Psalmen 35

1 Van David. Bestrijd, o Jahweh, die mij bestrijden, Kamp tegen hen, die mij bekampen!

For David himself. Judge thou, O Lord, them that wrong me: overthrow them that fight against me.

2 Grijp schild en beukelaar, Sta op, mij te hulp;

Take hold of arms and shield: and rise up to help me.

3 Trek speer en strijdbijl tegen mijn vervolgers, Zeg tot mijn ziel: "Uw redding ben Ik!"

Bring out the sword, and shut up the way against them that persecute me: say to my soul: I am thy salvation.

4 Laat smaad en schande hen treffen, die mijn leven belagen, Vol schaamte vluchten, die boze plannen tegen mij smeden.

Let them be confounded and ashamed that seek after my soul. Let them be turned back and be confounded that devise against me.

5 Ze mogen worden als kaf voor de wind, Wanneer de Engel van Jahweh ze opjaagt;

Let them become as dust before the wind: and let the angel of the Lord straiten them.

6 Hun weg zij donker en glad, Wanneer de Engel van Jahweh ze nazet.

Let their way become dark and slippery; and let the angel of the Lord pursue them.

7 Want zonder reden hebben ze mij hun netten gespannen, Zonder aanleiding een kuil mij gegraven.

For without cause they have hidden their net for me unto destruction: without cause they have upbraided my soul.

8 Moge hem de ondergang treffen, Eer hij het weet; Laat het net, dat hij spande, hem vangen, Laat hem vallen in zijn eigen kuil!

Let the snare which he knoweth not come upon him: and let the net which he hath hidden catch him: and let the net which he hath hidden catch him: and into that very snare let them fall.

9 Dan zal mijn ziel in Jahweh juichen, Zich over mijn redding verheugen;

But my soul shall rejoice in the Lord; and shall be delighted in his salvation.

10 En heel mijn gebeente zal zeggen: "Jahweh, wie is U gelijk? Gij beschermt den zwakke tegen den sterke, Den zwakke en arme tegen zijn berovers!"

All my bones shall say: Lord, who is like to thee? Who deliverest the poor from the hand of them that are stronger than he; the needy and the poor from them that strip him.

11 Ze staan tegen mij op Als valse getuigen; En wat ik mij niet ben bewust, Brengen ze tegen mij in.

Unjust witnesses rising up have asked me things I knew not.

12 Goed met kwaad vergelden ze mij, En leggen het op mijn leven aan.

They repaid me evil for good: to the depriving me of my soul.

13 En toch, toen zìj ziek lagen, Trok ik het boetekleed aan, Putte mij door vasten uit, En het gebed was niet weg uit mijn hart;

But as for me, when they were troublesome to me, I was clothed with haircloth. I humbled my soul with fasting; and my prayer shall be turned into my bosom.

14 Ik liep rond, als gold het mijn broer of mijn vriend, Onder droefheid gebukt, als in rouw voor mijn moeder.

As a neighbour and as an own brother, so did I please: as one mourning and sorrowful so was I humbled.

15 Maar nu ik zelf dreig te vallen, worden ze vrolijk, Lopen te hoop en scholen tegen mij samen; Als vreemden, die ik niet ken, Gaan ze tegen mij schelden,

But they rejoiced against me, and came together: scourges were gathered together upon me, and I knew not.

16 Honen mij met bittere spot, En knarsetanden tegen mij.

They were separated, and repented not: they tempted me, they scoffed at me with scorn: they gnashed upon me with their teeth.

17 Hoe lang nog, o Heer, Zult Gij dit aanzien? Verlos mij toch van hun brullen, Het enige, dat mij nog rest, uit de macht van de leeuwen!

Lord, when wilt thou look upon me? rescue thou soul from their malice: my only one from the lions.

18 Dan zal ik U loven in de grote gemeente, Voor een talloze schare U prijzen.

I will give thanks to thee in a great church; I will praise thee in a strong people.

19 Laat toch mijn valse vijand niet om mij lachen, Geen knipoogjes geven, die mij onverdiend haten.

Let not them that are my enemies wrongfully rejoice over me: who have hated me without cause, and wink with the eyes.

20 Want nooit spreken ze woorden van vrede, Doch verzinnen maar leugens tegen het vreedzame volk;

For they spoke indeed peaceably to me; and speaking in the anger of the earth they devised guile.

21 Ze zetten een grote mond tegen mij op, En zeggen: Ha, ha! We hebben het met eigen ogen gezien!

And they opened their mouth wide against me; they said: Well done, well done, our eyes have seen it.

22 Jahweh! Gìj hebt het gezien; blijf niet zwijgen! Heer; houd U niet verre van mij!

Thou hast seen, O Lord, be not thou silent: O Lord, depart not from me.

23 Ontwaak en sta op, om mij recht te verschaffen, Om mij te verdedigen, mijn God en mijn Heer.

Arise, and be attentive to my judgment: to my cause, my God, and my Lord.

24 Schaf mij recht naar uw gerechtigheid, Jahweh, mijn God; Laat ze niet over mij juichen.

Judge me, O Lord my God according to thy justice, and let them not rejoice over me.

25 Laat ze niet denken: "Ha, nu zijn wij tevreden!" Niet zeggen: "We hebben hem onder de voet!"

Let them not say in their hearts: It is well, it is well, to our mind: neither let them say: We have swallowed him up.

26 Neen, laat ze allen blozen van schaamte, Die zich vrolijk maken over mijn ongeluk; Met smaad en schande worden bedekt, Die een hoge toon tegen mij aanslaan.

Let them blush: and be ashamed together, who rejoice at my evils. Let them be clothed with confusion and shame, who speak great things against me.

27 Maar mogen juichen en jubelen Die van mijn goed recht zijn doordrongen; Zonder ophouden zeggen: "Jahweh is groot, Die enkel het heil van zijn dienaar beoogt!"

Let them rejoice and be glad, who are well pleased with my justice, and let them say always: The Lord be magnified, who delights in the peace of his servant.

28 Dan zal mijn tong uw gerechtigheid prijzen, En elke dag uw lof verbreiden.

Any my tongue shall meditate thy justice, thy praise all the day long.