< Psalmorum 65 >

1 Psalmus David, in finem. Canticum Hieremiae, et Ezechielis ex populo transmigrationis, cum inciperent exire. Te decet hymnus Deus in Sion: et tibi reddetur votum in Ierusalem.
Salmo e cântico de Davi, para o regente: A ti, Deus, [pertence] a tranquilidade [e] o louvor em Sião; e a ti será pago o voto.
2 Exaudi orationem meam: ad te omnis caro veniet.
Tu, que ouves as orações; toda carne virá a ti.
3 Verba iniquorum praevaluerunt super nos: et impietatibus nostris tu propitiaberis.
Perversidades têm me dominado, [porém] tu tiras a culpa de nossas transgressões.
4 Beatus, quem elegisti, et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuae: sanctum est templum tuum,
Bem-aventurado [é] aquele a quem tu escolhes, e [o] fazes aproximar, para que habite em teus cômodos; seremos fartos do bem de tua casa, [na] santidade de teu templo.
5 mirabile in aequitate. Exaudi nos Deus salutaris noster, spes omnium finium terrae, et in mari longe.
Tu nos responderá de forma justa [por meio de] coisas temíveis. O Deus de nossa salvação [é] a confiança de todos os limites da terra, e dos lugares mais distantes do mar.
6 Praeparans montes in virtute tua, accinctus potentia:
Ele [é] o que firma os montes com sua força, revestido de poder.
7 qui conturbas profundum maris sonum fluctuum eius. Turbabuntur gentes,
Ele é o que amansa o ruído dos mares, o ruído de suas ondas, e o tumulto dos povos.
8 et timebunt qui habitant terminos a signis tuis: exitus matutini et vespere delectabis.
[Até] os que habitam nos lugares mais distantes temem teus sinais; tu fazes alegres o nascer e o pôr do sol.
9 Visitasti terram et inebriasti eam: multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis, parasti cibum illorum: quoniam ita est praeparatio eius.
Tu visitas a terra, e a regas; tu a enriqueces; o rio de Deus [está] cheio de águas; tu preparas [a terra], e lhes dá trigo.
10 Rivos eius inebria, multiplica genimina eius: in stillicidiis eius laetabitur germinans.
Enche seus regos de [águas], fazendo-as descer em suas margens; com muita chuva a amoleces, [e] abençoas o que dela brota.
11 Benedices coronae anni benignitatis tuae: et campi tui replebuntur ubertate.
Coroas o ano com tua bondade; e teus caminhos transbordam fartura.
12 Pinguescent speciosa deserti: et exultatione colles accingentur.
Eles são derramados [sobre] os pastos do deserto; e os morros se revestem de alegria.
13 Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento: clamabunt, etenim hymnum dicent.
Os campos se revestem de rebanhos, e os vales são cobertos de trigo; e por isso se alegram e cantam.

< Psalmorum 65 >