< Giobbe 13 >

1 Ecco, l’occhio mio tutto questo l’ha veduto; l’orecchio mio l’ha udito e l’ha inteso.
Ecce omnia haec vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
2 Quel che sapete voi lo so pur io, non vi sono punto inferiore.
Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
3 Ma io vorrei parlare con l’Onnipotente, avrei caro di ragionar con Dio;
Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
4 giacché voi siete de’ fabbri di menzogne, siete tutti quanti de’ medici da nulla.
Prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
5 Oh se serbaste il silenzio! esso vi conterebbe come sapienza.
Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
6 Ascoltate, vi prego, quel che ho da rimproverarvi; state attenti alle ragioni delle mie labbra!
Audite ergo correptionem meam, et iudicium labiorum meorum attendite.
7 Volete dunque difendere Iddio parlando iniquamente? sostener la sua causa con parole di frode?
Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
8 Volete aver riguardo alla sua persona? e costituirvi gli avvocati di Dio?
Numquid faciem eius accipitis, et pro Deo iudicare nitimini?
9 Sarà egli un bene per voi quando vi scruterà a fondo? credete ingannarlo come s’inganna un uomo?
Aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur ut homo, vestris fraudulentiis?
10 Certo egli vi riprenderà severamente se nel vostro segreto avete dei riguardi personali.
Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem eius accipitis.
11 La maestà sua non vi farà sgomenti? Il suo terrore non piomberà su di voi?
Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror eius irruet super vos.
12 I vostri detti memorandi son massime di cenere; i vostri baluardi son baluardi d’argilla.
Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestrae.
13 Tacete! lasciatemi stare! voglio parlare io, e m’avvenga quello che può!
Tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
14 Perché prenderei la mia carne coi denti? Metterò piuttosto la mia vita nelle mie mani.
Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
15 Ecco, egli m’ucciderà; non spero più nulla; ma io difenderò in faccia a lui la mia condotta!
Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu eius arguam.
16 Anche questo servirà alla mia salvezza; poiché un empio non ardirebbe presentarsi a lui.
Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita.
17 Ascoltate attentamente il mio discorso, porgete orecchio a quanto sto per dichiararvi.
Audite sermonem meum, et aenigmata percipite auribus vestris.
18 Ecco, io ho disposto ogni cosa per la causa; so che sarò riconosciuto giusto.
Si fuero iudicatus, scio quod iustus inveniar.
19 V’è qualcuno che voglia farmi opposizione? Se v’è io mi taccio e vo’ morire.
Quis est qui iudicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
20 Ma, o Dio, concedimi solo due cose, e non mi nasconderò dal tuo cospetto:
Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
21 ritirami d’addosso la tua mano, e fa’ che i tuoi terrori non mi spaventin più.
Manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
22 Poi interpellami, ed io risponderò; o parlerò io, e tu replicherai.
Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
23 Quante sono le mie iniquità, quanti i miei peccati? Fammi conoscere la mia trasgressione, il mio peccato!
Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi.
24 Perché nascondi il tuo volto, e mi tieni in conto di nemico?
Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
25 Vuoi tu atterrire una foglia portata via dal vento? Vuoi tu perseguitare una pagliuzza inaridita?
Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
26 tu che mi condanni a pene così amare, e mi fai espiare i falli della mia giovinezza,
Scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiae meae.
27 tu che metti i miei piedi nei ceppi, che spii tutti i miei movimenti, e tracci una linea intorno alla pianta de’ miei piedi?
Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
28 Intanto questo mio corpo si disfa come legno tarlato, come un abito roso dalle tignuole.
Qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.

< Giobbe 13 >