< Psalmorum 63 >

1 Psalmus David, Cum esset in deserto Idumææ. Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea, quam multipliciter tibi caro mea.
Salmo di Davide: quand’era nel deserto di Giuda. O Dio, tu sei l’Iddio mio, io ti cerco dall’alba; l’anima mia è assetata di te, la mia carne ti brama in una terra arida, che langue, senz’acqua.
2 In terra deserta, et invia, et inaquosa: sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam, et gloriam tuam.
Così t’ho io mirato nel santuario per veder la tua forza e la tua gloria.
3 Quoniam melior est misericordia tua super vitas: labia mea laudabunt te.
Poiché la tua benignità val meglio della vita; le mie labbra ti loderanno.
4 Sic benedicam te in vita mea: et in nomine tuo levabo manus meas.
Così ti benedirò finché io viva, e alzerò le mani invocando il tuo nome.
5 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea: et labiis exultationis laudabit os meum.
L’anima mia sarà saziata come di midollo e di grasso, e la mia bocca ti loderà con labbra giubilanti.
6 Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te:
Quand’io mi ricordo di te sul mio letto, medito di te nelle veglie della notte.
7 quia fuisti adiutor meus. Et in velamento alarum tuarum exultabo,
Poiché tu sei stato il mio aiuto, ed io giubilo all’ombra delle tue ali.
8 adhæsit anima mea post te: me suscepit dextera tua.
L’anima mia s’attacca a te per seguirti; la tua destra mi sostiene.
9 Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam, introibunt in inferiora terræ:
Ma costoro che cercano la rovina dell’anima mia, entreranno nelle parti più basse della terra.
10 tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt.
Saran dati in balìa della spada, saranno la preda degli sciacalli.
11 Rex vero lætabitur in Deo, laudabuntur omnes qui iurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.
Ma il re si rallegrerà in Dio; chiunque giura per lui si glorierà, perché la bocca di quelli che dicon menzogne sarà turata.

< Psalmorum 63 >