Acts 10
1 Now a certain man was in Caesarea, Cornelius by name, a centurion of the band called Italian,
Қәйсәрийә шәһиридә Корнилий исимлиқ бир адәм болуп, у [Рим] қошунидики «Италийәликләр» қисминиң йүз беши еди.
2 a devout man, and fearing God with all his house, and doing many charities for the people, and beseeching God always.
У ихласмән адәм болуп, өзи вә пүткүл өйидикилири Худадин қорқатти. У мәртлик билән намратларға хәйр-сахавәт қилип, дайим Худаға дуа-тилавәт қилатти.
3 He saw plainly in a vision about the ninth hour of the day, an agent of God coming in to him, and saying to him, Cornelius.
Бир күни чүштин кейин саат үчләрдә, у ғайипанә бир көрүнүштә Худаниң бир пәриштисиниң өзиниң йениға кәлгәнлигини очуқ көрди. Пәриштә уни: — Корнилий! — дәп чақирди.
4 And after gazing at him, and having become afraid, he said, What is it, Lord? And he said to him, Thy prayers and thy charities have come up for a memorial before God.
Корнилий униңға көзлирини тикип қаттиқ чөчүп: — Тәхсир, немә иш? — дәп сориди. Пәриштә униңға: — Сениң дуалириң вә хәйр-сахавәтлик ишлириң Худа алдиға әсләтмә қурбанлиқтәк берип йәтти.
5 And now send men to Joppa and summon Simon, who is surnamed Peter.
Әнди сән Йоппаға адәм әвәтип, Петрус дәпму атилидиған Симон исимлиқ адәмни чақиртип кәл.
6 This man lodges with a certain Simon, a tanner, whose house is beside the seaside.
У Симон исимлиқ бир көнчиниң өйидә меһман болуп туруватиду. Симонниң өйи деңиз бойида, — деди.
7 And when the agent speaking to Cornelius departed, having called two of his housemen, and a devout soldier of those who personally served him,
Униңға сөзлигән пәриштә кәткәндин кейин, Корнилий өйдики хизмәтчиләрдин иккини вә дайим йенида туруп хизмәт қилғучилар ичидики ихласмән бир ләшкәрни чақирди.
8 and after reporting all things to them, he sent them to Joppa.
Барлиқ ишларни чүшәндүргәндин кейин, уларни Йоппаға әвәтти.
9 Now on the morrow, while those men were traveling and approaching the city, Peter went up upon the housetop to pray, about the sixth hour.
Әтиси улар сәпәр қилип шәһәргә йеқинлашқанда, чүш вақти болуп, Петрус дуа қилиш үчүн өгүзгә чиқти.
10 And he became very hungry and wanted to eat. But while those men prepared, a trance fell upon him.
Униң қосиғи ечип кетип, бир нәрсә йәй деди. Бирақ улар ғиза тәйярлаватқанда, ғайипанә бир аламәт Петрусни орувалди.
11 And he sees heaven opened, and a certain container descending to him, like a great sheet bound at four corners, and being lowered to the earth,
У асман ечилип, төрт бүҗигидин бағланған һалда йәр йүзигә чүшүрүлүватқан кәң дәстихандәк бир нәрсини көрди.
12 in which were all the four-footed things of the earth, and the wild beasts, and the creeping things, and the birds of the sky.
Дәстиханда һәр хил төрт путлуқ һайванлар, йәр беғирлиғучилар, асмандики учар-қанатларму бар еди.
13 And a voice came to him, After rising, Peter, kill and eat.
Униңға бир аваз аңланди: — «Орнуңдин тур, Петрус, улардин союп йә!»
14 But Peter said, Not so, Lord, because I have never eaten anything profane or unclean.
— Яқ, Рәб, һәргиз болмайду! Мән һеч қачан һеч қандақ напак яки һарам нәрсини йегән әмәсмән! — деди Петрус.
15 And a voice again for a second time, What God has cleansed, thou shall not make profane.
Аваз иккинчи қетим келип униңға: — Худа һалал дәп паклиғанни сән һарам демә! — дейилди.
16 And this happened thrice, and again the vessel was taken up into heaven.
Бу иш үч қетим йүз берип, андин дәстихандәк болған шу нәрсә дәрһал асманға елип чиқип кетилди.
17 Now while Peter was bewildered in himself whatever the vision which he saw might be, that lo, the men who were sent from Cornelius, having inquired the house of Simon, stood at the gate.
Петрус көргән ғайипанә аламәтниң мәнаси тоғрисида қаймуқуп турғанда, мана Корнилий әвәткән кишиләр Симонниң өйини тепип, дәрваза алдида туратти.
18 And after calling out they asked whether Simon, who was surnamed Peter, lodges here.
Улар бирисини чақирип, униңдин Петрус дәпму атилидиған Симон дегән бириси бу йәрдә турамду? — дәп сориди.
