< Psalmorum 11 >

1 In finem, Psalmus David. In Domino confido: quomodo dicitis animæ meæ: Transmigra in montem sicut passer?
Начальнику хора. На Господа уповаю; как же вы говорите душе моей: “улетай на гору вашу, как птица”?
2 Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum, paraverunt sagittas suas in pharetra, ut sagittent in obscuro rectos corde.
Ибо вот, нечестивые натянули лук, стрелу свою приложили к тетиве, чтобы во тьме стрелять в правых сердцем.
3 Quoniam quæ perfecisti, destruxerunt: iustus autem quid fecit?
Когда разрушены основания, что сделает праведник?
4 Dominus in templo sancto suo, Dominus in cælo sedes eius: Oculi eius in pauperem respiciunt: palpebræ eius interrogant filios hominum.
Господь во святом храме Своем, Господь, - престол Его на небесах, очи Его зрят; вежды Его испытывают сынов человеческих.
5 Dominus interrogat iustum et impium: qui autem diligit iniquitatem, odit animam suam.
Господь испытывает праведного, а нечестивого и любящего насилие ненавидит душа Его.
6 Pluet super peccatores laqueos: ignis, et sulphur, et spiritus procellarum pars calicis eorum.
Дождем прольет Он на нечестивых горящие угли, огонь и серу; и палящий ветер - их доля из чаши;
7 Quoniam iustus Dominus et iustitias dilexit: æquitatem vidit vultus eius.
ибо Господь праведен, любит правду; лице Его видит праведника.

< Psalmorum 11 >