< Psalmorum 71 >

1 Psalmus David, Filiorum Ionadab, et eorum, qui primi captivi ducti sunt. In te Domine speravi, non confundar in aeternum:
Em ti, SENHOR, confio; nunca me deixes ser envergonhado.
2 in iustitia tua libera me, et eripe me. Inclina ad me aurem tuam, et salva me.
Resgata-me e livra-me por tua justiça; inclina a mim teus ouvidos, e salva-me.
3 Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum: ut salvum me facias, Quoniam firmamentum meum, et refugium meum es tu.
Sê tu minha rocha [e minha] habitação, para continuamente eu me abrigar nela; tu tens ordenado que eu seja salvo, porque tu [és] minha rocha forte e minha fortaleza.
4 Deus meus eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis et iniqui:
Meu Deus, livra-me da dominação do perverso, das mãos do injusto e cruel;
5 Quoniam tu es patientia mea Domine: Domine spes mea a iuventute mea.
Pois tu és minha esperança, ó Senhor DEUS; [tu és] minha confiança desde minha juventude.
6 In te confirmatus sum ex utero: de ventre matris meae tu es protector meus: In te cantatio mea semper:
Tenho me apoiado em ti desde o ventre de minha mãe; das entranhas dela me tiraste; eu louvo continuamente a ti.
7 tamquam prodigium factus sum multis: et tu adiutor fortis.
Para muitos fui como prodígio, porém tu és meu forte refúgio.
8 Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam: tota die magnitudinem tuam.
Minha boca seja cheia de louvores a ti por tua glória o dia todo.
9 Ne proiicias me in tempore senectutis: cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
Não me rejeites no tempo da velhice; não me desampares quando minha força se acabar;
10 Quia dixerunt inimici mei mihi: et qui custodiebant animam meam, consilium fecerunt in unum,
Porque meus inimigos falam contra mim, e os que espiam minha alma tomam conselhos juntos uns com os outros;
11 Dicentes: Deus dereliquit eum, persequimini, et comprehendite eum: quia non est qui eripiat.
Dizendo: Deus o desamparou; persegui, e o tomai, pois já não há quem o livre.
12 Deus ne elongeris a me: Deus meus in auxilium meum respice.
Deus, não fiques longe de mim; Deus meu, apressa-te para me socorrer.
13 Confundantur, et deficiant detrahentes animae meae: operiantur confusione, et pudore qui quaerunt mala mihi.
Sejam envergonhados e pereçam os adversários de minha alma; cubram-se de humilhação e confusão aqueles que procuram [fazer] mal a mim.
14 Ego autem semper sperabo: et adiiciam super omnem laudem tuam.
Porém eu continuamente manterei a esperança, e darei todo o louvor a ti ainda mais.
15 Os meum annunciabit iustitiam tuam: tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam,
Minha boca contará tua justiça, [e] tua salvação o dia todo, ainda que eu não saiba sua medida.
16 introibo in potentias Domini: Domine, memorabor iustitiae tuae solius.
Irei adiante pelos poderes do Senhor DEUS; anunciarei tua justiça, que é somente tua.
17 Deus docuisti me a iuventute mea: et usque nunc pronunciabo mirabilia tua.
Deus, tu tens me ensinado desde minha juventude; e até agora conto tuas maravilhas.
18 Et usque in senectam et senium: Deus ne derelinquas me, Donec annunciem brachium tuum generationi omni, quae ventura est: Potentiam tuam,
E agora, que estou velho e de cabelos grisalhos, não me desampares, Deus; enquanto eu não tiver anunciado a força de teu braço a [esta] geração, e teu poder a todos que vierem.
19 et iustitiam tuam Deus usque in altissima, quae fecisti magnalia: Deus quis similis tibi?
E tua justiça, Senhor, [alcança] as alturas; porque tu tens feito grandes coisas. Quem é como tu, ó Deus?
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas, et malas: et conversus vivificasti me: et de abyssis terrae iterum reduxisti me:
Tu, que me fizeste ver muitos males e aflições, voltarás a me dar vida; e voltarás a me tirar dos abismos da terra.
21 Multiplicasti magnificentiam tuam: et conversus consolatus es me.
Tu aumentarás minha honra e voltarás para me consolar.
22 Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam: Deus psallam tibi in cithara, sanctus Israel.
Eu também te louvarei com instrumento de cordas pela tua fidelidade, ó meu Deus; cantarei a ti com harpa, ó Santo de Israel.
23 Exultabunt labia mea cum cantavero tibi: et anima mea, quam redemisti.
Meus lábios terão muita alegria, porque cantarei a ti; e também [se alegrará] a minha alma, que tu tens resgatado.
24 Sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam: cum confusi et reveriti fuerint qui quaerunt mala mihi.
Minha língua também falará de tua justiça o dia todo, pois já estão envergonhados e humilhados aqueles que procuram me [fazer] mal.

< Psalmorum 71 >