Ījaba 13

1 Redzi, to visu mana acs redzējusi, mana auss dzirdējusi un to likusi vērā.

Zie, dit alles heb ik met eigen ogen aanschouwd, Mijn oor heeft het gehoord en verstaan.

2 Ko jūs protat, to es arīdzan protu, jūs man neesat priekšā.

Wat gij weet, weet ik even goed: Ik doe niet onder voor u.

3 Bet es gribu runāt uz to Visuvareno, un man gribās aizbildināties tā stiprā Dieva priekšā.

Daarom wil ik tot den Almachtige spreken, Mijn zaak bepleiten voor God!

4 Jo tiešām, jūs esat melu runātāji, jūs visi esat nelietīgi dziednieki.

Want gij zijt leugensmeden, En kwakzalvers allemaal!

5 Kaut jūs pavisam klusu būtu, tas jums būtu par gudrību.

Als gij er nu maar het zwijgen toe deedt, Rekende men het u als wijsheid aan.

6 Klausiet jel manu aizbildināšanos, un ņemiet vērā manas mutes tiesāšanos.

Luistert dus liever naar mijn pleit, En geeft acht op het pleidooi mijner lippen.

7 Vai gribat netaisnību runāt Dieva labad un Viņa labad izteikt viltību?

Moogt gij leugens spreken, om God te believen, Ter wille van Hem onwaarheid zeggen;

8 Vai Viņu gribat aizbildināt un Dievam būt pārstāvētāji?

Moogt gij partijdig voor Hem zijn, Wanneer gij voor God denkt te pleiten?

9 Vai būs labi, kad Viņš jūs meklēs, vai Viņu pievilsiet, kā cilvēku pieviļ?

Loopt dit goed voor u af, wanneer Hij u in verhoor neemt; Of denkt gij Hem te bedriegen, zoals men mensen bedriegt?

10 Sodīt Viņš jūs sodīs, ja jūs slepeni vaigu uzlūkojat.

Ten zwaarste zal Hij u straffen, Zo gij partijdig zijt in het geniep.

11 Vai Viņa augstība jūs neiztrūcinās un bailes no Viņa jums neuzkritīs?

Zal zijn Majesteit u dan niet ontstellen, Zijn verschrikkingen u niet overvallen?

12 Jūsu mācības būs kā pelni, un jūsu augstie vārdi kā mālu kopas.

Want uw uitspraken zijn spreuken van as, Uw betogen, betogen van leem!

13 Palieciet man klusu, un es runāšu, lai man notiek, kas notikdams.

Zwijgt derhalve, en laat mij spreken; Laat er van komen wat wil!

14 Kāpēc man savu miesu bija zobos ņemt, un savu dvēseli likt savā rokā?

Ik pak mijn vlees tussen mijn tanden, En neem mijn leven in mijn hand.

15 Redzi, jebšu Viņš mani nokaus, taču es uz Viņu gribu cerēt, es tikai savus ceļus gribu aizbildināt Viņa priekšā.

Wil Hij me doden, ik wacht Hem af; Maar ik verdedig mijn wandel voor Hem!

16 Jau tas man būs par pestīšanu, ka viltnieks Viņa priekšā nenāks.

Dit zal reeds een triomf voor mij zijn; Want de boze durft niet eens voor zijn aanschijn treden!

17 Klausāties, klausāties manus vārdus, un mana valoda lai skan jūsu ausīs.

Luistert dus goed naar mijn woord, Leent het oor aan mijn rede.

18 Redzat jel, es esmu gatavs uz tiesu, es zinu, ka man paliks taisnība.

Zie, ik heb mijn pleit gereed, Ik ben mij bewust van mijn recht!

19 Kas ar mani varētu tiesāties? Patiesi tad es ciestu klusu un mirtu.

Wie brengt er iets tegen mij in? Ik zou aanstonds zwijgen en sterven.

20 Divas lietas tikai man nedari, tad es neapslēpšos Tavā priekšā.

Twee dingen moet Gij mij echter besparen, Dan verschuil ik mij niet voor uw aanschijn:

21 Lai Tava roka paliek tālu no manis, un Tava briesmība lai mani neizbiedē.

Neem uw hand van mij weg, En verbijster mij niet door uw verschrikking.

22 Tad sauc, un es atbildēšu, vai es runāšu, un Tu atbildi man.

Daag mij dus uit, en ik zal antwoorden; Of laat mij spreken, en antwoord Gij:

23 Cik man ir noziegumu un grēku? Dari man zināmus manus grēkus un manus pārkāpumus.

Hoeveel fouten en zonden heb ik bedreven, Noem mij mijn misdaden en zonden op!

24 Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un mani turi par Savu ienaidnieku?

Waarom verbergt Gij uw aanschijn, En beschouwt Gij mij als uw vijand?

25 Vai Tu biedināsi šaubīgu lapu un vajāsi izkaltušus rugājus.

Wilt gij een weggewaaid blad nog verschrikken, Een verdorde halm nog vervolgen:

26 Jo Tu man nospriedi rūgtumus un lieci manīt manas jaunības noziegumus.

Dat Gij zo’n bitter lot mij bestemt, En de fouten wreekt van mijn jeugd;

27 Tu lieci manas kājas siekstā un glūni uz visiem maniem ceļiem un ieslēdzi manas pēdas aplokā, -

Mijn voeten steekt in een blok, al mijn gangen bewaakt, En mijn voetzolen bespiedt?

28 Un tomēr šis iznīkst kā trūdi, tā kā drēbe, ko kodes saēd.