Proverbs 5

1 My son, pay attention to my wisdom. Turn your ear to my understanding,

۱ ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر،

2 that you may maintain discretion, that your lips may preserve knowledge.

۲ تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد.

3 For the lips of an adulteress drip honey. Her mouth is smoother than oil,

۳ زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است.

4 but in the end she is as bitter as wormwood, and as sharp as a two-edged sword.

۴ لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم.

5 Her feet go down to death. Her steps lead straight to Sheol. (Sheol h7585)

۵ پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585)

6 She gives no thought to the way of life. Her ways are crooked, and she doesn’t know it.

۶ به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند.

7 Now therefore, my sons, listen to me. Don’t depart from the words of my mouth.

۷ و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید.

8 Remove your way far from her. Don’t come near the door of her house,

۸ طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو.

9 lest you give your honor to others, and your years to the cruel one;

۹ مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان.

10 lest strangers feast on your wealth, and your labors enrich another man’s house.

۱۰ و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود.

11 You will groan at your latter end, when your flesh and your body are consumed,

۱۱ که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد،

12 and say, “How I have hated instruction, and my heart despised reproof.

۱۲ و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد،

13 I haven’t obeyed the voice of my teachers, nor turned my ear to those who instructed me!

۱۳ و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم.

14 I have come to the brink of utter ruin, among the gathered assembly.”

۱۴ نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت.

15 Drink water out of your own cistern, running water out of your own well.

۱۵ آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش.

16 Should your springs overflow in the streets, streams of water in the public squares?

۱۶ جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام،

17 Let them be for yourself alone, not for strangers with you.

۱۷ و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو.

18 Let your spring be blessed. Rejoice in the wife of your youth.

۱۸ چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش،

19 A loving doe and a graceful deer— let her breasts satisfy you at all times. Be captivated always with her love.

۱۹ مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش.

20 For why should you, my son, be captivated with an adulteress? Why embrace the bosom of another?

۲۰ لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟

21 For the ways of man are before Yahweh’s eyes. He examines all his paths.

۲۱ زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد.

22 The evil deeds of the wicked ensnare him. The cords of his sin hold him firmly.

۲۲ تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود.

23 He will die for lack of instruction. In the greatness of his folly, he will go astray.

۲۳ او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید.