< Psalmorum 34 >

1 Davidi, cum immutavit vultum suum coram Achimelech, et dimisit eum, et abiit. [Benedicam Dominum in omni tempore; semper laus ejus in ore meo.
[Salmo] di Davide, intorno a ciò ch'egli si contraffece davanti ad Abimelec; onde esso lo cacciò via, ed egli se ne andò IO benedirò il Signore in ogni tempo; La sua lode [sarà] sempre nella mia bocca.
2 In Domino laudabitur anima mea: audiant mansueti, et lætentur.
L'anima mia si glorierà nel Signore; Gli umili l'udiranno, e si rallegreranno.
3 Magnificate Dominum mecum, et exaltemus nomen ejus in idipsum.
Magnificate meco il Signore, Ed esaltiamo [tutti] insieme il suo Nome.
4 Exquisivi Dominum, et exaudivit me; et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me.
Io ho cercato il Signore, ed egli mi ha risposto, E mi ha liberato da tutti i miei spaventi.
5 Accedite ad eum, et illuminamini; et facies vestræ non confundentur.
Quelli che hanno riguardato a lui sono stati illuminati, E le lor facce non sono state svergognate.
6 Iste pauper clamavit, et Dominus exaudivit eum, et de omnibus tribulationibus ejus salvavit eum.
Questo povero afflitto ha gridato, e il Signore l'ha esaudito, E l'ha salvato da tutte le sue distrette.
7 Immittet angelus Domini in circuitu timentium eum, et eripiet eos.
Gli Angeli del Signore sono accampati intorno a quelli che lo temono, E li liberano.
8 Gustate et videte quoniam suavis est Dominus; beatus vir qui sperat in eo.
Gustate, e vedete quanto il Signore [è] buono; Beato l'uomo [che] spera in lui.
9 Timete Dominum, omnes sancti ejus, quoniam non est inopia timentibus eum.
Temete il Signore, [voi] suoi santi; Poichè nulla manca a quelli che lo temono.
10 Divites eguerunt, et esurierunt; inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono.
I leoncelli soffrono necessità e fame; Ma quelli che cercano il Signore non hanno mancamento di alcun bene.
11 Venite, filii; audite me: timorem Domini docebo vos.
Venite, figliuoli, ascoltatemi; Io v'insegnerò il timor del Signore.
12 Quis est homo qui vult vitam; diligit dies videre bonos?
Quale [è] l'uomo che abbia voglia di vivere, Che ami [lunghezza di] giorni per veder del bene?
13 Prohibe linguam tuam a malo, et labia tua ne loquantur dolum.
Guarda la tua lingua dal male, E le tue labbra da parlar frode.
14 Diverte a malo, et fac bonum; inquire pacem, et persequere eam.
Ritratti dal male, e fa' il bene; Cerca la pace, e procacciala.
15 Oculi Domini super justos, et aures ejus in preces eorum.
Gli occhi del Signore [son] verso i giusti, E le sue orecchie [sono attente] al grido loro.
16 Vultus autem Domini super facientes mala, ut perdat de terra memoriam eorum.
La faccia del Signore [è] contro a quelli che fanno male, Per isterminare la lor memoria d'in su la terra.
17 Clamaverunt justi, et Dominus exaudivit eos; et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos.
[I giusti] gridano, e il Signore [li] esaudisce, E li libera da tutte le lor distrette.
18 Juxta est Dominus iis qui tribulato sunt corde, et humiles spiritu salvabit.
Il Signore [è] presso di quelli che hanno il cuor rotto, E salva quelli che hanno lo spirito contrito.
19 Multæ tribulationes justorum; et de omnibus his liberabit eos Dominus.
Molte [son] le afflizioni del giusto; Ma il Signore lo libererà da tutte.
20 Custodit Dominus omnia ossa eorum: unum ex his non conteretur.
Egli guarda tutte le ossa di esso: E niuno ne può esser rotto.
21 Mors peccatorum pessima; et qui oderunt justum delinquent.
La malvagità farà morire il malvagio, E quelli che odiano il giusto saran distrutti.
22 Redimet Dominus animas servorum suorum, et non delinquent omnes qui sperant in eo.]
Il Signore riscatta l'anima de' suoi servitori; E niuno di quelli che sperano in lui sarà distrutto.

< Psalmorum 34 >