< Psalmorum 106 >

1 Alleluja. [Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus.
ALLELUIA. Celebrate il Signore; perciocchè [egli è] buono; Perciocchè la sua benignità [è] in eterno.
2 Quis loquetur potentias Domini; auditas faciet omnes laudes ejus?
Chi potrà raccontar le potenze del Signore? [Chi] potrà pubblicar tutta la sua lode?
3 Beati qui custodiunt judicium, et faciunt justitiam in omni tempore.
Beati coloro che osservano la dirittura, Che fanno ciò ch'è giusto in ogni tempo.
4 Memento nostri, Domine, in beneplacito populi tui; visita nos in salutari tuo:
Ricordati di me, o Signore, Secondo la [tua] benevolenza verso il tuo popolo; Visitami colla tua salute;
5 ad videndum in bonitate electorum tuorum; ad lætandum in lætitia gentis tuæ: ut lauderis cum hæreditate tua.
Acciocchè io vegga il bene de' tuoi eletti, [E] mi rallegri dell'allegrezza della tua gente, [E] mi glorii colla tua eredità.
6 Peccavimus cum patribus nostris: injuste egimus; iniquitatem fecimus.
Noi, e i nostri padri, abbiam peccato, Abbiamo operato iniquamente ed empiamente.
7 Patres nostri in Ægypto non intellexerunt mirabilia tua; non fuerunt memores multitudinis misericordiæ tuæ. Et irritaverunt ascendentes in mare, mare Rubrum;
I nostri padri in Egitto non considerarono le tue maraviglie, Non si ricordarono della grandezza delle tue benignità; E si ribellarono presso al mare, nel Mar rosso.
8 et salvavit eos propter nomen suum, ut notam faceret potentiam suam.
Ma pure [il Signore] li salvò per l'amor del suo Nome, Per far nota la sua potenza;
9 Et increpuit mare Rubrum et exsiccatum est, et deduxit eos in abyssis sicut in deserto.
E sgridò il Mar rosso, ed esso si seccò; E li fece camminar per gli abissi, come [per] un deserto.
10 Et salvavit eos de manu odientium, et redemit eos de manu inimici.
E li salvò di man di coloro che li odiavano, E li riscosse di man del nemico.
11 Et operuit aqua tribulantes eos; unus ex eis non remansit.
E le acque copersero i lor nemici; E non ne scampò pure uno
12 Et crediderunt verbis ejus, et laudaverunt laudem ejus.
Allora credettero alle sue parole; Cantarono la sua lode.
13 Cito fecerunt; obliti sunt operum ejus: et non sustinuerunt consilium ejus.
[Ma] presto dimenticarono le sue opere; Non aspettarono il suo consiglio;
14 Et concupierunt concupiscentiam in deserto, et tentaverunt Deum in inaquoso.
E si accessero di cupidigia nel deserto; E tentarono Iddio nella solitudine.
15 Et dedit eis petitionem ipsorum, et misit saturitatem in animas eorum.
Ed egli diede loro ciò che chiedevano; Ma mandò la magrezza nelle lor persone.
16 Et irritaverunt Moysen in castris; Aaron, sanctum Domini.
Oltre a ciò furono mossi d'invidia contro a Mosè, nel campo; [E] contro ad Aaronne, il Santo del Signore.
17 Aperta est terra, et deglutivit Dathan, et operuit super congregationem Abiron.
La terra si aperse, e tranghiottì Datan, E coperse il seguito di Abiram.
18 Et exarsit ignis in synagoga eorum: flamma combussit peccatores.
E il fuoco arse la lor raunanza; La fiamma divampò gli empi.
19 Et fecerunt vitulum in Horeb, et adoraverunt sculptile.
Fecero un vitello in Horeb, E adorarono una statua di getto;
20 Et mutaverunt gloriam suam in similitudinem vituli comedentis fœnum.
E mutarono la lor gloria In una somiglianza di bue che mangia l'erba.
21 Obliti sunt Deum qui salvavit eos; qui fecit magnalia in Ægypto,
Dimenticarono Iddio, lor Salvatore, Il quale aveva fatte cose grandi in Egitto;
22 mirabilia in terra Cham, terribilia in mari Rubro.
Cose maravigliose nel paese di Cam, Tremende al Mar rosso.
23 Et dixit ut disperderet eos, si non Moyses, electus ejus, stetisset in confractione in conspectu ejus, ut averteret iram ejus, ne disperderet eos.
Onde egli disse di sterminarli; Se non che Mosè, suo eletto, si presentò alla rottura davanti a lui, Per istornar l'ira sua che non distruggesse.
24 Et pro nihilo habuerunt terram desiderabilem; non crediderunt verbo ejus.
Disdegnarono ancora il paese desiderabile; Non credettero alla sua parola.
