< Mark 3 >

1 And he entride eftsoone in to the synagoge, and there was a man hauynge a drye hoond.
Pastaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.
2 And thei aspieden hym, if he helide in the sabatis, to accuse him.
Dhe ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.
3 And he seide to the man that hadde a drie hoond, Rise in to the myddil.
Dhe ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!”.
4 And he seith to hem, Is it leeueful to do wel in the sabatis, ether yuel? to make a soul saaf, ether to leese? And thei weren stille.
Dhe u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?”. Por ata heshtnin.
5 And he biheeld hem aboute with wraththe, and hadde sorewe on the blyndnesse of her herte, and seith to the man, Hold forth thin hoond. And he helde forth, and his hoond was restorid to hym.
Atëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!”. Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.
6 Sotheli Farisees yeden out anoon, and maden a counsel with Erodians ayens hym, hou thei schulden lese hym.
Dhe farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.
7 But Jhesus with hise disciplis wente to the see; and myche puple fro Galilee and Judee suede hym,
Por Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;
8 and fro Jerusalem, and fro Ydume, and fro biyondis Jordan, and thei that weren aboute Tire and Sidon, a greet multitude, heringe the thingis that he dide, and cam to hym.
dhe nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.
9 And Jhesus seide to hise disciplis, that the boot schulde serue hym, for the puple, lest thei thristen hym;
Atëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.
10 for he heelide many, so that thei felden fast to hym, to touche hym. And hou many euer hadde syknessis, and vnclene spirits,
Sepse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.
11 whanne thei seyen hym, felden doun to hym, and crieden, seiynge, Thou art the sone of God.
Dhe frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!”.
12 And greetli he manasside hem, that thei schulden not make hym knowun.
Por ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.
13 And he wente in to an hille, and clepide to hym whom he wolde; and thei camen to hym.
Pastaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.
14 And he made, that there weren twelue with hym, to sende hem to preche.
Dhe ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,
15 And he yaf to hem pouwer to heele sijknessis, and to caste out feendis.
dhe të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.
16 And to Symount he yaf a name Petre, and he clepide James of Zebede and Joon,
Ata ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;
17 the brother of James, and he yaf to hem names Boenarges, that is, sones of thundryng.
Jakobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: “Bij të bubullimës”;
18 And he clepide Andrew and Filip, and Bartholomew and Matheu, and Thomas and James Alfey, and Thadee,
Andrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,
19 and Symount Cananee, and Judas Scarioth, that bitraiede hym.
dhe Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.
20 And thei camen to an hous, and the puple cam togidere eftsoone, so that thei miyten not ete breed.
Pastaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.
21 And whanne his kynnysmen hadden herd, thei wenten out `to holde him; for thei seiden, that he is turned in to woodnesse.
Dhe kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete”.
22 And the scribis that camen doun fro Jerusalem, seiden, That he hath Belsabub, and that in the prince of deuelis he castith out fendis.
Kurse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve”.
23 And he clepide hem togidir, and he seide to hem in parablis, Hou may Sathanas caste out Sathanas?
Por ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?
24 And if a rewme be departid ayens it silf, thilke rewme may not stonde.
Në qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.
25 And if an hous be disparpoilid on it silf, thilke hous may not stonde.
Dhe në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.
26 And if Sathanas hath risun ayens hym silf, he is departid, and he schal not mowe stonde, but hath an ende.
Kështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!
27 No man may go in to a stronge mannus hous, and take awey hise vessels, but he bynde first the stronge man, and thanne he schal spoile his hous.
Askush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.
28 Treuli Y seie to you, that alle synnes and blasfemyes, bi whiche thei han blasfemed, schulen be foryouun to the sones of men.
Në të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;
29 But he that blasfemeth ayens the Hooli Goost, hath not remissioun in to with outen ende, but he schal be gilty of euerlastynge trespas. (aiōn g165, aiōnios g166)
po për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm”. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 For thei seiden, He hath an vnclene spirit.
Sepse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!”.
31 And his modir and britheren camen, and thei stoden withoutforth, and senten to hym, and clepiden hym.
Ndërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.
32 And the puple sat aboute hym; and thei seien to hym, Lo! thi modir and thi britheren with outforth seken thee.
Turma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë”.
33 And he answeride to hem, and seide, Who is my modir and my britheren?
Por ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?”.
34 And he bihelde thilke that saten aboute hym, and seide, Lo! my modir and my britheren.
Pastaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!
35 For who that doith the wille of God, he is my brothir, and my sistir, and modir.
Sepse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!”.

< Mark 3 >