Salmenes 74

1 En læresalme av Asaf. Hvorfor, Gud, har du forkastet oss for evig tid? Hvorfor ryker din vrede mot den hjord du før?

アサフの教訓のうた 神よいかなれば汝われらをかぎりなく棄たまひしや 奈何ばなんぢの草苑の羊にみかいかりの煙あがれるや

2 Kom i hu din menighet, som du vant din i fordums tid, som du gjenløste til å være din arvs stamme, Sions berg, hvor du tok bolig!

ねがはくは往昔なんぢが買求めたまへる公會ゆづりの支派となさんとて贖ひたまへるものを思ひいでたまへ又なんぢが住たまふシオンの山をおもひいで給へ

3 Opløft dine trin til de evige grushoper! Alt har fienden fordervet i helligdommen.

とこしへの滅亡の跡にみあしを向たまへ仇は聖所にてもろもろの惡きわざをおこなへり

4 Dine motstandere har brølt midt i ditt forsamlingshus; de har satt sine egne tegn op til tegn.

なんぢの敵はなんぢの集のなかに吼たけびおのが旗をたてて誌とせり

5 Det var et syn som når økser løftes i tykke skogen.

かれらは林のしげみにて斧をあぐる人の状にみゆ

6 Og nu, alt det som fantes av billedverk, det slo de sønder med øks og hammer.

いま鉞と鎚とをもて聖所のなかなる彫刻めるものをことごとく毀ちおとせり

7 De har satt ild på din helligdom; like til grunnen har de vanhelliget ditt navns bolig.

かれらはなんぢの聖所に火をかけ名の居所をけがして地におとしたり

8 De har sagt i sitt hjerte: Vi vil ødelegge dem alle tilsammen! De har opbrent alle Guds forsamlingshus i landet.

かれら心のうちにいふ われらことごとく之をこぼちあらさんと かくて國内なる神のもろもろの會堂をやきつくせり

9 Våre egne tegn ser vi ikke; det er ikke nogen profet mere, ikke nogen hos oss som vet hvor lenge det skal vare.

われらの誌はみえず預言者も今はなし 斯ていくその時をかふべき われらのうちに知るものなし

10 Hvor lenge, Gud, skal motstanderen håne, fienden forakte ditt navn evindelig?

神よ敵はいくその時をふるまでそしるや 仇はなんぢの名をとこしへに汚すならんか

11 Hvorfor drar du din hånd, din høire hånd tilbake? Ta den ut av din barm og ødelegg!

いかなれば汝その手みぎの手をひきたまふや ねがはくは手をふところよりいだしてかれらを滅したまへ

12 Gud er dog min konge fra fordums tid, han som skaper frelse på den vide jord.

神はいにしへよりわが王なり すくひを世の中におこなひたまへり

13 Du er den som skilte havet med din styrke, knuste dragenes hoder på vannene.

なんぢその力をもて海をわかち水のなかなる龍の首をくだき

14 Du sønderslo Leviatans hoder, du gav den til føde for ørkenens folk.

鰐のかうべをうちくだき野にすめる民にあたへて食となしたまへり

15 Du lot kilde og bekk bryte frem, du uttørket evige strømmer.

なんぢは泉と水流とをひらき又もろもろの大河をからしたまへり

16 Dig hører dagen til, dig også natten; du har skapt himmellysene og solen.

晝はなんぢのもの夜も又汝のものなり なんぢは光と日とをそなへ

17 Du har fastsatt alle jordens grenser; sommer og vinter - du har dannet dem.

あまねく地のもろもろの界をたて夏と冬とをつくりたまへり

18 Kom dette i hu: Fienden har hånet Herren, og et dårlig folk har foraktet ditt navn!

エホバよ仇はなんぢをそしり愚なる民はなんぢの名をけがせり この事をおもひいでたまへ

19 Overgi ikke din turteldue til den mordlystne skare, glem ikke dine elendiges skare evindelig!

願くはなんぢの鴿のたましひを野のあらき獣にわたしたまふなかれ 苦しむものに命をとこしへに忘れたまふなかれ

20 Se til pakten! For landets mørke steder er fulle av volds boliger.

契約をかへりみたまへ地のくらきところは強暴の宅にて充たればなり

21 La ikke den undertrykte vende tilbake med skam, la den elendige og fattige love ditt navn!

ねがはくは虐げらるるものを慚退かしめ給ふなかれ 惱るものと苦しむものとに聖名をほめたたへしめたまへ

22 Reis dig, Gud, før din sak, kom i hu at du blir hånet av dåren hele dagen!

神よおきてなんぢの訟をあげつらひ愚かなるものの終日なんぢを謗れるをみこころに記たまへ

23 Glem ikke dine fienders røst, dine motstanderes bulder, som stiger op all tid!

なんぢの敵の聲をわすれたまふなかれ 汝にさからひて起りたつ者のかしがましき聲はたえずあがれり