Job 20

1 Da antwortete Zophar von Naema und sprach:

Tad Cofars no Naēmas atbildēja un sacīja:

2 Darauf muß ich antworten und kann nicht harren.

Uz to manas sirds domas mani spiež atbildēt, un es nevaru valdīties.

3 Und will gerne hören, wer mir das soll strafen und tadeln; denn der Geist meines Verstandes soll für mich antworten.

Es dzirdu pārmācīšanu sev par kaunu, bet mans gars savā gudrībā zinās atbildēt.

4 Weißt du nicht, daß es allezeit so gegangen ist, seit daß Menschen auf Erden gewesen sind;

Vai tu nezini, ka mūžam tā bijis, kamēr Dievs cilvēkus licis virs zemes,

5 daß der Ruhm der Gottlosen stehet nicht lange, und die Freude des Heuchlers währet einen Augenblick?

Ka bezdievīgo lielība ilgi nepastāv, un ka blēdnieka prieks paliek tik acumirkli?

6 Wenn gleich seine Höhe in den Himmel reichet und sein Haupt an die Wolken rühret,

Jebšu viņa greznība uzkāptu līdz debesīm, un viņa galva sniegtu līdz padebešiem,

7 so wird er doch zuletzt umkommen wie ein Kot, daß die, vor denen er ist angesehen, werden sagen: Wo ist er?

Taču kā viņa sūds viņš mūžam zudīs; kas viņu redzējuši, tie sacīs: kur viņš ir?

8 Wie ein Traum vergehet, so wird er auch nicht funden werden, und wie ein Gesicht in der Nacht verschwindet.

Viņš aizskries kā sapnis, ka to nevarēs atrast, un pazudīs kā parādīšana naktī.

9 Welch Auge ihn gesehen hat, wird ihn nicht mehr sehen, und seine Stätte wird ihn nicht mehr schauen.

Acs, kas viņu redzējusi, to vairs neredzēs, un viņa vieta to vairs neieraudzīs.

10 Seine Kinder werden betteln gehen, und seine Hand wird ihm Mühe zu Lohn geben.

Viņa bērni pielabināsies pie nabagiem, un viņa roka dos atpakaļ viņa mantu.

11 Seine Beine werden seine heimliche Sünde wohl bezahlen und werden sich mit ihm in die Erde legen.

Viņa kauli bija pilni jaunības spēka, bet apgulsies ar viņu pīšļos.

12 Wenn ihm die Bosheit gleich in seinem Munde wohl schmeckt, wird sie doch ihm in seiner Zunge fehlen.

Jebšu blēdība bijusi salda viņa mutei, un viņš to slēpis apakš savas mēles,

13 Sie wird aufgehalten und ihm nicht gestattet, und wird ihm gewehret werden in seinem Halse.

Un viņš to mīlējis un nepametis, bet to paturējis savā mutē:

14 Seine Speise inwendig im Leibe wird sich verwandeln in Otterngalle.

Taču viņa barība pārvērtīsies viņa iekšās, par odžu žultīm tā būs iekš viņa.

15 Die Güter, die er verschlungen hat, muß er wieder ausspeien; und Gott wird sie aus seinem Bauch stoßen.

Mantu, ko ierijis, viņš atkal izvems, un Dievs to izgrūdīs viņam no vēdera.

16 Er wird der Ottern Galle saugen, und die Zunge der Schlange wird ihn töten.

Odžu žultis viņš zīdīs, glodeņu dzelonis viņu nokaus.

17 Er wird nicht sehen die Ströme noch die Wasserbäche, die mit Honig und Butter fließen.

Viņš neredzēs upes, kas ielejās tek no medus un piena.

18 Er wird arbeiten und des nicht genießen; und seine Güter werden andern, daß er deren nicht froh wird.

Viņš gan strādās, bet to atdos un no tā nebaudīs; cik viņš arī neiemantos, prieka tam nebūs.

19 Denn er hat unterdrückt und verlassen den Armen; er hat Häuser zu sich gerissen, die er nicht erbauet hat.

Jo viņš nospaidījis un atstājis nabagus, namus viņš laupījis, bet tos neuzcels.

20 Denn sein Wanst konnte nicht voll werden, und wird durch sein köstlich Gut nicht entrinnen.

Jo viņa kuņģis nebija pildāms, viņš neizglābsies caur savu mantu.

21 Es wird seiner Speise nicht überbleiben; darum wird sein gut Leben keinen Bestand haben.

Viņa rīklei nekas neizmuka, tādēļ viņa labums nepastāvēs.

22 Wenn er gleich die Fülle und genug hat, wird ihm doch angst werden; allerhand Mühe wird über ihn kommen.

Pašā bagātā pilnībā viņam būs bēdas, visu apbēdināto roka nāks viņam virsū.

23 Es wird ihm der Wanst einmal voll werden, und er wird den Grimm seines Zornes über ihn senden; er wird über ihn regnen lassen seinen Streit.

Un notiks, lai viņa kuņģis top pilns, tad (Dievs) uz viņu sūtīs savas bardzības karstumu un uz viņu liks lītin līt, lai to rij.

24 Er wird fliehen vor dem eisernen Harnisch, und der eherne Bogen wird ihn verjagen.

Viņš bēgs no dzelzs bruņām, un vara stops viņam izšaus cauri.

25 Ein bloß Schwert wird durch ihn ausgehen, und des Schwerts Blitz, der ihm bitter sein wird, wird mit Schrecken über ihn fahren.

Viņš izvelk un no viņa miesām nāk ārā, no viņa žultīm spīdoša dzelzs, un nāves šausmas viņu pārņem.

26 Es ist keine Finsternis da, die ihn verdecken möchte. Es wird ihn ein Feuer verzehren, das nicht aufgeblasen ist; und wer übrig ist in seiner Hütte, dem wird's übel gehen.

Visāda tumsība apklās viņa krājumu, neuzpūsts uguns viņu aprīs, un nomaitās to atlikumu viņa dzīvoklī.

27 Der Himmel wird seine Missetat eröffnen, und die Erde wird sich wider ihn setzen.

Debess viņa noziegumu darīs zināmu, un zeme celsies pret viņu.

28 Das Getreide in seinem Hause wird weggeführet werden, zerstreuet am Tage seines Zorns.

Viņa nama krājums aizies, viņam izšķīdīs Dieva dusmības dienā.

29 Das ist der Lohn eines gottlosen Menschen bei Gott und das Erbe seiner Rede bei Gott.

Šī ir bezdievīga cilvēka daļa no Dieva, un viņa nospriesta mantība no tā stiprā Dieva.