< Salmi 94 >

1 O Dio delle vendette, o Eterno, Iddio delle vendette, apparisci nel tuo fulgore!
Psalmus David, Quarta sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
2 Lèvati, o giudice della terra, rendi ai superbi la loro retribuzione!
Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
3 Fino a quando gli empi, o Eterno, fino a quando gli empi trionferanno?
Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
4 Si espandono in discorsi arroganti, si vantano tutti questi operatori d’iniquità.
Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
5 Schiacciano il tuo popolo, o Eterno, e affliggono la tua eredità.
Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
6 Uccidono la vedova e lo straniero, ammazzano gli orfani,
Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
7 e dicono: L’Eterno non vede, l’Iddio di Giacobbe non ci fa attenzione.
Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
8 Abbiate intendimento, voi gli stolti fra il popolo! E voi, pazzi, quando sarete savi?
Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
9 Colui che ha piantato l’orecchio non udirà egli? Colui che ha formato l’occhio non vedrà egli?
Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
10 Colui che castiga le nazioni non correggerà, egli che imparte all’uomo la conoscenza?
Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
11 L’Eterno conosce i pensieri dell’uomo, sa che son vanità.
Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanae sunt.
12 Beato l’uomo che tu correggi, o Eterno, ed ammaestri con la tua legge
Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
13 per dargli requie dai giorni dell’avversità, finché la fossa sia scavata per l’empio.
Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
14 Poiché l’Eterno non rigetterà il suo popolo, e non abbandonerà la sua eredità.
Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
15 Poiché il giudizio tornerà conforme a giustizia, e tutti i diritti di cuore lo seguiranno.
Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
16 Chi si leverà per me contro i malvagi? Chi si presenterà per me contro gli operatori d’iniquità?
Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Se l’Eterno non fosse stato il mio aiuto, a quest’ora l’anima mia abiterebbe il luogo del silenzio.
Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
18 Quand’ho detto: Il mio piè vacilla, la tua benignità, o Eterno, m’ha sostenuto.
Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
19 Quando sono stato in grandi pensieri dentro di me, le tue consolazioni han rallegrato l’anima mia.
Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuae laetificaverunt animam meam.
20 Il trono della nequizia t’avrà egli per complice? esso, che ordisce oppressioni in nome della legge?
Numquid adhaeret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in praecepto?
21 Essi si gettano assieme contro l’anima del giusto, e condannano il sangue innocente.
Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
22 Ma l’Eterno è il mio alto ricetto, e il mio Dio è la ròcca in cui mi rifugio.
Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meae.
23 Egli farà ricader sovr’essi la loro propria iniquità, e li distruggerà mediante la loro propria malizia; l’Eterno, il nostro Dio, li distruggerà.
Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.

< Salmi 94 >