Spreuken 28

1 De boze vlucht, ook al wordt hij niet vervolgd; De rechtvaardige voelt zich veilig als een leeuw.

Den ogudaktige flyr, och ingen jagar honom; men den rättfardige är frimodig, såsom ett ungt lejon.

2 De misdaad van tyrannen doet twisten ontstaan; Door een verstandig man worden ze bijgelegd

För landsens synders skull varda många förvandlingar i Förstadömen; men för deras skull, som förståndige och förnuftige äro, blifva de länge.

3 Een man, die rijk is, maar de armen verdrukt, Is een regen, die wegspoelt, geen brood geeft.

En armling, som de fattiga oförrättar, är såsom väta, den fruktena förderfvar.

4 Die om de wet niet geven, prijzen den boze; Die de wet onderhouden, zijn kwaad op hem.

De som lagen öfvergifva, lofva den ogudaktiga; men de som bevara lagen, äro dem ogunstige.

5 Slechte mensen verstaan geen recht, Maar die Jahweh zoeken begrijpen alles.

Onde menniskor akta intet uppå rätt; men de som efter Herran fråga, de akta uppå all ting.

6 Beter een arme, die onberispelijk wandelt, Dan een rijke, die verkeerde wegen gaat.

Bättre är en fattig, den i sine fromhet vandrar, än en rik man, den i vrångom vägom går.

7 Het kind, dat de Wet onderhoudt, is verstandig; Maar gaat het om met verkwisters, het maakt zijn vader beschaamd.

Den der lagen bevarar, han är ett förståndigt barn; men den som slösare uppehåller, han skämmer sin fader.

8 Wie zijn bezit vermeerdert met rente en toeslag, Spaart het op voor hem, die goed is voor de armen.

Den sitt gods förmerar med ocker och vinning, han församlar det dem fattigom till nytto.

9 Wie weigert, naar de Wet te luisteren, Is een gruwel, zelfs als hij bidt.

Den sitt öra afvänder till att höra lagen, hans bön är en styggelse.

10 Wie brave mensen op het slechte pad brengt, Valt zelf in zijn eigen kuil. Deugdzamen zullen het goede verwerven

Den som de fromma förförer in uppå en ond väg, han varder i sina grop fallandes; men de fromme skola det goda ärfva.

11 Een rijkaard denkt, dat hij wijs is; Een arme, maar verstandige drommel doorziet hem.

En rik man tycker, att han är vis; men en fattig förståndig märker honom.

12 Als de rechtvaardigen juichen, is de welvaart groot; Krijgen bozen de macht, dan zijn de mensen zoek.

När de rättfärdige hafva öfverhandena, så går det ganska väl till; men när ogudaktige uppkomma, så varder en omvändning i folkena.

13 Wie zijn zonden verheimelijkt, zal geen voorspoed hebben; Wie ze belijdt en laat varen, zal vergiffenis krijgen.

Den sina missgerning nekar, honom varder icke väl gångandes; men den henne bekänner och öfvergifver, han skall få barmhertighet.

14 Gelukkig de mens, die altijd angstvallig is; Wie zijn hart afstompt, valt in het kwaad.

Säll är den som städse fruktar; men den som halsstyf är, han faller i olycko.

15 Een brullende leeuw en een roofzuchtige beer: Dat is een goddeloos heerser over een behoeftig volk.

En ogudaktig, som öfver ett fattigt folk regerar, han är ett rytande lejon, och en girig björn.

16 Een kortzichtig vorst maakt zich aan veel afpersing schuldig; Haat hij oneerlijke winst, dan leeft hij lang.

När en Förste utan förstånd är, så sker mycken orätt; men den der girighet hatar, han skall länge lefva.

17 Een mens, die bezwaard is door bloedschuld, Moet tot het graf een vluchteling blijven, door niemand geholpen.

En menniska, som uppå ens själs blod orätt gör, han varder icke behållen, det han än i kulona fore.

18 Wie onberispelijk wandelt, wordt gered; Wie verkeerde wegen gaat, valt in een kuil.

Den der i fromhet vandrar, han blifver vid sig; men den en ond väg går, han måste engång falla.

19 Wie een akker bebouwt, heeft eten genoeg; Wie zijn tijd verbeuzelt, zit volop in de armoe.

Den sin åker brukar, han skall få bröd nog; men den der far efter att gå fåfäng, han skall få fattigdom nog.

20 Een eerlijk mens wordt rijkelijk gezegend; Wie te spoedig rijk wil worden, blijft niet ongestraft.

En trofast man varder mycket välsignad; men den der fiker efter att varda rik, han skall icke oskyldig blifva.

21 Partijdigheid is altijd verkeerd: Voor een stuk brood kan iemand een misdrijf begaan.

Anse personen är icke godt; ty han gjorde väl illa för ett stycke bröd.

22 Een boosaardig mens wil spoedig rijk worden, Niet vermoedend, dat het gebrek hem wacht.

Den som hastar efter rikedom, och är nidsk, han vet icke, att honom skall nöd uppåkomma.

23 Wie iemand vermaant, oogst later dank, Meer dan iemand met een gladde tong.

Den ena mennisko straffar, han skall sedan ynnest finna, mer än den der smekrar.

24 Wie zijn vader en moeder berooft, en zegt: "Het is niet verkeerd", Is een gezel van den misdadiger.

Den som tager ifrå fader eller moder, och säger: Det är icke synd; han är förderfvarens stallbroder.

25 Een hebzuchtig mens stookt ruzie; Wie op Jahweh vertrouwt, heeft het goed.

En högmodig man uppväcker träto; men den som förlåter sig uppå Herran, han varder fet.

26 Wie op zichzelf vertrouwt, is een domoor; Wie in wijsheid wandelt, wordt gered.

Den sig uppå sitt hjerta förlåter, han är en dåre; men den som går med vishet, han skall friad varda.

27 Wie aan een arme geeft, krijgt geen gebrek; Wie zijn ogen voor hem sluit, wordt diep vervloekt.

Den som den fattiga gifver, honom skall intet fattas; men den som sin ögon afvänder, med honom skall det fast tillbakagå.

28 Krijgen bozen de macht, dan bergt zich de mens; Als zij ten onder gaan, worden de rechtvaardigen talrijk.

När de ogudaktige uppkomma, så förgömmer sig folket; men när de förgås, så varda de rättfärdige månge.