< Psalmorum 51 >

1 In finem. Psalmus David, cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee. [Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
Salmo di Davide, [dato] al Capo de' Musici; intorno a ciò che il profeta Natan venne a lui, dopo ch'egli fu entrato da Bet-seba ABBI pietà di me, o Dio, secondo la tua benignità; Secondo la moltitudine delle tue compassioni, cancella i miei misfatti.
2 Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.
Lavami molto e molto della mia iniquità, E nettami del mio peccato.
3 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.
Perciocchè io conosco i miei misfatti, E il mio peccato [è] del continuo davanti a me.
4 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.
Io ho peccato contro a te solo, Ed ho fatto quello che ti dispiace; [Io lo confesso], acciocchè tu sii riconosciuto giusto nelle tue parole, [E] puro ne' tuoi guidicii.
5 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.
Ecco, io sono stato formato in iniquità; E la madre mia mi ha conceputo in peccato.
6 Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.
Ecco, ti è piaciuto insegnarmi verità nell'interiore, E sapienza nel di dentro.
7 Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor.
Purgami con isopo, e sarò netto; Lavami, e sarò più bianco che neve.
8 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata.
Fammi udire gioia ed allegrezza; [Fa' che] le ossa che tu hai tritate, festeggino.
9 Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.
Nascondi la tua faccia da' miei peccati, E cancella tutte le mie iniquità.
10 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.
O Dio, crea in me un cuor puro, E rinnovella dentro di me uno spirito diritto.
11 Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
Non rigettarmi dalla tua faccia; E non togliermi lo Spirito tuo santo.
12 Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.
Rendimi l'allegrezza della tua salute; E [fa' che] lo Spirito volontario mi sostenga.
13 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.
Io insegnerò le tue vie a' trasgressori; E i peccatori si convertiranno a te.
14 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.
Liberami dal sangue, o Dio, Dio della mia salute; La mia lingua canterà con giubilo la tua giustizia.
15 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.
Signore, aprimi le labbra; E la mia bocca racconterà la tua lode.
16 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis.
Perciocchè tu non prendi piacere in sacrificio; Altrimenti io l'avrei offerto; Tu non gradisci olocausto.
17 Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.
I sacrificii di Dio [sono] lo spirito rotto; O Dio, tu non isprezzi il cuor rotto e contrito.
18 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem.
Fa' del bene a Sion per la tua benevolenza; Edifica le mura di Gerusalemme.
19 Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.]
Allora prenderai piacere in sacrificii di giustizia, In olocausti, e in offerte da ardere interamente; Allora si offeriranno giovenchi sul tuo Altare.

< Psalmorum 51 >