25 Et murmuraverunt in tabernaculis suis; non exaudierunt vocem Domini.
E mormorarono ne' lor tabernacoli; Non attesero alla voce del Signore.
26 Et elevavit manum suam super eos ut prosterneret eos in deserto:
Onde egli alzò loro la mano, Che li farebbe cader nel deserto;
27 et ut dejiceret semen eorum in nationibus, et dispergeret eos in regionibus.
E che farebbe cader la lor progenie fra le genti, E che li dispergerebbe per li paesi.
28 Et initiati sunt Beelphegor, et comederunt sacrificia mortuorum.
Oltre a ciò si congiunsero con Baal-peor, E mangiarono de' sacrificii de' morti;
29 Et irritaverunt eum in adinventionibus suis, et multiplicata est in eis ruina.
E dispettarono [Iddio] co' lor fatti, Onde la piaga si avventò a loro.
30 Et stetit Phinees, et placavit, et cessavit quassatio.
Ma Finees si feve avanti, e fece giudicio; E la piaga fu arrestata.
31 Et reputatum est ei in justitiam, in generationem et generationem usque in sempiternum.
E ciò gli fu reputato per giustizia, Per ogni età, in perpetuo.
32 Et irritaverunt eum ad aquas contradictionis, et vexatus est Moyses propter eos:
Provocarono ancora [il Signore] ad ira presso alla acque di Meriba, Ed avvenne del male a Mosè per loro.
33 quia exacerbaverunt spiritum ejus, et distinxit in labiis suis.
Perciocchè inasprirono il suo spirito; Onde egli parlò disavvedutamente colle sue labbra.
34 Non disperdiderunt gentes quas dixit Dominus illis:
Essi non distrussero i popoli, Che il Signore aveva lor detto;
35 et commisti sunt inter gentes, et didicerunt opera eorum;
Anzi si mescolarono fra le genti, Ed impararono le loro opere;
36 et servierunt sculptilibus eorum, et factum est illis in scandalum.
E servirono a' loro idoli, E quelli furono loro per laccio;
37 Et immolaverunt filios suos et filias suas dæmoniis.
E sacrificarono i lor figluoli. E le lor figliuole a' demoni;
38 Et effuderunt sanguinem innocentem, sanguinem filiorum suorum et filiarum suarum, quas sacrificaverunt sculptilibus Chanaan. Et infecta est terra in sanguinibus,
E sparsero il sangue innocente, Il sangue de' lor figliuoli e delle lor figliuole, I quali sacrificarono agl'idoli di Canaan; E il paese fu contaminato di sangue.
39 et contaminata est in operibus eorum: et fornicati sunt in adinventionibus suis.
Ed essi si contaminarono per le loro opere, E fornicarono per li lor fatti.
40 Et iratus est furore Dominus in populum suum, et abominatus est hæreditatem suam.
Onde l'ira del Signore si accese contro al suo popolo, Ed egli abbominò la sua eredità;
41 Et tradidit eos in manus gentium; et dominati sunt eorum qui oderunt eos.
E li diede in man delle genti; E quelli che li odiavano signoreggiarono sopra loro.
42 Et tribulaverunt eos inimici eorum, et humiliati sunt sub manibus eorum;
E i lor nemici li oppressarono; Ed essi furono abbassati sotto alla lor mano.
43 sæpe liberavit eos. Ipsi autem exacerbaverunt eum in consilio suo, et humiliati sunt in iniquitatibus suis.
Egli li riscosse molte volte; Ma essi lo dispettarono co' lor consigli, Onde furono abbattuti per la loro iniquità.
44 Et vidit cum tribularentur, et audivit orationem eorum.
E pure egli ha riguardato, quando [sono stati] in distretta; Quando ha udito il lor grido;
45 Et memor fuit testamenti sui, et pœnituit eum secundum multitudinem misericordiæ suæ:
E si è ricordato inverso loro del suo patto, E si è pentito, secondo la grandezza delle sue benignità.
46 et dedit eos in misericordias, in conspectu omnium qui ceperant eos.
Ed ha renduti loro pietosi Tutti quelli che li avevano menati in cattività.
47 Salvos nos fac, Domine Deus noster, et congrega nos de nationibus: ut confiteamur nomini sancto tuo, et gloriemur in laude tua.
Salvaci, o Signore Iddio nostro, E raccoglici d'infra le genti; Acciocchè celebriamo il Nome della tua santità, [E] ci gloriamo nella tua lode.
48 Benedictus Dominus Deus Israël, a sæculo et usque in sæculum; et dicet omnis populus: Fiat, fiat.]
Benedetto [sia] il Signore Iddio d'Israele di secolo in secolo. Or dica tutto il popolo: Amen. Alleluia.

< Psalmorum 106 >