Psalmien 105

1 Kiittäkää Herraa, julistakaa hänen nimeänsä, tehkää hänen suuret tekonsa tiettäviksi kansojen keskuudessa.

Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

2 Laulakaa hänelle, veisatkaa hänelle, puhukaa kaikista hänen ihmeistänsä.

Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

3 Hänen pyhä nimensä olkoon teidän kerskauksenne; iloitkoon niiden sydän, jotka etsivät Herraa.

Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

4 Kysykää Herraa ja hänen voimaansa, etsikää alati hänen kasvojansa.

Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

5 Muistakaa hänen ihmetöitänsä, jotka hän on tehnyt, hänen ihmeitänsä ja hänen suunsa tuomioita,

Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

6 te Aabrahamin, hänen palvelijansa, siemen, Jaakobin lapset, te hänen valittunsa.

Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

7 Hän, Herra, on meidän Jumalamme; hänen tuomionsa käyvät yli kaiken maan.

Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

8 Hän muistaa liittonsa iankaikkisesti, säätämänsä sanan hamaan tuhansiin polviin,

Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

9 liittonsa, jonka hän teki Aabrahamin kanssa, ja Iisakille vannomansa valan.

Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

10 Hän vahvisti sen käskyksi Jaakobille, Israelille iankaikkiseksi liitoksi.

Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

11 Hän sanoi: "Sinulle minä annan Kanaanin maan, se olkoon teidän perintöosanne".

Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

12 Heitä oli vähäinen joukko, vain harvoja, ja he olivat muukalaisia siellä.

Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

13 Ja he vaelsivat kansasta kansaan ja yhdestä valtakunnasta toiseen kansaan.

Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

14 Hän ei sallinut kenenkään heitä vahingoittaa, ja hän rankaisi kuninkaita heidän tähtensä:

Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

15 "Älkää koskeko minun voideltuihini, älkää tehkö pahaa minun profeetoilleni".

Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

16 Ja kun hän kutsui nälänhädän maahan ja kokonaan mursi leivän tuen,

Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

17 oli hän lähettänyt heidän edellänsä miehen: Joosef oli myyty orjaksi.

Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

18 Hänen jalkojansa vaivattiin kahleilla, hän joutui rautoihin,

Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

19 siksi kunnes hänen sanansa kävi toteen ja Herran puhe osoitti hänet puhtaaksi.

Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

20 Niin kuningas lähetti ja päästätti hänet, kansojen hallitsija laski hänet irti.

Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

21 Hän pani hänet talonsa herraksi ja kaiken omaisuutensa haltijaksi,

Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

22 sitomaan mielensä mukaan hänen ruhtinaitansa ja opettamaan viisautta vanhimmille.

Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

23 Niin joutui Israel Egyptiin, Jaakob muukalaiseksi Haamin maahan.

Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

24 Ja Herra teki kansansa hyvin hedelmälliseksi ja väkevämmäksi heidän vihamiehiänsä.

Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

25 Hän käänsi näitten sydämen vihaamaan hänen kansaansa, kavalasti kohtelemaan hänen palvelijoitaan.

Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

26 Hän lähetti Mooseksen, palvelijansa, ja Aaronin, jonka hän oli valinnut.

Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

27 Nämä tekivät hänen tunnustekonsa heidän keskellään, tekivät ihmeitä Haamin maassa.

Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

28 Hän lähetti pimeyden ja pimensi kaiken, eivätkä he vastustaneet hänen sanojansa.

Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

29 Hän muutti heidän vetensä vereksi ja kuoletti heiltä kalat.

Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

30 Heidän maansa vilisi sammakoita aina kuningasten kammioita myöten.

Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

31 Hän käski, ja paarmoja tuli ja sääskiä koko heidän alueellensa.

Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

32 Hän antoi heille rakeita sateen sijaan, tulen leimauksia heidän maahansa.

Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

33 Ja hän hävitti heidän viini-ja viikunapuunsa ja murskasi puut heidän alueeltansa.

Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

34 Hän käski, ja heinäsirkkoja tuli ja tuhosirkkoja lukematon joukko;

Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

35 ne söivät kaiken ruohon heidän maastansa, söivät hedelmän heidän vainioiltansa.

Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

36 Ja hän surmasi kaikki heidän maansa esikoiset, kaikki heidän miehuutensa ensimmäiset.

Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

37 Sitten hän vei Israelin sieltä varustettuna hopealla ja kullalla, eikä ollut hänen sukukunnissaan kompastuvaista.

Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

38 Egypti iloitsi heidän lähdöstänsä, koska sen oli vallannut pelko heidän tähtensä.

Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

39 Hän levitti suojaksi pilven ja tulen valaisemaan yötä.

Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

40 He pyysivät, ja hän pani tulemaan viiriäiset, ja hän ravitsi heitä taivaan leivällä.

Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

41 Hän avasi kallion, ja vettä vuoti; se juoksi virtana kautta erämaan.

Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

42 Sillä hän muisti pyhän sanansa, muisti Aabrahamia, palvelijaansa.

Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

43 Niin hän vei kansansa pois sen iloitessa, valittunsa heidän riemuitessaan.

Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

44 Ja hän antoi heille pakanain maat, ja he ottivat omaksensa kansojen vaivannäöt,

Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

45 että he noudattaisivat hänen käskyjänsä ja ottaisivat hänen laeistansa vaarin. Halleluja!

Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!