Job 40

1 Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:

Och Herren svarade Job, och sade:

2 Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?

Den som vill träta med den Allsmägtiga, skulle han draga sig undan? Och den som vill straffa Gud, måste han icke svara?

3 Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:

Job svarade Herranom, och sade:

4 Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.

Si, jag hafver bannats, hvad skall jag svara? Jag vill lägga mina hand uppå min mun.

5 Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!

Jag hafver en gång talat, derföre vill jag icke mer svara; på en annan tid vill jag icke göra det mer.

6 Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm

Och Herren svarade Job utur ett väder, och sade:

7 Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!

Gjorda dina länder som en man. Jag vill fråga dig, och säg du mig:

8 Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?

Skulle du göra min dom omintet, och fördöma mig, på det du skall vara rättfärdig?

9 Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?

Och hafver du en arm såsom Gud, och kan du med lika röst dundra, såsom han gör?

10 Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!

Bepryd dig med härlighet, och upphäf dig; kläd dig med lof och äro.

11 Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;

Strö ut dins grymhets vrede; se uppå alla högmodiga, och böj dem;

12 Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;

Och förtryck de ogudaktiga, der de äro;

13 Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:

Begraf dem tillsammans i jordene, och försänk deras prål uti det fördolda;

14 Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!

Så vill jag ock bekänna dig, att din högra hand dig hjelpa kan.

15 Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.

Si, Behemoth, den jag bredovid dig gjort hafver, han skall äta hö såsom en oxe.

16 Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!

Si, hans kraft är uti hans länder, och hans förmåga i hans buks nafla.

17 Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;

Hans stjert sträcker sig ut såsom ett ceder; hans hemlig tings senor äro förvecklada.

18 Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.

Hans ben äro såsom kopparrör; hans benlägger såsom jernstafrar.

19 Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!

Han är begynnelsen af Guds vägar, den honom gjort hafver, han öfverfaller honom med sitt svärd.

20 Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;

Bergen bära honom gräs, och all vilddjur spela der.

21 Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;

Han ligger i skuggan fördold, i rör och i träck.

22 Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;

Busken öfvertäcker honom med sin skugga, och pilträ vid bäcker öfvertäcka honom.

23 Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.

Si, han uppsluker strömmen, och grufvar sig intet; han låter sig tycka, att han vill uttömma Jordanen med sin mun.

24 Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!

Likväl griper man honom med sin egen ögon, och med snöre igenomborrar man honom hans näso.