟ آیا بت چیزی می‌باشد؟ یا که قربانی بت چیزی است؟

What do I mean? That an offering made to an idol, or the idol itself, is anything?

۲۰ 20 نی! بلکه آنچه امت هاقربانی می‌کنند، برای دیوها می‌گذرانند نه برای خدا؛ و نمی خواهم شما شریک دیوها باشید.

No; what I say is that the sacrifices offered by the Gentiles are offered to demons and to a being who is no God, and I do not want you to share with demons.

۲۱ 21 محال است که هم از پیاله خداوند و هم از پیاله دیوها بنوشید؛ و هم از مایده خداوند و هم ازمایده دیوها نمی توانید قسمت برد.

You cannot drink both the cup of the Lord and the cup of demons. You cannot partake at the table of the Lord and at the table of demons.

۲۲ 22 آیاخداوند را به غیرت می‌آوریم یا از او تواناترمی باشیم؟

Or are we to rouse the jealousy of the Lord? Are we stronger than he?

۲۳ 23 همه‌چیز جایز است، لیکن همه مفیدنیست؛ همه رواست، لیکن همه بنا نمی کند.

Everything is allowable! Yes, but everything is not profitable. Everything is allowable! Yes, but everything does not build up character.

۲۴ 24 هرکس نفع خود را نجوید، بلکه نفع دیگری را.

A person must not study their own interests, but the interests of others.

۲۵ 25 هرآنچه را در قصابخانه می‌فروشند، بخوریدو هیچ مپرسید به‌خاطر ضمیر.

Eat anything that is sold in the market, without making inquiries to satisfy your scruples;

۲۶ 26 زیرا که جهان و پری آن از آن خداوند است.

for the earth, with all that is in it, belongs to the Lord.

۲۷ 27 هرگاه کسی ازبی ایمانان از شما وعده خواهد و می‌خواهیدبروید، آنچه نزد شما گذارند بخورید و هیچ مپرسید بجهت ضمیر.

If an unbeliever invites you to his house and you consent to go, eat anything that is put before you, without making inquiries to satisfy your scruples.

۲۸ 28 اما اگر کسی به شماگوید «این قربانی بت است»، مخورید به‌خاطر آن کس که خبر داد و بجهت ضمیر، زیرا که جهان وپری آن از آن خداوند است.

But, if anyone should say to you “This has been offered in sacrifice to an idol,” then, for the sake of the speaker and his scruples, do not eat it.

۲۹ 29 اما ضمیرمی گویم نه از خودت بلکه ضمیر آن دیگر؛ زیراچرا ضمیر دیگری بر آزادی من حکم کند؟

I do not say your scruples, but his. For why should the freedom that I claim be condemned by the scruples of another?

۳۰ 30 واگر من به شکر بخورم، چرا بر من افترا زنند به‌سبب آن چیزی که من برای آن شکر می‌کنم؟

If, for my part, I take the food thankfully, why should I be abused for eating that for which I give thanks?

۳۱ 31 پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هرچه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.

Whether, then, you eat or drink or whatever you do, do everything to the honour of God.

۳۲ 32 یهودیان و یونانیان و کلیسای خدا را لغزش مدهید.

Do not cause offence either to Jews or Greeks or to the church of God;

۳۳ 33 چنانکه من نیز در هرکاری همه را خوش می‌سازم و نفع خود را طالب نیستم، بلکه نفع بسیاری را تا نجات یابند.

for I, also, try to please everybody in everything, not seeking my own advantage, but do what is best for others, so that they may be saved.