Mark 2
1 And eft he entride in to Cafarnaum, aftir eiyte daies.
Pas disa ditësh, ai erdhi përsëri në Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej në shtëpi;
2 And it was herd, that he was in an hous, and many camen to gidir, so that thei miyten not be in the hous, ne at the yate. And he spak to hem the word.
dhe menjëherë u mblodhën aq shumë njerëz, sa nuk gjeje më vend as përpara derës; dhe ai u predikonte Fjalën.
3 And there camen to hym men that brouyten a man sijk in palesie, which was borun of foure.
Atëhërë i erdhën disa që i paraqitën një të paralizuar, që po e bartnin katër vetë.
4 And whanne thei myyten not brynge hym to Jhesu for the puple, thei vnhileden the roof where he was, and openede it, and thei leten doun the bed in which the sijk man in palesie laye.
Por, duke qenë se nuk mund t’i afroheshin për shkak të turmës, zbuluan çatinë në vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hapën një vrimë, e lëshuan vigun mbi të cilin rrinte shtrirë i paralizuari.
5 And whanne Jhesus hadde seyn the feith of hem, he seide to the sijk man in palesie, Sone, thi synnes ben foryouun to thee.
Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha të paralizuarit: “O bir, mëkatet e tua të janë falur!”.
6 But there weren summe of the scribis sittynge, and thenkynge in her hertis,
Por aty po rrinin ulur disa shkribë, të cilët, në zemër të vet, po mendonin:
7 What spekith he thus? He blasfemeth; who may foryyue synnes, but God aloone?
“Pse vallë ky po flet blasfemi. Kush mund të falë mëkatet, veç Perëndisë vetë?”.
8 And whanne Jhesus hadde knowe this bi the Hooli Goost, that thei thouyten so with ynne hem silf, he seith to hem, What thenken ye these thingis in youre hertis?
Por Jezusi, i cili menjëherë kuptoi në frymën e vet se ata po i mendonin këto gjëra në veten e tyre, u tha atyre: “Pse i mendoni këto gjëra në zemrat tuaja?
9 What is liyter to seie to the sijk man in palesie, Synnes ben foryouun to thee, or to seie, Ryse, take thi bed, and walke?
Çfarë është më lehtë: t’i thuash të paralizuarit: “Mëkatet e tua të janë falur”, apo t’i thuash: “Çohu, merre vigun tënd dhe ec”?
10 But that ye wite that mannus sone hath power in erthe to foryyue synnes, he seide to the sijk man in palesie, Y seie to thee,
Dhe tani, që ta dini se Biri i njeriut ka pushtet të falë mëkatët mbi dhe,
11 ryse vp, take thi bed, and go in to thin hous.
unë po të them (i tha të paralizuarit): Çohu, merre vigun tënd dhe shko në shtëpinë tënde!””.
12 And anoon he roos vp, and whanne he hadde take the bed, he wente bifor alle men, so that alle men wondriden, and onoureden God, and seiden, For we seien neuer so.
Dhe ai u ngrit menjëherë, mori vigun e vet dhe doli përjashta në praninë e të gjithëve dhe kështu të gjithë u habitën dhe lëvduan Perëndinë duke thënë: “Një gjë të tillë s’e kemi parë kurrë!”.
13 And he wente out eftsoone to the see, and al the puple cam to hym; and he tauyte hem.
Jezusi doli përsëri gjatë bregut të detit dhe gjithë turma erdhi tek ai dhe ai e mësonte.
14 And whanne he passide, he saiy Leuy `of Alfei sittynge at the tolbothe, and he seide to hym, Sue me. And he roos, and suede hym.
Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur në vendin e tatimeve, dhe i tha: “Ndiqmë!”. Ai u ngrit dhe e ndoqi.
15 And it was doon, whanne he sat at the mete in his hous, many pupplicans and synful men saten togidere at the mete with Jhesu and hise disciplis; for there weren many that folewiden hym.
Dhe ndodhi që, kur Jezusi ishte në tryezë në shtëpinë e Levit, shumë tagrambledhës dhe mëkatarë u ulën në tryezë me Jezusin dhe me dishepujt e tij; në fakt ishin shumë ata që e ndiqnin.
