< Ecclesiastes 10 >

1 Muscæ morientes perdunt suavitatem unguenti. Pretiosior est sapientia et gloria, parva et ad tempus stultitia.
Мертвые мухи портят и делают зловонною благовонную масть мироварника: то же делает небольшая глупость уважаемого человека с его мудростью и честью.
2 Cor sapientis in dextera eius, et cor stulti in sinistra illius.
Сердце мудрого - на правую сторону, а сердце глупого - на левую.
3 Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos æstimat.
По какой бы дороге ни шел глупый, у него всегда недостает смысла, и всякому он выскажет, что он глуп.
4 Si spiritus potestatem habentis ascenderit super te, locum tuum ne demiseris: quia curatio faciet cessare peccata maxima.
Если гнев начальника вспыхнет на тебя, то не оставляй места твоего; потому что кротость покрывает и большие проступки.
5 Est malum quod vidi sub sole, quasi per errorem egrediens a facie principis:
Есть зло, которое видел я под солнцем, это - как бы погрешность, происходящая от властелина;
6 positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum.
невежество поставляется на большой высоте, а богатые сидят низко.
7 Vidi servos in equis: et principes ambulantes super terram quasi servos.
Видел я рабов на конях, а князей ходящих, подобно рабам, пешком.
8 Qui fodit foveam, incidet in eam: et qui dissipat sepem, mordebit eum coluber.
Кто копает яму, тот упадет в нее, и кто разрушает ограду, того ужалит змей.
9 Qui transfert lapides, affligetur in eis: et qui scindit ligna, vulnerabitur ab eis.
Кто передвигает камни, тот может надсадить себя, и кто колет дрова, тот может подвергнуться опасности от них.
10 Si retusum fuerit ferrum, et hoc non ut prius, sed hebetatum fuerit, multo labore exacuetur, et post industriam sequetur sapientia.
Если притупится топор, и если лезвие его не будет отточено, то надобно будет напрягать силы; мудрость умеет это исправить.
11 Si mordeat serpens in silentio, nihil eo minus habet qui occulte detrahit.
Если змей ужалит без заговаривания, то не лучше его и злоязычный.
12 Verba oris sapientis gratia: et labia insipientis præcipitabunt eum:
Слова из уст мудрого - благодать, а уста глупого губят его же:
13 Initium verborum eius stultitia, et novissimum oris illius error pessimus.
начало слов из уст его - глупость, а конец речи из уст его - безумие.
14 Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit: et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?
Глупый наговорит много, хотя человек не знает, что будет, и кто скажет ему, что будет после него?
15 Labor stultorum affliget eos, qui nesciunt in urbem pergere.
Труд глупого утомляет его, потому что не знает даже дороги в город.
16 Væ tibi terra, cuius rex puer est, et cuius principes mane comedunt.
Горе тебе, земля, когда царь твой отрок, и когда князья твои едят рано!
17 Beata terra, cuius rex nobilis est, et cuius principes vescuntur in tempore suo ad reficiendum, et non ad luxuriam.
Благо тебе, земля, когда царь у тебя из благородного рода, и князья твои едят вовремя, для подкрепления, а не для пресыщения!
18 In pigritiis humiliabitur contignatio, et in infirmitate manuum perstillabit domus.
От лености обвиснет потолок, и когда опустятся руки, то протечет дом.
19 In risum faciunt panem, et vinum ut epulentur viventes: et pecuniæ obediunt omnia.
Пиры устраиваются для удовольствия, и вино веселит жизнь; а за все отвечает серебро.
20 In cogitatione tua regi ne detrahas, et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti: quia et aves cæli portabunt vocem tuam, et qui habet pennas annunciabit sententiam.
Даже и в мыслях твоих не злословь царя, и в спальной комнате твоей не злословь богатого; потому что птица небесная может перенести слово твое, и крылатая - пересказать речь твою.

< Ecclesiastes 10 >