< Psalmorum 103 >

1 Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino, et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.
[Salmo] di Davide BENEDICI, anima mia, il Signore; E tutte le mie interiora [benedite] il Nome suo santo.
2 Benedic, anima mea, Domino, et noli oblivisci omnes retributiones ejus.
Benedici, anima mia, il Signore, E non dimenticare alcuno dei suoi beneficii.
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis; qui sanat omnes infirmitates tuas:
[Egli è quel] che [ti] perdona tutte le tue iniquità; Che sana tutte le tue infermità;
4 qui redimit de interitu vitam tuam; qui coronat te in misericordia et miserationibus:
Che riscuote dalla fossa la tua vita; Che ti corona di benignità e di compassioni;
5 qui replet in bonis desiderium tuum; renovabitur ut aquilæ juventus tua:
Che sazia di beni la tua bocca; Che ti fa ringiovanire come l'aquila.
6 faciens misericordias Dominus, et judicium omnibus injuriam patientibus.
Il Signore fa giustizia E ragione a tutti quelli che sono oppressati.
7 Notas fecit vias suas Moysi; filiis Israël voluntates suas.
Egli ha fatte assapere a Mosè le sue vie, [Ed] a' figliuoli d'Israele le sue opere.
8 Miserator et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
Il Signore [è] pietoso e clemente; Lento all'ira, e di gran benignità.
9 Non in perpetuum irascetur, neque in æternum comminabitur.
Egli non contende in eterno; E non serba [l'ira] in perpetuo.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
Egli non ci ha fatto secondo i nostri peccati; E non ci ha reso la retribuzione secondo le nostre iniquità.
11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se;
Perciocchè, quanto sono alti i cieli sopra la terra, [Tanto] è grande la sua benignità inverso quelli che lo temono.
12 quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.
Quant'è lontano il Levante dal Ponente, [Tanto] ha egli allontanati da noi i nostri misfatti.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.
Come un padre è pietoso inverso i figliuoli, [Così] è il Signore pietoso inverso quelli che lo temono.
14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum; recordatus est quoniam pulvis sumus.
Perciocchè egli conosce la nostra natura; Egli si ricorda che noi [siamo] polvere.
15 Homo, sicut fœnum dies ejus; tamquam flos agri, sic efflorebit:
I giorni dell'uomo [son] come l'erba; Egli fiorisce come il fiore del campo.
16 quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet, et non cognoscet amplius locum suum.
[Il quale], se un vento gli passa sopra, non [è] più; E il suo luogo non lo riconosce più.
17 Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et justitia illius in filios filiorum,
Ma la benignità del Signore [è] di secolo in secolo Sopra quelli che lo temono; E la sua giustizia sopra i figliuoli de' figliuoli,
18 his qui servant testamentum ejus, et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
Di quelli che osservano il suo patto, E che si ricordano de' suoi comandamenti, per metterli in opera.
19 Dominus in cælo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.
Il Signore ha stabilito il suo trono ne' cieli; E il suo regno signoreggia per tutto.
20 Benedicite Domino, omnes angeli ejus: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum ejus.
Benedite il Signore, [voi] suoi Angeli, Possenti di forza, che fate ciò ch'egli dice, Ubbidendo alla voce della sua parola.
21 Benedicite Domino, omnes virtutes ejus; ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.
Benedite il Signore, [voi] tutti gli eserciti suoi; [Voi] suoi ministri, che fate ciò che gli piace.
22 Benedicite Domino, omnia opera ejus: in omni loco dominationis ejus, benedic, anima mea, Domino.]
Benedite il Signore, [voi] tutte l'opere sue, In tutti i luoghi della sua signoria. Anima mia, benedici il Signore.

< Psalmorum 103 >