< Job 13 >

1 "So ist's. So hat's mein Auge auch gesehen, mein Ohr vernommen und gemerkt.
Redzi, to visu mana acs redzējusi, mana auss dzirdējusi un to likusi vērā.
2 Soviel ihr wisset, weiß ich auch; ich falle gegen euch nicht ab.
Ko jūs protat, to es arīdzan protu, jūs man neesat priekšā.
3 Nun will ich mit dem Allerhöchsten reden; mit Gott zu rechten ich begehre.
Bet es gribu runāt uz to Visuvareno, un man gribās aizbildināties tā stiprā Dieva priekšā.
4 Ihr freilich, ihr seid Lügenmeister, unnütze Ärzte insgesamt.
Jo tiešām, jūs esat melu runātāji, jūs visi esat nelietīgi dziednieki.
5 Wenn ihr nur endlich schweigen wolltet und das für euch zur Weisheit würde!
Kaut jūs pavisam klusu būtu, tas jums būtu par gudrību.
6 Auf meine Widerrede hört! Aufmerket auf den Vorwurf meiner Lippen!
Klausiet jel manu aizbildināšanos, un ņemiet vērā manas mutes tiesāšanos.
7 Wollt ihr für Gott Verkehrtes reden und ihm zuliebe Lügen sprechen?
Vai gribat netaisnību runāt Dieva labad un Viņa labad izteikt viltību?
8 Wollt ihr für ihn Partei ergreifen, gar Anwalt sein für Gott?
Vai Viņu gribat aizbildināt un Dievam būt pārstāvētāji?
9 Wenn er euch richtet, geht's dann gut? Wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
Vai būs labi, kad Viņš jūs meklēs, vai Viņu pievilsiet, kā cilvēku pieviļ?
10 Er gibt euch scharfen Tadel, wenn hinterrücks Partei ihr nehmet.
Sodīt Viņš jūs sodīs, ja jūs slepeni vaigu uzlūkojat.
11 Wird euch nicht seine Hoheit betäuben; befällt euch nicht sein Schrecken?
Vai Viņa augstība jūs neiztrūcinās un bailes no Viņa jums neuzkritīs?
12 Zerstäubt sind euere Beweise, und euere Bekräftigungen sind gar tönern.
Jūsu mācības būs kā pelni, un jūsu augstie vārdi kā mālu kopas.
13 Vor mir nur schweigt! Denn ich muß reden. Es komme über mich, was wolle!
Palieciet man klusu, un es runāšu, lai man notiek, kas notikdams.
14 Warum soll ich mein Fleisch in meine Zähne nehmen? Ich lege auf die flache Hand mein Leben.
Kāpēc man savu miesu bija zobos ņemt, un savu dvēseli likt savā rokā?
15 Ja, mag er mich auch töten; ich zittere nicht davor; auf jeden Fall will ich vor ihm verteidigen meinen Wandel.
Redzi, jebšu Viņš mani nokaus, taču es uz Viņu gribu cerēt, es tikai savus ceļus gribu aizbildināt Viņa priekšā.
16 Da muß er selber mir zum Sieg verhelfen; vor ihn kommt ja kein Ruchloser.
Jau tas man būs par pestīšanu, ka viltnieks Viņa priekšā nenāks.
17 Aufmerksam hört auf meine Rede! Ich will's euch selbst beweisen.
Klausāties, klausāties manus vārdus, un mana valoda lai skan jūsu ausīs.
18 Ich lege meinen Rechtsfall vor. Ich weiß gewiß, ich werd's gewinnen.
Redzat jel, es esmu gatavs uz tiesu, es zinu, ka man paliks taisnība.
19 Kann einer etwas gegen mich beweisen, ich würde schweigend willig sterben.
Kas ar mani varētu tiesāties? Patiesi tad es ciestu klusu un mirtu.
20 Nur zweierlei tu mir nicht an! Sonst muß ich mich vor Deinem Antlitz bergen:
Divas lietas tikai man nedari, tad es neapslēpšos Tavā priekšā.
21 Stell Deine Macht vor mir beiseite! Und Deine Furchtbarkeit erschrecke nimmer mich!
Lai Tava roka paliek tālu no manis, un Tava briesmība lai mani neizbiedē.
22 Dann klage Du, und ich will mich verteidigen. Dann rede ich; Du aber widerlege mich!
Tad sauc, un es atbildēšu, vai es runāšu, un Tu atbildi man.
23 Wie groß ist meine Schuld und mein Vergehen? Mein ganzes Unrecht laß mich wissen!
Cik man ir noziegumu un grēku? Dari man zināmus manus grēkus un manus pārkāpumus.
24 Warum birgst Du Dein Angesicht, erachtest mich für Deinen Feind?
Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un mani turi par Savu ienaidnieku?
25 Ein welkes Blatt, das schreckst Du auf. Dem dürren Strohhalm jagst Du nach.
Vai Tu biedināsi šaubīgu lapu un vajāsi izkaltušus rugājus.
26 Du rechnest mir Vergangenes auf und weisest mir die Jugendsünden nach.
Jo Tu man nospriedi rūgtumus un lieci manīt manas jaunības noziegumus.
27 Du legst mir meine Füße in den Block, verwahrst mir alle Schritte; um meine Fußgelenke ziehst Du einen Ring. -
Tu lieci manas kājas siekstā un glūni uz visiem maniem ceļiem un ieslēdzi manas pēdas aplokā, -
28 Er aber gleicht dem Wurmfraß, der in Stücke fällt, und einem Kleid, an dem die Motte zehrt."
Un tomēr šis iznīkst kā trūdi, tā kā drēbe, ko kodes saēd.

< Job 13 >