Sananlaskujen 21

1 Kuninkaan sydän on Herran kädessä kuin vesiojat: hän taivuttaa sen, kunne tahtoo.

Kiel akvaj torentoj estas la koro de reĝo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li ĝin direktas.

2 Kaikki miehen tiet ovat hänen omissa silmissään oikeat, mutta Herra tutkii sydämet.

Ĉiuj vojoj de homo estas ĝustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.

3 Vanhurskauden ja oikeuden harjoittaminen on Herralle otollisempi kuin uhri.

Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.

4 Ylpeät silmät ja pöyhkeä sydän-jumalattomien lamppu-ovat syntiä.

Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturaĵo de malvirtuloj, estas peko.

5 Vain hyödyksi ovat ahkeran ajatukset, mutta kaikki touhuilijat saavat vain vahinkoa.

La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed ĉiu trorapidado kondukas nur al manko.

6 Jotka hankkivat aarteita petollisin kielin, ovat haihtuva tuulahdus, hakevat kuolemaa.

Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.

7 Jumalattomat tempaa pois heidän väkivaltansa, sillä eivät he tahdo oikeutta tehdä.

La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; Ĉar ili ne volis fari justaĵon.

8 Rikollisen tie on mutkainen, mutta puhtaan teot ovat oikeat.

Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas ĝusta.

9 Parempi asua katon kulmalla kuin toraisan vaimon huonetoverina.

Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.

10 Jumalattoman sielu himoitsee pahaa, lähimmäinen ei saa armoa hänen silmiensä edessä.

La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.

11 Kun pilkkaajaa rangaistaan, viisastuu yksinkertainen; ja kun viisasta neuvotaan, ottaa hän sen opiksensa.

Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo fariĝas pli saĝa; Kaj kiam oni instruas saĝulon, li akiras prudenton.

12 Vanhurskas Jumala tarkkaa jumalattoman taloa, hän syöksee jumalattomat onnettomuuteen.

La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.

13 Joka tukkii korvansa vaivaisen huudolta, se joutuu itse huutamaan, vastausta saamatta.

Se iu ŝtopas sian orelon kontraŭ kriado de malriĉulo, Li ankaŭ vokos kaj ne estos aŭskultata.

14 Salainen lahja lepyttää vihan ja poveen kätketty lahjus kiivaan kiukun.

Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.

15 Vanhurskaalle on ilo, kun oikeutta tehdään, mutta väärintekijöille kauhu.

Farado de justaĵo estas ĝojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.

16 Ihminen, joka eksyy taidon tieltä, joutuu lepäämään haamujen seuraan.

Homo, kiu erarforiĝis de la vojo de prudento, Ekloĝos en komunumo de mortintoj.

17 Puutteen mieheksi päätyy riemujen rakastaja, eikä rikastu se, joka viiniä ja öljyä rakastaa.

Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos riĉa.

18 Jumalaton joutuu lunastusmaksuksi vanhurskaan puolesta ja uskoton oikeamielisten sijaan.

La malvirtulo estos liberiga anstataŭo por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.

19 Parempi asua autiossa maassa kuin toraisan vaimon vaivattavana.

Pli bone estas loĝi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.

20 Kalliita aarteita ja öljyä on viisaan majassa, mutta tyhmä ihminen syö suuhunsa sellaiset.

Ĉarma trezoro kaj oleo estas en la domo de saĝulo; Sed homo malsaĝa ĉion englutas.

21 Joka vanhurskauteen ja laupeuteen pyrkii, se löytää elämän, vanhurskauden ja kunnian.

Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.

22 Viisas ryntää sankarien kaupunkiin ja kukistaa varustuksen, joka oli sen turva.

Kontraŭ urbon de fortuloj eliras saĝulo, Kaj li faligas ĝian fortan fortikaĵon.

23 Joka suunsa ja kielensä varoo, se henkensä ahdistuksilta varoo.

Kiu gardas sian buŝon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontraŭ malfeliĉoj.

24 Pilkkaajan nimen saa julkea röyhkeilijä, jonka meno on määrätöntä julkeutta.

Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.

25 Oma halu laiskan tappaa, sillä hänen kätensä eivät tahdo työtä tehdä.

La deziro de mallaborulo lin mortigas, Ĉar liaj manoj ne volas labori.

26 Aina on hartaasti haluavia, mutta vanhurskas antaa säästelemättä.

Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.

27 Jumalattomien uhri on kauhistus; saati sitten, jos se tuodaan ilkityön edestä!

Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo; Kiom pli, kiam li ĝin alportas kiel pekoferon!

28 Valheellinen todistaja hukkuu, mutta kuunteleva mies saa aina puhua.

Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem aŭdis, parolos por ĉiam.

29 Julkeiksi tekee jumalaton kasvonsa, vakaiksi tekee oikeamielinen tiensä.

Malvirtulo tenas sian vizaĝon arogante; Sed virtulo zorgas pri sia vojo.

30 Ei auta viisaus, ei ymmärrys, ei mikään neuvo Herraa vastaan.

Ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, Ne ekzistas konsilo kontraŭ la Eternulo.

31 Hevonen on varustettu taistelun päiväksi, mutta voitto on Herran hallussa.

Ĉevalo estas preparata por la tago de milito; Sed la helpo venas de la Eternulo.