< Psalmorum 50 >

1 Psalmus Asaph. [Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.
Salmo di Asaf IL Signore, l'Iddio degl'iddii, ha parlato, ed ha gridato alla terra, Dal sol Levante, infino al Ponente.
2 Ex Sion species decoris ejus:
Iddio è apparito in gloria, Da Sion, [luogo di] compiuta bellezza.
3 Deus manifeste veniet; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas valida.
L'Iddio nostro verrà, e non se ne starà cheto; Egli avrà davanti a sè un fuoco divorante, E d'intorno a sè una forte tempesta.
4 Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum.
Egli griderà da alto al cielo, Ed alla terra, per giudicare il suo popolo;
5 Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia.
[E dirà: ] Adunatemi i miei santi, I quali han fatto meco patto con sacrificio.
6 Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est.
E i cieli racconteranno la sua giustizia; Perciocchè egli [è] Iddio Giudice. (Sela)
7 Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.
Ascolta, popol mio, ed io parlerò; [Ascolta], Israele, ed io ti farò le mie protestazioni. Io [sono] Iddio, l'Iddio tuo.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
Io non ti riprenderò per li tuoi sacrificii, Nè per li tuoi olocausti che mi [sono] continuamente presentati.
9 Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos:
Io non prenderò giovenchi dalla tua casa, [Nè] becchi dalle tue mandre.
10 quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves.
Perciocchè mie [sono] tutte le bestie delle selve; [Mio è] tutto il bestiame [che è] in mille monti.
11 Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est.
Io conosco tutti gli uccelli de' monti; E le fiere della campagna [sono] a mio comando.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus.
Se io avessi fame, io non te lo direi; Perciocchè il mondo, e tutto quello ch'è in esso, [è] mio.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
Mangio io carne di tori, O bevo io sangue di becchi?
14 Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.
Sacrifica lode a Dio, E paga all'Altissimo i tuoi voti.
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
E invocami nel giorno della distretta, Ed io te [ne] trarrò fuori, e tu mi glorificherai.
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas? et assumis testamentum meum per os tuum?
Ma all'empio Iddio ha detto: Che hai tu da far a raccontare i miei statuti, Ed a recarti il mio patto in bocca?
17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.
Conciossiachè tu odii correzione, E getti dietro a te le mie parole.
18 Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas.
Se tu vedi un ladro, tu prendi piacere d'essere in sua compagnia; E la tua parte [è] con gli adulteri.
19 Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos.
Tu metti la tua bocca al male, E la tua lingua congegna frode.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum.
Tu siedi, [e] parli contro al tuo fratello, [E] metti biasimo sopra il figliuol di tua madre.
21 Hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
Tu hai fatte queste cose, ed io mi sono taciuto; [E] tu hai pensato, che del tutto io era simile a te. Io ti arguirò, e te [le] spiegherò in su gli occhi.
22 Intelligite hæc, qui obliviscimini Deum, nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
Deh! intendete questo, [voi] che dimenticate Iddio; Che talora io non rapisca, e non [vi sia] alcuno che riscuota.
23 Sacrificium laudis honorificabit me, et illic iter quo ostendam illi salutare Dei.]
Chi sacrifica lode mi glorifica, E chi addirizza la [sua] via, Io gli mostrerò la salute di Dio.

< Psalmorum 50 >