19 And while Peter thought about the vision, the Spirit said to him, Behold, men seek thee.
Петрус техичә шу ғайипанә аламәтниң мәнаси үстидә ойлиниватқанда, Роһ униңға: — Мана, сени үч адәм издәп кәлди.
20 But after rising, go down, and go with them, doubting nothing, because I have sent them.
Орнуңдин тур, пәскә чүш, һеч иккиләнмәй улар билән биллә барғин. Чүнки уларни әвәткүчи Мән! — деди.
21 And having gone down to the men, Peter said, Behold, I am he whom ye seek. What is the cause for which ye are here?
Петрус пәскә чүшүп, һелиқи адәмләргә: — Силәр издигән киши мана мән болимән. Бу йәргә келиш сәвәвиңлар немекин? — деди.
22 And they said, Cornelius, a centurion, a righteous man, and fearing God, and being well testified by the whole nation of the Jews, was divinely warned by a holy agent to summon thee to his house, and to hear sayings from thee.
Улар җававән: — Һәққаний бир адәм, Худадин қорқидиған, шундақла пүткүл Йәһудий хәлқи тәриплигән Корнилий исимлиқ римлиқ йүз беши муқәддәс бир пәриштә тәрипидин сизни өйигә чақиртип, сиздин сөз-калам аңлашқа әмир қилинған! — деди.
23 So, having invited them in, he lodged them. And on the morrow Peter went forth with them, and certain of the brothers from Joppa went with him.
Шуңа Петрус уларни өйгә тәклип қилип, қондуруп меһман қилди. Әтиси орнидин туруп у улар билән биллә йолға чиқти. Йоппадики қериндашлардин бәзилири уларға һәмраһ болуп маңди.
24 And on the morrow they entered into Caesarea. And Cornelius was waiting for them, having called together his kinsmen and close friends.
Иккинчи күни, улар Қәйсәрийәгә йетип барди. Әнди Корнилий туққанлири вә йеқин яр-бурадәрлирини өйигә чақирип, Петрусларни тәққәзарлиқ билән күтүп туратти.
25 And when it came about for Peter to enter, Cornelius, having met him, after falling down at his feet, worshiped.
Петрус өйгә киргәндә, Корнилий алдиға чиқип, айиғиға өзини етип сәҗдә қилди.
26 But Peter lifted him up, saying, Stand up. I am also myself a man.
Лекин Петрус [дәрһал] уни йөләп турғузуп: — Орнуңдин турғин! Мәнму бир инсан, халас! — деди.
27 And as he conversed with him, he went in and found many who came together.
У Корнилий билән гәп қилғач өйгә киривиди, өйниң ичигә жиғилған топ-топ адәмләрни көрди.
28 And he said to them, Ye understand how it is unlawful for a Jewish man to fraternize or to visit with a foreign man, and yet God demonstrated to me not to call one man profane or unclean.
У уларға: — Силәргә мәлумки, биз Йәһудийларниң ят әлликләрдин бириси билән барди-кәлди қилиши яки өйлиригә кириши Тәврат қанун-әқидилиримизгә хилап. Лекин Худа маңа һеч қандақ адәмни напак яки һарам демәслигим керәклигини аян қилди.
29 And so I came without objection when summoned. I ask therefore for what matter ye summoned me.
Шуниң үчүн силәр адәм әвәтип мени чақирғанда, һеч рәт қилмай алдиңларға кәлдим. Әнди сорай, мени немә дәп чақирдиңлар? — деди.
30 And Cornelius said, Four days ago I was fasting until this hour, and the ninth hour praying in my house. And behold, a man stood before me in bright apparel.
Корнилий мундақ деди: — Төрт күнниң алдида бүгүнки мошу вақитқичә роза тутқан едим; саат үчләрдә мән өйдә дуа қиливататтим. Туюқсиз кийимлиридин нур чақнап туридиған бир адәм алдимда пәйда болуп өрә турди:
31 And he says, Cornelius, thy prayer was heard, and thy charities are remembered before God.
«Корнилий! Дуайиң иҗабәт қилинди вә хәйр-сахавәтлик ишлириң Худа алдиға әсләтмә қурбанлиқтәк йәтти.
32 Send therefore to Joppa, and summon Simon, who is surnamed Peter. This man lodges in the house of Simon, a tanner, beside the sea, who, after coming, will speak to thee.
Шуңа Йоппаға адәм әвәтип, Петрус дәпму атилидиған Симон исимлиқ адәмни чақиртип кәл. У деңиз бойида олтирақлуқ Симон исимлиқ бир көнчиниң өйидә меһман болуп туруватиду» деди.
33 Immediately therefore I sent to thee, and thou did well having come. Now therefore we are all present in the sight of God, to hear all the things commanded thee by God.
