स्तोत्रसंहिता 34

1 १ दाविदाचे स्तोत्र; त्याने अबीमलेखापुढे आपली चर्या बदलल्यावर त्यास त्याने हाकलून लावले, आणि तो तेथून निघून गेला तेव्हाचे त्याचे गीत. मी सर्व समयी परमेश्वरास स्तुती देईन. माझ्या मुखात नेहमी त्याची स्तुती असेल.

Von David, als er seinen Verstand vor Abimelech verstellte und dieser ihn verjagte, worauf er sich entfernte. Lobpreisen will ich jederzeit den Herrn. Sein Lob sei stets in meinem Munde!

2 २ मी परमेश्वराची स्तुती करणार, विनम्र ऐकतील आणि आनंद करतील.

Es rühme meine Seele sich im Herrn! Die Armen sollen's hören und sich freuen!

3 ३ तुम्ही माझ्याबरोबर परमेश्वरास स्तुती द्या. आपण एकत्र त्याच्या नावाला उंचावू या.

Verherrlichet den Herrn mit mir! Laßt uns gemeinsam seinen Namen preisen!

4 ४ मी परमेश्वराकडे मदतीसाठी गेलो आणि त्याने मला उत्तर दिले. आणि त्याने मला माझ्या सर्व भयांवर विजय दिला.

Den Herrn such ich auf; er hört auf mich, befreit mich aus den Ängsten all.

5 ५ जे त्याच्याकडे पाहतील ते चकाकतील, आणि त्यांची मुखे कधीच लज्जीत होणार नाहीत.

Mich schauet an und strahlt vor Freude! Nie röte mehr sich euer Angesicht!

6 ६ या पीडलेल्या मनुष्याने आरोळी केली, आणि परमेश्वराने त्याचे ऐकले आणि त्यास त्याच्या सर्व संकटातून सोडवले.

Hier ist ein armer Mensch, der einst gerufen. Der Herr vernahm's und half ihm aus den Nöten all.

7 ७ परमेश्वराचे भय धरणाऱ्याभोवती तो छावणी करतो. आणि त्यास वाचवतो.

Des Herrn Engel lagert sich um jene, die ihn fürchten, er rettet sie.

8 ८ परमेश्वर किती चांगला आहे, ह्याचा अनुभव घेऊन पाहा. धन्य तो पुरुष जो त्याच्याठायी आश्रय घेतो.

So kostet und erfahrt, wie gut der Herr! Wie wohl dem Mann, der ihm vertraut!

9 ९ जे तुम्ही त्याचे निवडलेले आहा, ते तुम्ही परमेश्वराचे भय धरा. त्याचे भय धरणाऱ्यांस कशाचीच कमतरता भासत नाही.

Vorm Herrn habt Furcht, ihr, seine Heiligen! Denn die ihn fürchten, leiden keinen Mangel.

10 १० तरुण सिंहाना देखील उणे पडते आणि ते भुकेले होतात, परंतु जे परमेश्वरास शोधतात त्यांना कोणत्याही चांगल्या गोष्टींची उणीव पडणार नाही.

Die Gottesleugner hungern darbend; doch denen, die den Herrn aufsuchen, mangelt nicht, was ihnen frommt.

11 ११ मुलांनो माझे ऐका आणि मी तुम्हास परमेश्वराचे भय कसे धरावे हे शिकवीन.

Her, Kinder, hört mir zu! Ich lehre euch die Furcht des Herrn.

12 १२ सुख पाहण्यासाठी आयुष्याची इच्छा धरतो आणि दिवसाची आवड धरतो तो मनुष्य कोण आहे?

Wer ist der Mann, der Lust zum Leben hat, der zum Genuß des Glückes leben möchte?

13 १३ तर वाईट बोलण्यापासून आवर, आणि तुझे ओठ खोटे बोलण्यापासून आवर.

Behüte vor dem Bösen deine Zunge, vor trügerischer Rede deine Lippen!

14 १४ वाईट कृत्ये करणे सोडून दे आणि चांगली कृत्ये कर. शांतीचा शोध कर आणि तिच्यामागे लाग.

Vom Bösen laß und tu das Gute! den Frieden such! Ihm jage nach!

15 १५ परमेश्वराची दृष्टी नितीमानांवर आहे, त्याचे कान त्याच्या आरोळीकडे असतात.

Des Herrn Augen achten auf die Frommen und seine Ohren auf ihr Flehen.

16 १६ परंतु परमेश्वर वाईट कृत्ये करणाऱ्याविरुध्द आहे. तो त्यांची आठवण पृथ्वीतून नाश करतो.

Des Herrn Antlitz wendet sich den Übeltätern zu und tilgt ihr Angedenken von der Erde.

17 १७ नितीमान आरोळी करतो आणि परमेश्वर ते ऐकतो, आणि तो तुम्हास तुमच्या सर्व संकटातून वाचवेल.

Die Frommen schreien, und schon hört's der Herr und rettet sie aus aller Not.

18 १८ जे हृदयाने तुटलेले आहेत, त्यांच्याजवळ परमेश्वर आहे. आणि तो खिन्न झालेल्या आत्म्यास तारतो.

Der Herr ist nahe den zerknirschten Herzen; zerschlagenen Gemütern hilft er auf.

19 १९ नितीमानाचे कष्ट पुष्कळ आहेत, परंतू परमेश्वर त्या सर्वांवर त्यांना विजय मिळवून देईल.

In viel Gefahren ist der Fromme; aus ihnen allen rettet ihn der Herr.

20 २० परमेश्वर त्याच्या सर्व हाडाचे रक्षण करेल. त्यांतले एकही हाड तो मोडू देणार नाही.

Er hütet jedes seiner Glieder; versehrt wird auch nicht eins davon.

21 २१ परंतु दुष्टाई दुष्टाला मारुन टाकील, जो नितीमानाचा द्वेष करतो तो दोषी ठरवला जाईल.

Den Frevler rafft ein Unfall weg; des Frommen Hasser müssen es bereuen.

22 २२ परमेश्वर त्याच्या सेवकाच्या आत्म्यांना तारेल. त्याच्यात आश्रय घेणारा कोणीही दोषी ठरवला जाणार नाही.

Der Herr erlöst die Seele seiner Diener; wer auf ihn baut, bereut es nicht.