< Psalms 103 >

1 Of David. O my soul, bless the Lord; and all that is in me, his holy name.
مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.۱
2 O my soul, bless the Lord; and forget not one of his benefits.
‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!۲
3 He pardons all your sins, he heals all your diseases.
که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.۳
4 He ransoms your life from the pit, he crowns you with kindness and pity.
که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.۴
5 He gives you your heart’s desire, renewing your youth like the eagle’s.
که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.۵
6 The Lord executes justice – and right for all who are wronged.
خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.۶
7 He revealed his ways to Moses, his acts to the children of Israel.
طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.۷
8 Full of pity and grace is the Lord, patient, and rich in kindness:
خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.۸
9 he will not always chide, nor cherish his anger forever.
تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.۹
10 Not after our sins has he dealt with us, nor requited us after our wickedness.
باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.۱۰
11 For high as the heavens o’er the earth is his love over those who fear him.
زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.۱۱
12 Far as is east from the west has he put our transgressions from us.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.۱۲
13 As a father pities his children, so the Lord pities those who fear him;
چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.۱۳
14 for well he knows our frame, he remembers that we are dust.
زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.۱۴
15 A person’s days are as grass; blossoms like a flower of the meadow.
واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.۱۵
16 At the breath of the wind it is gone, and the place thereof knows it no more.
زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.۱۶
17 But the love of the Lord is eternal, and his kindness to children’s children,
لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.۱۷
18 to those who keep his covenant and mindfully do his behests.
بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.۱۸
19 The Lord has set his throne in the heavens; the whole world is under his sway.
خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.۱۹
20 Bless the Lord, you angels of his, mighty heroes performing his word.
خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!۲۰
21 Bless the Lord, all you his hosts, you servants who do his will.
‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!۲۱
22 Bless the Lord, all you his works, far as his sway extends. O my soul, bless the Lord.
‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!۲۲

< Psalms 103 >