16 And scribis and Farisees seynge, that he eet with pupplicans and synful men, seiden to hise disciplis, Whi etith and drynkith youre maystir with pupplicans and synneris?
Atëhërë skribët dhe farisenjtë, duke e parë se po hante me tagrambledhës dhe me mëkatarë, u thanë dishepujve të tij: “Qysh ha dhe pi ai bashkë me tagrambledhës e me mëkatarë?”.
17 Whanne this was herd, Jhesus seide to hem, Hoole men han no nede to a leche, but thei that ben yuel at eese; for Y cam not to clepe iust men, but synneris.
Dhe Jezusi, kur e dëgjoi, u tha atyre: “Nuk janë të shëndoshet që kanë nevojë për mjekun, por të sëmurët; unë nuk erdha për të thirrur të drejtët, por mëkatarët për pendim.
18 And the disciplis of Joon and the Farisees weren fastynge; and thei camen, and seien to hym, Whi fasten the disciplis of Joon, and the Farisees fasten, but thi disciplis fasten not?
Atëherë dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve po agjëronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i thanë: “Përse dishepujt e Gjonit dhe ata të farisenjve agjërojnë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?”.
19 And Jhesus seide to hem, Whether the sones of sposailis moun faste, as longe as the spouse is with hem? As long tyme as thei haue the spouse with hem, thei moun not faste.
Dhe Jezusi u përgjigj atyre: “Vallë a mund të agjërojnë dasmorët, ndërsa dhëndri është me ta? Për sa kohë kanë më vete dhëndrin, nuk mund të agjërojnë!
20 But daies schulen come, whanne the spouse schal be takun awei fro hem, and thanne thei schulen faste in tho daies.
Por do të vijnë ditët kur do t’u merret dhëndri dhe atëhërë, në ato ditë, ata do të agjërojnë.
21 No man sewith a patche of newe clooth to an elde clooth, ellis he takith awei the newe patche fro the elde, and a more brekyng is maad.
Askush nuk qep një copë stof të ri mbi një rrobe të vjetër, përndryshe copa e re e shkul gjithë arnesën dhe shqyerja bëhet më keq.
22 And no man puttith newe wyn in to elde botelis, ellis the wyn schal breste the botels, and the wyn schal be sched out, and the botels schulen perische. But newe wyn schal be put into newe botels.
Po ashtu askush nuk shtie verë të re në kacekë të vjetër, përndryshe vera e re i prish kacekët, vera derdhet dhe kacekët shkojnë dëm; porse vera e re duhet shtënë në kacekë të rinj”.
23 And it was doon eftsoones, whanne the Lord walkid in the sabotis bi the cornes, and hise disciplis bigunnen to passe forth, and plucke eeris of the corn.
Por ndodhi që një ditë të shtunë ai po kalonte nëpër ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan të këpusin kallinj.
24 And the Farisees seiden to hym, Lo! what thi disciplis doon in sabotis, that is not leeueful.
Dhe farisenjtë i thanë: “Shih, përse po bëjnë atë që nuk është e ligjshme ditën e shtunë?”.
25 And he seide to hem, Radden ye neuer what Dauid dide, whanne he hadde nede, and he hungride, and thei that weren with hym?
Por ai u tha atyre: “A nuk keni lexuar vallë ç’bëri Davidi, kur pati nevojë dhe kishte uri, ai dhe ç’qenë me të?”.
26 Hou he wente in to the hous of God, vndur Abiathar, prince of prestis, and eete looues of proposicioun, which it was not leeueful to ete, but to preestis aloone, and he yaf to hem that weren with hym.
Se si hyri ai në shtëpinë e Perëndisë në kohën e kryepriftit Abiathar, dhe hëngri bukët e paraqitjes, të cilat nuk lejohet t’i hajë askush, përveç priftërinjve, dhe u dha edhe atyre që qenë me të?”.
27 And he seide to hem, The sabat is maad for man, and not a man for the sabat;
Pastaj u tha atyre: “E shtuna është bërë për njeriun dhe jo njeriu për të shtunën.
28 and so mannus sone is lord also of the sabat.
Prandaj Biri i njeriut është zot edhe i së shtunës”.
