ויקרא 21

1 ויאמר יהוה אל משה אמר אל הכהנים בני אהרן ואמרת אלהם לנפש לא יטמא בעמיו

Још рече Господ Мојсију: Кажи свештеницима синовима Ароновим, и реци им: За мртвацем да се не скврни ни један у народу свом,

2 כי אם לשארו הקרב אליו לאמו ולאביו ולבנו ולבתו ולאחיו

Осим за родом својим по крви, за матером својом или за оцем својим или за сином својим или за кћерју својом или за братом својим,

3 ולאחתו הבתולה הקרובה אליו אשר לא היתה לאיש--לה יטמא

Или за рођеном сестром својом, девојком, која није имала мужа; за њом се може оскврнити.

4 לא יטמא בעל בעמיו--להחלו

Ако је ожењен, да се не оскврни за женом својом у народу свом учинивши се нечист.

5 לא יקרחה (יקרחו) קרחה בראשם ופאת זקנם לא יגלחו ובבשרם--לא ישרטו שרטת

Да се не начине ћелави чупајући косу с главе своје и да не брију браде своје, нити се режу по телу свом.

6 קדשים יהיו לאלהיהם ולא יחללו שם אלהיהם כי את אשי יהוה לחם אלהיהם הם מקריבם--והיו קדש

Нека буду свети Богу свом, и нека не скврне име Бога свог, јер приносе жртве огњене Господње, хлеб Бога свог, зато нека су свети.

7 אשה זנה וחללה לא יקחו ואשה גרושה מאישה לא יקחו כי קדש הוא לאלהיו

Нека се не жене женом курвом или силованом; ни пуштеницом нека се не жене; јер су свети Богу свом.

8 וקדשתו--כי את לחם אלהיך הוא מקריב קדש יהיה לך--כי קדוש אני יהוה מקדשכם

И теби нека је сваки свет, јер приноси хлеб Бога твог; свет нека ти је, јер сам ја свет, Господ, који вас посвећујем.

9 ובת איש כהן כי תחל לזנות--את אביה היא מחללת באש תשרף

А кћи свештеничка која се оскврни курвајући се, скврни оца свог, огњем нека се спали.

10 והכהן הגדול מאחיו אשר יוצק על ראשו שמן המשחה ומלא את ידו ללבש את הבגדים--את ראשו לא יפרע ובגדיו לא יפרם

А свештеник највиши између браће своје, коме се на главу излије уље помазања и који је посвећен да се облачи у свете хаљине, нека не открива главе своје, и хаљине своје нека не раздире.

11 ועל כל נפשת מת לא יבא לאביו ולאמו לא יטמא

И к мртвацу ни једном нека не иде, ни за оцем својим ни за матером својом да се не оскврни.

12 ומן המקדש לא יצא ולא יחלל את מקדש אלהיו כי נזר שמן משחת אלהיו עליו--אני יהוה

И из светиње нека не излази, да не би оскврнио светињу Бога свог, јер је на њену венац, уље помазања Бога његовог; ја сам Господ.

13 והוא אשה בבתוליה יקח

Он нека се жени девицом.

14 אלמנה וגרושה וחללה זנה את אלה לא יקח כי אם בתולה מעמיו יקח אשה

Удовицом или пуштеницом или силованом или курвом да се не жени; него девојком из народа свог нека се ожени.

15 ולא יחלל זרעו בעמיו כי אני יהוה מקדשו

И нека не скврни семе народа свог у народу свом, јер сам ја Господ, који га посвећујем.

16 וידבר יהוה אל משה לאמר

Опет рече Господ Мојсију говорећи:

17 דבר אל אהרן לאמר איש מזרעך לדרתם אשר יהיה בו מום--לא יקרב להקריב לחם אלהיו

Кажи Арону и реци: У кога би из семена твог од колена до колена била мана на телу, онај нека не приступа да приноси хлеб Бога свог.

18 כי כל איש אשר בו מום לא יקרב איש עור או פסח או חרם או שרוע

Јер нико на коме би била мана не ваља да приступа, ни слеп, ни хром, ни у кога би био који уд превећ мали или превећ велики,

19 או איש אשר יהיה בו שבר רגל או שבר יד

Ни у кога је сломљена нога или рука,

20 או גבן או דק או תבלל בעינו או גרב או ילפת או מרוח אשך

Ни грбав, ни дрљав, ни ко има биону на оку, ни шугав, ни лишајив, ни просут.

21 כל איש אשר בו מום מזרע אהרן הכהן--לא יגש להקריב את אשי יהוה מום בו--את לחם אלהיו לא יגש להקריב

У кога би год из семена Арона свештеника била каква мана на телу, нека не приступа да приноси жртве огњене Господу; мана је на њему; да не приступа да приноси хлеб Бога свог.

22 לחם אלהיו מקדשי הקדשים ומן הקדשים יאכל

Али хлеб Бога свог од ствари пресветих и од ствари светих нека једе;

23 אך אל הפרכת לא יבא ואל המזבח לא יגש--כי מום בו ולא יחלל את מקדשי כי אני יהוה מקדשם

Али за завес нека не улази; к олтару нека се не приближује, јер је мана на њему, па нека не скврни светиње моје, јер сам ја Господ који их посвећујем.

24 וידבר משה אל אהרן ואל בניו ואל כל בני ישראל

И Мојсије каза то Арону и синовима његовим и свим синовима Израиљевим.