Шуниң үчүн, дәрһал өзлирини чақирип келишкә адәм әвәткән едим. Өзлири күлбәмгә келип яхши қилдила! Әнди биз һәммәйлән Худа өзлиригә әмир қилған барлиқ сөзләрни аңлаш үчүн Худаниң алдида һазир туруватимиз.
34 And having opened his mouth, Peter said, In truth, I am overwhelmed that God is not partial,
Петрус ағзини ечип мундақ деди: — Бәрһәқ, мән Худани һеч қандақ адәмгә йүз-хатирә қилмайду, дәп чүшинип йәттим; бәлки һәр әлдин болғанлар ичидә Униңдин қорқидиған вә һәққанийәт жүргүзидиған киши болсила, Униң алдида мәқбулдур.
35 but in every nation, he who fears him, and works righteousness, is acceptable to him.
36 The word that he sent forth to the sons of Israel, preaching good news, peace by Jesus Christ (this man is Lord of all),
Худа Исраил хәлқигә йәткүзгән сөз-калам, йәни Әйса Мәсиһ арқилиқ (у пүткүл мәвҗудаларға Рәбдур) енақ-җатирҗәмлик җакаланған хуш хәвәр силәргә мәлумғу;
37 ye know, the word having occurred throughout the whole of Judea beginning from Galilee after the immersion that John preached-
Силәрниңму Йәһя [пәйғәмбәр] чөмүлдүрүш чақириқини йәткүзгәндин тартип, Галилийәдин башлап пүткүл Йәһудийә зиминлирида Насарәтлик Әйса тоғрилиқ гувалиқтин — йәни Худаниң қандақ қилип уни Муқәддәс Роһ вә күч-қудрәт билән мәсиһлигәнлиги, шуниң билән у һәммә йәрни кезип, яхши әмәлләрни қилип, Иблисниң илкидә болғанларниң һәммисини сақайтқанлиғидин хәвириңлар бардур. Чүнки Худа униң билән биллә еди.
38 Jesus of Nazareth-how God anointed him with the Holy Spirit and with power, who passed through doing good, and healing all those who were oppressed by the devil, because God was with him.
39 And we are witnesses of all that he did both in the country of the Jews, and in Jerusalem, whom also they killed, having hung on a tree.
Бизму униң һәм Йәһудийларниң зиминида һәм Йерусалимда қилған пүтүн әмәллириниң гувачилири. Улар уни яғачқа есиши биләнму өлтүрди.
40 This man God raised up the third day, and granted him to become manifest,
Бирақ үчинчи күни, Худа уни қайта тирилдүрүп намайән қилди. Бирақ һәммә кишиләргә әмәс, пәқәт Худа Өзи алди билән таллиған гувачилар, йәни у өлүмдин тирилгәндин кейин униң билән һәмдәстихан болған бизләрниң аримизда намайән қилди.
41 not to all the people, but to witnesses who were previously chosen by God, to us, who ate and drank with him after he arose from the dead.
42 And he commanded us to preach to the people, and to solemnly testify that this is the man designated by God, judge of the living and the dead.
У бизгә хәлиққә хуш хәвәр йәткүзүшни вә өзиниң Худа тәрипидин тирикләр вә өлгәнләрниң сорақчиси қилинип тайинланғүчи екәнлигини җакалашни әмир қилди.
43 To this man all the prophets testify, that every man who believes in him, to receive remission of sins through his name.
Барлиқ пәйғәмбәрләр униңға гувалиқ беридуки, һәр ким униңға етиқат қилған болса униң нами арқилиқ гуналири кәчүрүм қилиниду.
44 While Peter still spoke these sayings, the Holy Spirit fell on all those who heard the word.
Петрус техи бу сөзләрни қиливатқанда, Муқәддәс Роһ сөз-каламни аңлаватқан һәммә кишигә чүшти.
45 And the faithful men of circumcision were astonished, as many as came with Peter, because also on the Gentiles the gift of the Holy Spirit was poured out.
Петрус билән биллә кәлгән хәтнилик болған ишәнгүчиләрниң һәр бири Муқәддәс Роһниң ят әлләрдикиләргиму ата қилинип төкүлгәнлигини көрүп бәк һәйран болушти.
46 For they heard them speaking in tongues and magnifying God. Then Peter answered,
Чүнки уларниң [карамәт намәлум] тилларда сөзлишип Худани улуқлиғанлиғини аңлиди. Шуңа Петрус:
47 Can any man forbid the water for these not to be immersed, who have received the Holy Spirit as we also?
— Мошу кишиләр бизгә охшаш Муқәддәс Роһни қобул қилғучи болған болса, ким уларниң суға чөмүлдүрүшни қобул қилишини тосалисун?! — деди.
48 And he commanded them to be immersed in the name of the Lord. Then they asked him to remain some days.
Шуниң билән у уларниң Рәбниң намида чөмүлдүрүлүшини буйруди. Андин улар Петрусниң улар билән бир нәччә күн турушини өтүнди.
