Ijob 32

1 Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

욥이 스스로 의롭게 여기므로 그 세 사람의 대답이 그치매

2 Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

람 족속 부스 사람 바라겔의 아들 엘리후가 노를 발하니 그가 욥에게 노를 발함은 욥이 하나님보다 자기가 의롭다 함이요

3 kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

또 세 친구에게 노를 발함은 그들이 능히 대답지는 못하여도 욥을 정죄함이라

4 Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

엘리후가 그들의 나이 자기보다 많으므로 욥에게 말하기를 참고 있다가

5 Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

세 사람의 입에 대답이 없음을 보고 노를 발하니라

6 Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

부스 사람 바라겔의 아들 엘리후가 발언하여 가로되 나는 연소하고 당신들은 연로하므로 참고 나의 의견을 감히 진술치 못하였노라

7 Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

내가 말하기를 날이 많은 자가 말을 낼 것이요 해가 오랜 자가 지혜를 가르칠 것이라 하였으나

8 Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

사람의 속에는 심령이 있고 전능자의 기운이 사람에게 총명을 주시나니

9 Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

대인이라고 지혜로운 것이 아니요 노인이라고 공의를 깨닫는 것이 아니라

10 Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

그러므로 내가 말하노니 내 말을 들으라 나도 내 의견을 보이리라

11 Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

내가 당신들의 말을 기다렸고 당신들이 할 말을 합당하도록 하여보는 동안에 그 변론에 내 귀를 기울였더니

12 Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

자세히 들은즉 당신들 가운데 욥을 꺾어 그 말을 대답하는 자가 없도다

13 Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

당신들이 혹시라도 말하기를 우리가 지혜를 깨달았었구나 그를 이길 자는 하나님이시요 사람이 아니라 하지 말지니라

14 Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

그가 내게 말을 내지 아니하였으니 나도 당신들의 말처럼 그에게 대답지 아니하리라

15 Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

그들이 놀라서 다시 대답하지 못하니 할 말이 없음이로구나

16 Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

그들이 말이 없이 가만히 서서 다시 대답지 아니한즉 내가 어찌 더 기다리랴

17 Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

나도 내 본분대로 대답하고 나도 내 의향을 보이리니

18 Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

내게 말이 가득하고 내 심령이 나를 강박함이니라

19 Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

보라 내 가슴은 봉한 포도주 같고 새 가죽 부대가 터지게 됨 같구나

20 Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

내가 말을 발하여야 시원할 것이라 내 입을 열어 대답하리라

21 Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

나는 결코 사람의 낯을 보지 아니하며 사람에게 아첨하지 아니하나니

22 Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.

이는 아첨할 줄을 알지 못함이라 만일 그리하면 나를 지으신 자가 속히 나를 취하시리로다