< Giobbe 18 >

1 Allora Bildad di Suach rispose e disse:
Pagkatapos sumagot si Bildad ang Suhita at sinabi,
2 “Quando porrete fine alle parole? Fate senno, e poi parleremo.
Kailan ka titigil sa iyong pagsasalita? Pag-isipan mo, at pagkatapos saka kami magsasalita.
3 Perché siamo considerati come bruti e perché siamo agli occhi vostri degli esseri impuri?
Bakit mo pinapalagay na gaya kami ng mga halimaw; bakit kami naging hangal sa iyong paningin?
4 O tu, che nel tuo cruccio laceri te stesso, dovrà la terra, per cagion tua, essere abbandonata e la roccia esser rimossa dal suo luogo?
Ikaw na sinisira ang sarili sa iyong galit, dapat bang pabayaan ang daigdig para lang sa iyo o dapat bang alisin ang mga bato mula sa kanilang mga lugar?
5 Sì, la luce dell’empio si spegne, e la fiamma del suo fuoco non brilla.
Tunay nga, ang liwanag ng masamang tao ay papatayin; ang kislap ng kaniyang apoy ay hindi magliliwanag.
6 La luce si oscura nella sua tenda, e la lampada che gli sta sopra si spegne.
Magdidilim ang liwanag sa kaniyang tolda; ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
7 I passi che facea nella sua forza si raccorciano, e i suoi propri disegni lo menano a ruina.
Ang mga hakbang ng kaniyang lakas ay magiging maikli; ang kaniyang sariling mga plano ang magpapabagsak sa kaniya.
8 Poiché i suoi piedi lo traggon nel tranello, e va camminando sulle reti.
Dahil siya ay ihahagis sa isang lambat ng kaniyang sariling mga paa; lalakad siya sa isang patibong.
9 Il laccio l’afferra pel tallone, e la trappola lo ghermisce.
Isang bitag ang huhuli sa kaniya sa sakong; isang patibong ang huhuli sa kaniya.
10 Sta nascosta in terra per lui un’insidia, e sul sentiero lo aspetta un agguato.
Nakatago sa lupa ang isang silo; at isang bitag para sa kaniyang daraanan.
11 Paure lo atterriscono d’ogn’intorno, lo inseguono, gli stanno alle calcagna.
Mga kakila-kilabot ang tatakot sa bawat tabi; siya ay kanilang hahabulin sa kaniyang mga sakong.
12 La sua forza vien meno dalla fame, la calamità gli sta pronta al fianco.
Ang kaniyang kayamanan ay mapapalitan ng kagutuman, at ang kalamidad ay magiging handa sa kaniyang tabi.
13 Gli divora a pezzo a pezzo la pelle, gli divora le membra il primogenito della morte.
Ang mga bahagi ng kaniyang katawan ay lalamunin; tunay nga, ang panganay ng kamatayan ang lalamon sa kaniyang mga bahagi.
14 Egli è strappato dalla sua tenda che credea sicura, e fatto scendere verso il re degli spaventi.
Siya ay tatanggalin sa kaniyang tolda, ang tahanan na ngayon ay kaniyang pinagkakatiwalaan; dadalhin siya sa kamatayan, ang hari ng mga takot.
15 Nella sua tenda dimora chi non è de’ suoi, e la sua casa è cosparsa di zolfo.
Ang mga tao na hindi kaniyang pag-aari ay maninirahan sa kaniyang tolda pagkatapos nilang makita na kumalat ang asupre sa loob ng kaniyang tahanan.
16 In basso s’inaridiscono le sue radici, in alto son tagliati i suoi rami.
Ang kaniyang mga ugat ay matutuyo sa ilalim; sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang mga sanga.
17 La sua memoria scompare dal paese, più non s’ode il suo nome per le campagne.
Ang kaniyang alaala ay mawawala sa lupa; mawawalan siya ng pangalan sa lansangan.
18 E’ cacciato dalla luce nelle tenebre, ed è bandito dal mondo.
Itutulak siya mula sa liwanag patungo sa kadiliman at itatapon sa labas ng mundong ito.
19 Non lascia tra il suo popolo né figli, né nipoti, nessun superstite dov’egli soggiornava.
Hindi siya magkakaroon ng anak o apo sa kalagitnaan ng kaniyang bayan, ni anumang natitirang kaanak ang mananatili kung saan siya natira.
20 Quei d’occidente son stupiti della sua sorte, e quei d’oriente ne son presi d’orrore.
Silang naninirahan sa kanluran ay nanginig sa takot sa kung ano ang mangyayari sa kaniya isang araw; silang naninirahan sa silangan ay matatakot sa pamamagitan nito.
21 Certo son tali le dimore dei perversi e tale è il luogo di chi non conosce Iddio”.
Tunay na ganoon ang mga tahanan ng mga hindi matutuwid na tao, ang mga lugar ng mga taong hindi nakakakilala sa Diyos.”

< Giobbe 18 >