< Psalmorum 60 >

1 Psalmus In finem, Pro his, qui immutabuntur, in tituli inscriptionem David in doctrinam, cum succendit Mesopotamiam Syriam, et Sobal, et convertit Ioab, et percussit Edom in valle Salinarum duodecim millia. Deus repulisti nos, et destruxisti nos: iratus es, et misertus es nobis.
Salmo “Mictão” de Davi, de ensinamento, para o regente, conforme “Susanedute”, quando lutou contra os de Arã-Naraim e Arã-Zobá, e Joabe voltou vitorioso, tendo ferido no Vale do Sal a doze mil dos de Edom: Deus, tu nos rejeitaste, e nos quebraste; tu te encheste de ira. [Por favor], restaura-nos!
2 Commovisti terram, et conturbasti eam: sana contritiones eius, quia commota est.
Tu fizeste a terra tremer, [e] a abriste; cura suas rachaduras, porque ela está abalada.
3 Ostendisti populo tuo dura: potasti nos vino compunctionis.
Mostraste ao teu povo coisas duras; nos fizeste beber vinho perturbador.
4 Dedisti metuentibus te significationem: ut fugiant a facie arcus: Ut liberentur dilecti tui:
Deste uma bandeira aos que te temem, para se refugiarem dos tiros de arco. (Selá)
5 salvum fac dextera tua, et exaudi me.
Para que os teus amados sejam livrados; salva-nos com tua mão direita, e responde-nos.
6 Deus locutus est in sancto suo: Laetabor, et partibor Sichimam: et convallem tabernaculorum metibor.
Deus falou em seu santuário: Eu me alegrarei; repartirei a Siquém e medirei o vale de Sucote.
7 Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim fortitudo capitis mei. Iuda rex meus:
Meu [é] Gileade, e meu [é] Manassés; e Efraim [é] a força de minha cabeça; Judá [é] meu legislador.
8 Moab olla spei meae. In Idumaeam extendam calceamentum meum: mihi alienigenae subditi sunt.
Moabe [é] minha bacia de lavar; sobre Edom lançarei minha sandália; gritarei de alegria sobre a Filístia.
9 Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumaeam?
Quem me levará a uma cidade fortificada? Quem me guiará até Edom?
10 Nonne tu Deus, qui repulisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris?
Não serás tu, ó Deus, que tinha nos rejeitado? Não saías tu, ó Deus, com nossos exércitos?
11 Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.
Dá-nos socorro para a angústia; porque a salvação de [origem] humana é inútil.
12 In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.
Com Deus faremos coisas grandiosas; e ele atropelará nossos adversários.

< Psalmorum 60 >