< Psalmorum 70 >

1 In finem. Psalmus David in rememorationem, quod salvum fecerit eum Dominus. [Deus, in adjutorium meum intende; Domine, ad adjuvandum me festina.
[Salmo] di Davide, da rammemorare; [dato] al Capo de' Musici O DIO, [affrettati] a liberarmi; O Signore, affrettati in mio aiuto.
2 Confundantur, et revereantur, qui quærunt animam meam.
Quelli che cercano l'anima mia sien confusi e svergognati; Quelli che prendono piacere nel mio male voltin le spalle, E sieno svergognati.
3 Avertantur retrorsum, et erubescant, qui volunt mihi mala; avertantur statim erubescentes qui dicunt mihi: Euge, euge!
Quelli che dicono: Eia, eia! Voltin le spalle, per ricompensa del vituperio che mi fanno.
4 Exsultent et lætentur in te omnes qui quærunt te; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.
Rallegrinsi, e gioiscano in te Tutti quelli che ti cercano; E quelli che amano la tua salute Dicano del continuo: Magnificato sia Iddio.
5 Ego vero egenus et pauper sum; Deus, adjuva me. Adjutor meus et liberator meus es tu; Domine, ne moreris.]
Ora, quant'è a me, io son povero e bisognoso; O Dio, affrettati [a venire] a me; Tu [sei] il mio aiuto, ed il mio liberatore; O Signore, non tardare.

< Psalmorum 70 >