Jób 9
1 Felelt Jób és mondta:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Valóban tudom, hogy így van; miképpen is igazulhat Istennel szemben a halandó?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 Ha kíván pörölni vele, nem felel neki egyre sem ezer közül.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 Szívre bölcs, erőre hatalmas! Ki keményítette meg magát ellene és sértetlen maradt?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 A ki hegyeket mozdít el, s nem is tudják, a melyeket felforgatott haragjában;
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 a ki megreszketteti a földet a helyéről, hogy oszlopai megrendülnek;
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 a ki szól a napnak s nem ragyog fel, s a csillagokra pecsétet tesz;
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 kiterjeszti az eget egymagában s lépdel a tenger magaslatain;
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 teremti a gönczölszekerét, az óriont s a fiastyúkot meg a Délnek kamaráit;
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 a ki nagyokat tesz kikutathatatlanúl, csodásokat, úgy hogy számuk sincsen:
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 lám, elvonul mellettem s nem látom, elhalad s nem veszem észre;
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 ha kit elragad, ki utasítaná vissza, ki szólna hozzá mit mívelsz?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 Isten nem fordítja el haragját, alatta legörnyedtek Ráháb segítői;
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 hát még hogy felelnék én neki, választanám szavaimat vele szemben!
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 A ki, ha igazam volna, nem felelnék, az én bírámhoz könyörögnék.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Ha szólítanám s felelne nekem, nem hinném, hogy figyel szavamra.
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 A ki viharban rám rohan, hogy sebeimet sokasítsa ok nélkül.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 Nem enged lélegzetet vennem, hanem jóllakat keserűségekkel.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 Ha erőn fordul meg: íme a hatalmas, és ha ítéleten: ki idéz meg engem?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Ha igazam volna, szájam ítélne el engem; gáncstalan vagyok, fonákká tesz engem.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 Gáncstalan vagyok, nem ismerem lelkemet, megvetem életemet!
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 Egyre megy; azért azt mondom: Gáncstalant és gonoszt semmisít ő meg.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 Ha hirtelen öl az ostor, az ártatlanok elcsüggedésén gúnyolódik.
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 Az ország gonoszok kezébe adatott; bíráinak arczát eltakarja, ha ő nem, ugyan kicsoda?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Napjaim pedig gyorsabbak voltak a futárnál, eliramodtak, nem láttak jót.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 Tovavonultak akár gyékényhajók, mint sas lecsap az étkére.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 Ha azt mondtam, hadd felejtem el panaszomat, hagyom abba bánatos arczomat s hadd derülök fel:
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 megfélemedtem mind a fájdalmaimtól, tudtam, hogy nem fogsz engem ártatlannak mondani.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 Nekem bűnösnek kell lennem – minek fáradozzam hát hiába?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 Ha megmosakodnám hóvízben s lúggal tisztítanám kezeimet:
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 akkor a verembe mártanál engem, hogy megutálnának ruháim.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 Mert nem ember ő mint én, bogy felelhetnék neki, hogy együtt mehetnénk be ítéletre.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 Nem létezik, ki közöttünk dönt, ki rá tenné kezét mindkettőnkre.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Távolítsa el rólam vesszejét, s rettentése ne ijesszen engem:
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 majd beszélnék s nem félnék tőle, mert nem olyan vagyok én magamban.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
