< Proverbiorum 29 >

1 Viro, qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus: et eum sanitas non sequetur.
El hombre que reprendido endurece la cerviz, de repente será quebrantado; y no habrá para él medicina.
2 In multiplicatione iustorum laetabitur vulgus: cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
Cuando los justos dominan, el pueblo se alegra; mas cuando domina el impío, el pueblo gime.
3 Vir, qui amat sapientiam, laetificat patrem suum: qui autem nutrit scorta, perdet substantiam.
El hombre que ama la sabiduría, alegra a su padre; mas el que mantiene rameras, perderá la hacienda.
4 Rex iustus erigit terram, vir avarus destruet eam.
El rey con el juicio afirma la tierra; mas el hombre amigo de presentes la destruirá.
5 Homo, qui blandis, fictisque sermonibus loquitur amico suo, rete expandit gressibus eius.
El hombre que lisonjea a su prójimo, red tiende delante de sus pasos.
6 Peccantem virum iniquum involvet laqueus: et iustus laudabit atque gaudebit.
En la prevaricación del hombre malo hay lazo; mas el justo cantará y se alegrará.
7 Novit iustus causam pauperum: impius ignorat scientiam.
Conoce el justo el derecho de los pobres; mas el impío no entiende sabiduría.
8 Homines pestilentes dissipant civitatem: sapientes vero avertunt furorem.
Los hombres burladores enlazan la ciudad; mas los sabios apartan la ira.
9 Vir sapiens, si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
Si el hombre sabio contendiere con el loco, que se enoje o que se ría, no tendrá reposo.
10 Viri sanguinum oderunt simplicem: iusti autem quaerunt animam eius.
Los hombres sanguinarios aborrecen al perfecto; mas los rectos buscan su alma.
11 Totum spiritum suum profert stultus: sapiens differt, et reservat in posterum.
El loco da rienda suelta a todo su espíritu; mas el sabio al fin lo sosiega.
12 Princeps, qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
Del señor que escucha la palabra mentirosa, todos sus ministros son impíos.
13 Pauper, et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.
El pobre y el usurero se encontraron; el SEÑOR alumbra los ojos de ambos.
14 Rex, qui iudicat in veritate pauperes, thronus eius in aeternum firmabitur.
El rey que juzga con verdad a los pobres, su trono será firme para siempre.
15 Virga atque correptio tribuit sapientiam: puer autem, qui dimittitur voluntati suae, confundit matrem suam.
La vara y la corrección dan sabiduría; mas el muchacho suelto avergonzará a su madre.
16 In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera: et iusti ruinas eorum videbunt.
Cuando los impíos son muchos, mucha es la prevaricación; mas los justos verán la ruina de ellos.
17 Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animae tuae.
Corrige a tu hijo, y te dará descanso, y dará deleite a tu alma.
18 Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus: qui vero custodit legem, beatus est.
Sin visión profética el pueblo perecerá; mas el que guarda la ley es bienaventurado.
19 Servus verbis non potest erudiri: quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
El siervo no se castigará con palabras; porque entiende, mas no hace caso.
20 Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est, quam illius correptio.
¿Has visto hombre ligero en sus palabras? Más esperanza hay del loco que de él.
21 Qui delicate a pueritia nutrit servum suum, postea sentiet eum contumacem.
El que regala a su siervo desde su niñez, a la postre será su hijo.
22 Vir iracundus provocat rixas: et qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.
El hombre iracundo levanta contiendas; y el furioso muchas veces peca.
23 Superbum sequitur humilitas: et humilem spiritu suscipiet gloria.
La soberbia del hombre le abate; pero al humilde de espíritu sustenta la honra.
24 Qui cum fure participat, odit animam suam: adiurantem audit, et non indicat.
El cómplice del ladrón aborrece su vida; oirá maldiciones, y no lo denunciará.
25 Qui timet hominem, cito corruet: qui sperat in Domino, sublevabitur.
El temor a los hombres es peligroso; mas el que confía en el SEÑOR será levantado.
26 Multi requirunt faciem principis: et iudicium a Domino egreditur singulorum.
Muchos buscan el favor del príncipe; mas del SEÑOR viene el juicio de cada uno.
27 Abominantur iusti virum impium: et abominantur impii eos, qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius, extra perditionem erit.
Abominación es a los justos el hombre inicuo; y abominación es al impío el de rectos caminos.

< Proverbiorum 29 >